وزارت بهداشت در مسیر درست است، چرا نشانی غلط می‌دهند؟
محمد عبده‌زاده، رئیس هیات‌مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران/ یادداشت
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۴۱
کد مطلب : ۱۸۲۲۶
سالم‌خبر: محمد عبده‌زاده، رئیس هیات‌مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران در یادداشتی، تاکید کرد: دیدگاه‌ها و پیشنهادات غیر‌واقع‌بینانه نتیجه‌ای جز تخریب صنعت، کمبود دارو و واردات بی‌رویه و مهاجرت نخبگان نخواهد داشت. پس با دادن نشانی غلط، وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو را به چالش نکشیم.
صنعت داروسازی کشور امروز با تولید بیش از ۹۸ درصد از داروی مورد نیاز کشور و با صرفه‌جویی ارزی سالانه حداقل ۱۴ میلیارد دلار و مصرف ارز حداکثر یک میلیارد دلار، بهترین و بزرگ‌ترین خدمت را به نظام سلامت کشور انجام داده و همراهی خود را با نظام سلامت کشور اثبات کرده است. با این حال، هنوز هم اصلاح حداقلی قیمت داروهای تولید داخلی که بسیاری از آنها قیمتی کمتر از یک‌دهم نوع وارداتی دارند، سوژه نگرانی برخی از دست‌اندکاران است؛ این در حالی است که کمبود این همه محصول دارویی تولیدی به دلیل سرکوب قیمت و درنتیجه واردات محصولات مشابه با چندین برابر قیمت، به کسی بر‌نمی‌خورد!
صنعت داروسازی کشور امروز با تولید بیش از ۹۸ درصد از داروی مورد نیاز کشور و با صرفه‌جویی ارزی سالانه حداقل ۱۴ میلیارد دلار و مصرف ارز حداکثر یک میلیارد دلار، بهترین و بزرگ‌ترین خدمت را به نظام سلامت کشور انجام داده و همراهی خود را با نظام سلامت کشور اثبات کرده است. با این حال، هنوز هم اصلاح حداقلی قیمت داروهای تولید داخلی که بسیاری از آنها قیمتی کمتر از یک‌دهم نوع وارداتی دارند، سوژه نگرانی برخی از دست‌اندکاران است؛
وزارت بهداشت در مسیر درست است
در دوره اخیر رویکرد وزارت بهداشت به عنوان متولی اصلی سلامت کشور در حوزه دارو، مبتنی بر پیشگیری از کمبود دارو با اولویت تولید داخل، اقدامات بیمارمحور، نگاه توسعه‌گرا به صنایع داروسازی و حفظ دستاوردهای نظام دارویی، واقع‌بینی توام با سخت‌گیری در قیمت‌گذاری و ارتقای جایگاه رگولاتوری قرار گرفته است. بنابراین اصلاح سیاست‌های اشتباه و آزموده شده قبلی، به‌جای تشویق نباید مورد بازخواست قرار گیرد.
سرکوب قیمتی منطقی نیست
آنچه در مورد انتظار از وزارت بهداشت در خصوص تثبیت یا کاهش نرخ ارز مطرح می‌شود، توقعی نامعقول است زیرا تثبیت نرخ ارز وظیفه مدیران اقتصادی است نه وزارت بهداشت؛ ضمن اینکه بهای تمام‌شده تولید دارو فقط مربوط به مواد اولیه و جانبی نیست که بتوان با تثبیت نرخ ارز، قیمت‌ها را حفظ کرد و هزینه‌های متعدد دیگری به‌صورت مستمر بهای تمام‌شده دارو را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
روش‌های اشتباه را پیش‌تر آزموده‌ایم
با توجه به اینکه اعمال سیاست‌های غیر‌کارشناسی سرکوب قیمت در ادوار گذشته جز افزایش بی‌رویه واردات داروهای فوریتی با ریکال‌های فراوان نتیجه دیگری در پی نداشت، پرسش اینجاست چرا افراد صاحبنظر نگران افزایش هزینه‌های مردم، در مورد افزایش واردات داروهای فوریتی با چندین برابر قیمت تولید داخل و تعطیلی خطوط تولید دغدغه ندارند؟ چرا برای افزایش سهم سلامت از درآمد ناخالصی ملی تلاش نمی‌شود؟ چرا دنبال سامان‌دهی سازمان‌های بیمه‌گر نمی‌روند؟ چرا قیمت داروهای تولید داخل را با مشابه وارداتی مقایسه نمی‌کنند؟
آب به آسیاب دیگران نریزیم
در حالی که اغلب کشورهای همسایه دنبال تقویت توان تولید ملی با ابزارهای تشویقی، مالی و مالیاتی و قیمت‌گذاری هستند، صنعت داروسازی ما به حدی از ضعف مالی رسیده که متخصصان نخبه با دانش و تجربه‌اش معادل هزار دلار حقوق نمی‌گیرند و مانده‌اند؛ و به‌جای آن برای اصلاح قیمتی که لازم بوده ابتدای هر‌سال و همزمان با افزایش نرخ ارز و حقوق و دستمزد تورم انجام شود، هر‌روز تهمت شنیده و تیتر رسانه‌ها می‌شوند. با فشار بیشتر به صنعت داروسازی، این کشورهای همسایه هستند که با جذب نیروهای کارآمد ایرانی به نتیجه مطلوب خود خواهند رسید.
نشانی اشتباه ندهیم
صنعت داروسازی یک صنعت پویا، علمی، دانش‌بنیان و البته متاثر از نرخ تورم کشور است، نه باعث آن. صنعت داروسازی جز تولید و تامین مستمر، با کیفیت و با کمترین قیمت نسبت به واردات، اشتغال‌زایی، حفظ نخبگان، کمک به استقلال کشور در حوزه سلامت و توسعه صادرات، چه کار دیگری باید انجام دهد؟ زنجیره تامین داروی کشور با توجه به شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فعلی، نیازمند تمرکز و اخذ تصمیمات عقلانی و متعادل است و فشار بی‌رویه به این مجموعه آرامش بیماران و جامعه را مختل می‌کند. دیدگاه‌ها و پیشنهادات غیر‌واقع‌بینانه نتیجه‌ای جز تخریب صنعت، کمبود دارو و واردات بی‌رویه و مهاجرت نخبگان نخواهد داشت. پس با دادن نشانی غلط، وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو را به چالش نکشیم.
توسعه، نیازمند وفاق است
متاسفانه برخی افراد ذی‌نفوذ و تاثیر‌گذار حوزه سلامت، یک روز با برگشت به عقب به‌دنبال حذف اسم برندژنریک هستند و روز دیگر با پیشنهاد سرکوب قیمت خارج از فضای واقعی تورمی کشور صنعت داروسازی را قفل می‌کنند. این در حالی است که پیش‌تر نیز در برخوردهای مشابه شاهد بوده‌ایم که عده‌ای تحت تاثیر جو‌سازی‌های منفی، همه صنایع داروسازی را برای حفظ جایگاه دولتی خود، به‌صورت فله‌ای به مراجع قضایی معرفی کرده‌اند. جالب اینکه همه این اقدامات در حالی انجام می‌شود که بانیان آن در اظهار‌نظر‌های متعدد، نگران تامین داروی بیماران بوده و هستند. ولی آیا بهترین، مطمئن‌ترین و ارزان‌ترین راه تامین دارو چیزی جز حمایت و حفظ توان داخلی است؟!
امید است با نگاهی واقع بینانه، همه ما در جهت توسعه چتر نظام سلامت و خدمت به بیماران نیازمند بکوشیم.
