کمبود دارو بود یا نبود دارو نیست بلکه باید در زمان و قیمت مناسب در دسترس بیمار باشد

 

مجتبی بوربور، نایب‌رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو با بیان این مطلب افزود: پیش از تشدید تحریم‌ها و محدودیت‌های واردات دارو، محلول دیالیز صفاقی تحت لیسانس یک شرکت آمریکایی ـ انگلیسی در ایران تولید می‌شد و وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو باید پیش‌بینی چنین وضعیتی را می‌کرد؛ یعنی باید در نظر می‌گرفت که ممکن است این دارو از نظر کمی یا کیفی دچار مشکل شود و باید جایگزین‌های مطمئنی داشته باشد.

 

او در توضیح بیشتر گفت: تولید محلول دیالیز صفاقی در سال‌های ۸۷-۸۶ که من در وزارت بهداشت بودم، شروع شد. اینکه گفته می‌شود تولید این محلول انحصار یک شرکت است، اینطور نبوده است، چراکه تعداد این بیماران بسیار محدود است و نیازی نیست چندین کارخانه دراین‌زمینه مشغول به‌کار باشند. یعنی یک کارخانه هم جوابگوی نیاز بیماران است، یعنی بحث صرفه به مقیاس اقتصادی مطرح است.
 

وی ادامه داد: به‌هرحال تکنولوژی تغییر کرده و درحال‌حاضر تکنولوژی بهتری برای دیالیز صفاقی آمده است که به آن اتومایز صفاقی گفته می‌شود. در این شرایط بیمار راحت‌تر می‌شود و راندمانش هم بالاتر می‌رود. وزارت بهداشت دراین‌زمینه سرمایه‌گذاری نکرده، اگر کرده بود درحال‌حاضر دو بازوی وارداتی داشتیم که می‌توانستیم از آنها استفاده کنیم.»

 

بوربور افزود: مشخص نیست چه مشکلی پیش آمده که چنین آلودگی‌ای ایجاد شده است: «کارشناسان وزارت بهداشت، واجد شرایط بررسی هستند که ماده اولیه را آنالیز کنند.

 

او درباره انتقادی که از سوی برخی کارشناسان مطرح می‌شود و ماجرای محدودیت واردات دارو و تاثیر آن بر بیماران به‌ویژه بیماران خاص را زیر سوال می‌برند، توضیح می‌دهد: «واردات دارو کنترل‌شده است، بااین‌حال بانک مرکزی به سازمان غذا و دارو ایراد می‌گیرد که بیشتر از ارز پیش‌بینی شده، دارو وارد شده است. وزارت بهداشت بیشترین تمرکز را روی داروی بیماران خاص داشته است، حتی گاهی مجوز واردات برای بیماران تالاسمی داده اما طرف خارجی همراهی نکرده است. اما به‌طورکلی سیاست‌های کلی کشور، خودکفایی بوده است.

 

بوربور گفت: زمانی‌که تولید داخل انجام می‌شود، تلاش می‌کنند تا ارزبری کمتری داشته باشند. بااین‌همه نظر من این است که برای مدیریت بازار برای مواقع پیش‌بینی نشده، باید حد معقولی از واردات دارو را داشته باشند. در سال‌های گذشته وزارت بهداشت ارز ارزان و مرغوبی برای واردات دارو در اختیار قرار می‌داد که بعضاً سر از بازار قاچاق درمی‌آورد، به‌همین‌دلیل مکانیزم‌های نظارتی و پایش مصرف را بیشتر کرد.

 

وی همچنین افزود: همین مسئله سبب شد تا جلوی قاچاق معکوس گرفته شود. بااین‌حال این اقدام منجر به نارضایتی بیماران شد و بیمار دیگر نتوانست در زمان مناسب داروهای مدنظرش را تامین کند. به‌هرحال کمبود تنها به این معنی نیست که دارو هست یا نیست؛ دارو باید در زمان و مکان مناسب، با قیمت مناسب برای بیمار تامین شود./هم‌میهن