آمار یک‌سوم انصراف بیماران از تهیه دارو؛ یک آمارسازی بی‌سند یا زنگ خطری واقعی؟
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۱۹ فروردين ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۲۹
کد مطلب : ۱۸۴۹۰
چنین گزاره‌ای، اگر اثبات‌شده و مبتنی بر پژوهشی فراگیر و دقیق باشد، طبیعتاً زنگ خطری جدی برای نظام سلامت خواهد بود.
هادی احمدی، مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران نخستین چهره ای بود که به نقل از او در تمامی رسانه های داخلی و خارجی عنوان شد که از هر ۱۰ مشتری داروخانه، ۳ نفر با دیدن قیمت، از خرید منصرف می‌شوند اما او با تکذیب آن عنوان کرد که متاسفانه برخی از خبرگزاری ها و رسانه ها قسمتی از صحبت‌هایش را به صورت تقطیعی و با هدف جذب مخاطب تیتر کرده و رسانه های بیگانه هم از انتشار این نوع اخبار سوء استفاده کرده‌اند.
اینکه اساتید فن و فعالان حوزه دارو و سلامت در اظهاراتی عنوان می‌کنند: «یک‌سوم بیماران داروهای خود را تهیه نمی‌کنند»،
دومین نکته، کلیت و مبهم بودن این اظهارات است. حتی اگر این گزاره صحت داشته باشد که گروهی از بیماران به دلایل مالی یا هر مانع دیگر از خرید دارو صرف‌نظر می‌کنند، باید دریافت این آمار دقیقاً مربوط به کدام ناحیه جغرافیایی است؟ آیا تمام کشور را در برمی‌گیرد یا صرفاً داده‌ای است از چند داروخانه مرکزی و پرتردد در برخی کلان‌شهرها؟ آیا شرایط اقتصادی، بیمه‌ای، یارانه‌ای و فرهنگی مناطق محروم یا
سومین محور نقد، نتیجه‌گیری‌های شتاب‌زده و غیرکارشناسانه از این ادعاست. مطرح کردن موضوع مرگ‌های زودرس یا عواقب اجتماعی آن بدون ارائه مستندات پزشکی، فرهنگی و جامعه‌شناختی محکم، می‌تواند به سیاه‌نمایی و هراس عمومی منجر شود. بدون تردید، گرانی دارو وادی، سلامت جامعه را تهدید می‌کند؛ اما بیان اینکه «همه» آنچه در حوزه سلامت غلط پیش می‌رود، ریشه در تصمیمات نادرست دولتی و خصوصی‌سازی دارد، احتیاج به تحلیل عمیق‌تری دارد. اصلاح ساختارها و ریشه‌یابی خلأهای بیمه‌ای، نظام توزیع
چهارم اینکه، هرگونه تصمیم در حوزه سلامت، نیازمند تحقیقات دقیق در حوزه اقتصاد بهداشت و بررسی الگوهای جهانی است. انتقاد به تصمیم‌سازی‌های غلط و ناهماهنگ، وقتی درست و مؤثر است که بر پایه پژوهش‌ها، آمارهای مقایسه‌ای (میان ایران و کشورهای هم‌رده) و شواهد تجربی مستدل بیان شود. در غیر این صورت، صرف ادعای «یک‌سومِ انصراف» بدون ارائه شواهد یا تحلیل دقیق، تنها خوراکی برای رسانه‌های آن سوی آبی می‌شود و از آن، راهکاری عملی برای اصلاح وضعیت سلامت جامعه حاصل نخواهد شد.
