صنعت داروسازی؛ باتلاق یا سکوی پرواز

سالم‌خبر: انجمن های دانشجویان داروسازی کشور در اعتراض به دیدگاه و پافشاری فرهنگستان علوم پزشکی نسبت به اجرای طرح مطلق ژنریک برای نظام دارویی کشور، بیانیه اعتراضی منتشر کردند.

در این بیانیه آمده است: با گسترش روش های دارو درمانی در دنیا و حضور پر رنگ استارتاپ های دانش بنیان در حوزه داروسازی، هر روز شاهد تمایل بیشتر دانشجویان داروسازی و علوم پایه و نوین به حضور در صنعت داروسازی هستیم؛ دانشجویانی که حضور در صنعت داروسازی و بومی سازی دانش یک محصول جدید را نهایت ارزش آفرینی می دانند و سودای تولید و ارائه ی به روز ترین داروها را به جامعه پزشکی و بیماران دارند.

گسترش شبکه های ارتباطی و بهره گیری از هوش مصنوعی موجب شده است که اطلاعات ارزشمندی از تحقیقات دارویی در موسسات تحقیقاتی و شرکت های کوچک استارتاپی دنیا به گوش دانشجویان کشور برسد و آنان هم با امید و انگیزه بالا خود را در مسیر خلق دانش فنی محصولات جدید و تاثیر گذاری حداکثری در جامعه ببینند؛ آنان که خود را از نظر هوش و پشتکار، کمتر از دانشجویان داروسازی کشورهای توسعه یافته نمی دانند، می کوشند تا در فضای نوآوری و کارآفرینی کشور وارد شده و برای توسعه محصولات دانش بنیان و به روز دنیا، تلاش کنند.

ساعت ها کلاس های عملی در آزمایشگاه، کارآموزی صنعت، دوره های فوق برنامه آشنایی با مهارت های مورد نیاز صنایع دارویی، حضور در سمینارها و نمایشگاه های تخصصی، بازدید از شرکت های پیشرو و موفق داروسازی کشور، ایجاد شبکه موثر با فعالین صنعت و ... همه و همه برای شوق حضور در  صنعت داروسازی و خلق ارزش در جامعه است. زمانیکه که از کیفیت پایین برخی اقلام دارویی تولید داخل از پزشکان و خانواده شنیده می شود این دانشجویان داروسازی و علوم پایه و نوین هستند که به واسطه مطالعه شرکت های پیش رو و روش های نوین دارو رسانی، عزم خود را برای تولید محصولات با کیفیت با الزامات علمی و قابل رقابت با نمونه های خارجی جزم می کنند؛ صحبت از صادرات غیر نفتی، توسعه شرکت های دانش بنیان، همکاری مشترک با شرکت های همسایه از یک طرف و شنیدن خبر سرمایه گذاری و پیشرفت های کشورهای حوزه خلیج فارس در بخش دارو و سلامت، دانشجویان رو بیش از پیش تشویق می کند تا خود را برای حضور در عرصه بین المللی و همکاری و رقابت با شرکت های داروسازی منطقه آماده کنند؛ جایی که دانش، مهارت، کیفیت، دارا بودن دانش فنی و محصولات روز دنیا حرف اول و آخر را می زند.

در شرایط اقتصادی حال حاضر که روز به روز امید دانشجویان به داشتن یک زندگی حداقلی در حال از بین رفتن است تنها انگیزه برای ماندن و ادامه دادن، رویای حضور در صنعتی است که بتوانند دستکم در حوزه تخصصی خود دعای خیر بیماران را از منظر دسترسی به داروهای روز دنیا و با کیفیت با چشم ببینند و شاهد حسرت خوردن مردم کشور خود در این بخش نباشند؛ مردمی که بعضا برای دسترسی به یک داروی جدید ‌و موثر می بایست آواره کشورهای همسایه باشند! حال در چنین فضای فکری و امید به خلق فردای مطلوب تر، شاهد صحبت از عقب گرد سیستم دارویی کشور به دهه ها قبل هستیم؛ سیستمی که در آن کیفیت، رقابت، توسعه و تولید داروهای جدید، تلاش برای کمی بهتر بودن و ... معنایی ندارد! همه شرکت ها ملزم به تولید با یک اسم مشخص هستند و می بایست با یک قیمت یکسان در بازار حضور داشته باشند! با این نگاه کمونیستی و شکست خورده چه انگیزه ای برای حضور در صنعت باقی می ماند؟! رویای توسعه داروهای جدید را کجا باید پیاده سازی کرد؟! چه مشوقی برای سرمایه گذاری و بهبود زیرساخت جهت تولید داروی با کیفیت باقی می ماند؟! همه با یک اسم و یک قیمت؟!!!

چه ارزش افزوده ای از این سیاست نصیب صنعت داروسازی کشور می شود تا برای تعالی خود اقدام کند؟! این صنعت در دوره کارآموزی چه حرفی برای گفتن به دانشجویان دارد؟! اساتید دانشگاه از چه پیشرفت و آینده ای در سر کلاس های درس سخن خواهند گفت؟! دغدغه آوارگی مردم در کشورهای همسایه برای خرید داروی جدید چه؟! چه آینده کاری ای در صنعت برای دانشجویان با این سیاست ضد توسعه و کیفیت وجود دارد؟! اصلا صنعت انگیزه و توان جذب تازه فارغ التحصیلان را برای توسعه داروهای جدید خواهد داشت؟! صنعتی که می تواند سکوی پرواز باشد، باتلاقی خواهد شد که زیرساخت های موجود خود را هم نابود می سازد! مگر دائم بر طبل حمایت از تولید داخل کوبیده نمی شود؟ مگر هر سال به یک اسم مرتبط با تولید و رونق آن نام گذاری نمی گردد؟ مگر همه جا اسم دانش بنیان و حمایت از آن نیست؟ این چه حمایت از تولید است؟! کدام شرکت تولیدی با این سیاست می تواند واحد تحقیق و‌ توسعه خود را گسترش دهد؟ و این یعنی عدم اشتیاق به بهره گیری از تازه فارغ التحصیلان! یعنی آن همه امید و رویای خلق ارزش، هیچ!!!

در همین درگیری های ذهنی برای اتخاذ این سیاست های عقب مانده و دغدغه اشتغال، ناگهان خبر می آید که چند کشور همسایه قرار است در سال ۲۰۳۰ قله هایی را در حوزه دارو و سلامت فتح کنند؛ در بعضی حوزه های تخصصی سلامت قرار است نه اول منطقه که بلکه محل مراجعه جهانی شوند؛ ما هم البته صحبت از قله زیاد می کنیم ولی این کجا و آن کجا... .

بزرگی می گفت با توسعه تکنولوژی و پیشرفت کشورها، ضرب المثل ها در حال تغییر معنا هستند؛ راست میگفت! "واقعا مرغ همسایه غاز است" و باید کوله را بست و به دنبال آن رویاهای زیبا در کشورهای همسایه گشت!