محمد منفرد، نایب رئیس انجمن داروسازان ایران:
پیک احتمالی کمبودهای دارویی نگران کننده است
تاریخ انتشار :
يکشنبه ۲۵ شهريور ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۸
کد مطلب : ۱۷۳۴۷
محمد منفرد، همچنین افزود: از زمان اجرای طرح دارویار، درصدهایی که از جیب بیمار پرداخت میشده، هیچ تغییری نکرده است. ما الان داروهایی داریم که ۸۰ تا ۹۸ درصد هزینه آنها را سازمانهای بیمهگر پرداخت میکنند و هیچ دارویی نداریم که میزان درصدی که از جیب بیمار باید پرداخت شود، افزایش کرده باشد یا درصدی که بیمه میخواهد پرداخت کند، کاهش پیدا کرده باشد. مشکل از جای دیگر است.
منفرد میگوید: اگر افزایش پرداختی از جیب بیماران وجود داشته، یک دلیلش ناشی از افزایش قیمت داروها بوده است. فرض کنید قیمت یک دارو ۱۰۰ هزار تومان است و ۲ درصد آن را بیمار باید بپردازد که میشود ۲ هزار تومان. خب وقتی قیمت این دارو بشود ۲۰۰ هزار تومان، بیمار باید ۴ هزار تومان آن را بپردازد.
وی با تاکید بر این که دستکاری درصد پرداختیها اصلا ممکن نیست، میگوید: الان تمام نسخههایی که توسط پزشکان نوشته میشود، به صورت الکترونیک دریافت میشود و تعداد اندکی از آنها به صورت نسخه کاغذی به داروخانهها میآید و ما باید این نسخهها را الکترونیک کنیم. یعنی باید وارد سامانه تامین اجتماعی، بیمه سلامت، نیروهای مسلح و ...
کمبودهای دارویی
غیر از افزایش قیمت برخی داروها، کمبودهای دارویی نیز یکی از عوامل مهم افزایش پرداختیها از جیب بیماران است. موضوعی که نائب رئیس انجمن داروسازان ایران درباره آن این گونه توضیح میدهد: یکی از دلایل این که گفته میشود ۵۰ تا ۶۵ درصد هزینههای دارویی از جیب مردم دارد پرداخت میشود، کمبودهای دارویی در کشور است. کمبودهای دارویی اولین بازخوردش به مردم است. فرض کنید پزشک برای یک بیمار ۷ قلم انسولین نوشته اما در داروخانه ۳ قلم انسولین بیشتر وجود ندارد. بیمار مجبور میشود آن ۳ قلم انسولین را با بیمهاش بخرد و بقیه را هم از ترس این که نکند بعدا گیرش نیاید، به صورت آزاد و از داروخانههای دیگر میخرد.
مشکلات حوزه دارو زنجیرهوار به هم مرتبط هستند. به طوری که یکی از سرنخهای کمبود دارو به بدعهدی سازمانهای بیمهگر در پرداخت بدهیهایشان میرسد. مشکلی که به گفته نائب رئیس انجمن داروسازان ایران باعث شده که داروخانهها نتوانند داروهای مورد نیاز مردم را تامین کنند و دچار کمبود دارو میشوند و ضرر و آسیب آن به مردم
کمبود دارو امسال ادامه دارد
کمبودهای دارویی چند سالی است که کشور را وارد فاز بحران کرده اما به گفته نائب رئیس انجمن داروسازان ایران در سال ۱۴۰۳ دوباره دارد به اوج میرسد. منفرد میگوید: در نیمه دوم سال ۱۴۰۲ وضعیت کمبود دارو در کشور تا حدودی بهتر شد و این روند تا اوایل ۱۴۰۳ ادامه داشت اما در حال حاضر پیک کمبودهای دارویی نگران کننده و در حال افزایش است. این مساله جدیدی نیست و ما بارها آن را هشدار دادهایم و به دولت جدید هم نامه مکتوب نوشته و عواملی را که میتواند این مسله را تشدید کند، برشمردهایم.
منفرد تاکید میکند: تنها چیزی که میتواند صنعت داروسازی کشور، داروخانهها و این وضعیت بحرانی که در آن به سر میبریم را نجات دهد، تامین ارز و نیز تزریق ریال به داروخانهها، شرکتهای پخش دارو، تولیدکنندهها و واردکنندهای دارو است. این موارد، تولید دارو را هم با مشکلات متعددی مواجه کرده است. وقتی ارز کافی در اختیار تولیدکننده قرار نگیرد، وقتی داروخانه پول نداشته باشد که به صورت ریالی با شرکت پخش دارو تسویه کند، وقتی شرکت پخش نقدینگی ندارد که به تولیدکننده بدهد، وقتی تولیدکننده پول ندارد که به تامینکننده مواد اولیه بدهد، این چرخه معیوب همینطور ادامه پیدا میکند و نتیجه همین میشود که الان در آن به سر میبریم.