وزیر بهداشت باید اقتدار داشته باشد و نفر دوم کابینه دولت باشد

سالم‌خبر: وزیر بهداشت باید با داشتن اقتدار و اتوریته نفر دوم کابینه دولت باشد.

علیرضا استقامتی، متخصص غدد و متابولیسم در دومین همایش اقتصاد و مدیریت دارو با همراهی شرکت آسترازنکا تحت عنوان همایش کمبودهای دارویی؛ ریشه‌ها و راهکارها، با بیان این مطلب افزود: اگر سلامت اهمیت دارد در کنار علم و ادیان، اگر ما به سلامتی جامعه اهمیت می‌دهیم وزیر بهداشت باید نفر دوم کابینه باشد به نحوی که بحث پیوست سلامت آنقدر مهم باشد که سایر وزرا از وزیر بهداشت حرف شنوی داشته باشند تا او بتواند مسائل مربوط به دارو و درمان را حل کند.

وی افزود: اقتدار وزیر بهداشت بسیار مهم است در این صورت است که به فرض بانک مرکزی نمی تواند ارز ندهد یا وزارتخانه‌های دیگر در انجام وظایف خود تعلل کنند.

استقامتی در بیان پدیده کمبود دارو، بیان کرد: کمبود دارو بحثی بین عرضه و تقاضای داروست. وقتی میزان عرضه نسبت به تقاضا کمتر باشد ما با مسئله کمبود دارو مواجه هستیم. حال این مساله می‌تواند از دیدگاه پزشک یا از دیدگاه بیمار متفاوت باشد. بیماری که راغب به مصرف برند خاصی باشد اگر به آن برند خاص دسترسی نداشته باشد در حالی که سایر برندها موجود باشند از دید او کمبود دارو وجود دارد در حالی که شاید واقعا کمبود دارو واقعی نباشد. اما چون بیمار به دلیل عوارض برخی داروها اصرار بر دسترسی به دارویی خاص را دارد و در عین حال نتواند به دست بیاورد از دیدگاه بیمار کمبود دارو وجود دارد.

وی ادامه داد: این در حالیست که از دیدگاه پزشک، کیفیت دارو مدنظر است اگر داروی با کیفیتی که برای بیمارش موثرتر باشد و در اختیار وجود نداشته باشد از دیدگاه او کمبود دارویی اتفاق افتاده است. از دیدگاه پزشک کیفیت بسیارمهم است. به رغم دلایل مختلف ایجاد کمبود دارو، بیمار تمامی کمبودها را از چشم پزشکان می بینند.

استقامتی در مورد بحث تفاوت کیفیت داروها گفت: بیماران معمولا به مصرف دارویی عادت می کنند که تغییر دارو می تواند بسیار سخت باشد. در اکثر مواقع در صورت ایجاد مشکل، بیماران عامل آن را از تغییر برند دارویی می دانند که قابل اثبات نیست چون متغییر دیگری به ویژه در برخی بیماری‌ها مانند دیابت دخیل است. در برخی بیماری‌ها مانند تیروئید می شود ادعا کرد که قرصی از برند یا شرکتی اثربخشی کمتری دارد. اما آن چیزی که ما از بیمار دیابتی می‌شنویم این است که تا زمانی که انسولین قلمی خارجی را استفاده می‌کردم کنترل بهتر بود مساله ای که ما به عینه می بینیم. بنابراین براساس چیزی که بیمار به عنوان خدمت گیرنده احساس می‌کند کیفیت داروها متفاوت است.

وی همچنین افزود: رگولیشن هایی که درمورد برخی داروها در کشور ما وجود دارد با بعضی داروهای خارجی فرق می کند. مثال بارز آن داروی لئوتارکسین است که در جهان رنج مصرف آن به 90 تا 110 درصد محدود شده است در حالی که در کشور ما 80 تا 120 درصد از آن را معمولا مجاز می دانیم بنابراین بحث برمی گردد به این که دارو با چه رگولیشنی تولید شده است. داروهای ایرانی و خارجی می تواند با همدیگر تفاوت تکنولوژی و ساخت و مواد اولیه داشته باشد اما به این معنا نیست که داروی ایرانی کیفیت ندارد.

استقامتی با اشاره به کمبود اخیر داروی متی‌مازول، گفت: کمبود داروی متی‌مازول پوست ما را کند. در درمان پرکاری تیرویید واقعا عذاب آور بود چون بیمار پرکار تیروئید را با هیچ داروی دیگری نمی‌توان کنترل کرد. کمبود متی‌مازول برای درمان بیماری که دائما می لرزد و قلب او 130 تپش در دقیقه است شوخی نیست. واقعا عذاب کشیدیم. در حال حاضر نیز بیماران و پزشکان غدد از کمبود داروی فلوکورتیزون شاکی‌اند.