دلخوش بودن به استقرار شبکه بهداشتی به صورت کنونی کافی نیست
تاریخ انتشار :
شنبه ۸ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۵۳
کد مطلب : ۷۳۷
سالم خبر : عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: ایران از نظر شاخص های مراقبت های بهداشتی اولیه در بعضی از شاخص ها به رتبه دهم در منطقه تنزل نموده است.
مرتضی خاتمی در گفت و گو با خانه ملت ، با اشاره به شاخص های توسعه و گسترش بهداشتی کشور میان کشورهای منطقه، گفت: باید در گسترش و توسعه شبکه به عنوان یک ضرورت زیربنائی، توجه بیشتری نموده و از مغفول واقع شدن این مهم در سایه پر رنگی سایر معضلات پرهیز گردد.
نماینده مردم ماهنشان درمجلس شورای اسلامی، افزود: درشاخص های مراقبت بهداشتی اولیه ( مرگ و میر مادران ، مرگ نوزادان ، مرگ و میر کودکان زیر پنج سال ) ایران کماکان رتبه متوسط ۱۰ را داراست.
وی تصریح کرد: در دسترسی به آب سالم و نیز بهداشت محیط و در خصوص پوشش واکسیناسیون، کشور در رتبه های اول و دوم قرار دارد .
این نماینده مردم درمجلس دهم، تاکید کرد: در مورد شیوع بیماریهای واگیردار ، کشور رتبه اول را داشته و نیز مرگ از بیماریهای غیر واگیردار رتبه ایران در منطقه دررتبه دوم از نظر مطلوبیت قرار دارد، بنابراین آنچه مسلم است این موفقیتهای بهداشتی حاصل فعالیت شبکه بهداشتی مناسب کشور می باشد؛ همچنین در عین حال با رشد سایر کشورها به نظر می رسد ایران به تدریج رتبه ممتاز خود را از دست می دهد، کما اینکه در دهه های اول فعالیت و استقرار شبکه همواره رتبه اول تا سوم منطقه را دارا بوده است .
خاتمی با بیان اینکه ایران از نظر شاخص های مراقبت های بهداشتی اولیه در بعضی از شاخص ها به رتبه دهم در منطقه تنزل نموده است، گفت: به نظر می رسد سایر کشورها به پیشرفت بیشتری دست پیدا نموده اند و کشور ما در همان شرائط قبلی خود ایستاده است، البته این مورد را در شاخص توزیع پرسنل بهداشتی ماهر بطور مشخص در رتبه دهم منطقه ای قرار دارد.
وی تاکید کرد: همچنین در شاخص پوشش سرویس های مراقبت بهداشتی، ایران در محدوده62-69 درصد پوشش و در حد متوسطی در دنیا قرارداشته که بیانگر وضعیت مطلوبی با توجه به انتظار ما از شبکه بهداشتی نمی باشد.
نایب رئیس فراکسیون خانواده مجلس شورای اسلامی گفت: درحال حاضر بدترین وضعیت کشور را در شاخص حمایت مالی و بیمه ای و شاخص هزینه کرد از جیب مردم ملاحظه می نمائیم، البته هدف از گسترش شبکه در ابتدا پوشش صد در صد آحاد جامعه اعم از روستاها، شهرها و حواشی شهرها بوده که این مهم در سطح روستا مطلوب ولی استقرار شبکه در شهرها و نیز حاشیه شهرها با مشکل روبرو گردیده است.
خاتمی گفت: به علاوه هدف از استقرار شبکه، پوشش هر سه مرحله از سطوح مراقبتهای بهداشتی سطح یک ( پیشگیری ) و نیز سطح دوم ( درمان) و نهایتا سطح سوم ( توانبخشی) بوده ولی این مهم در همان سطح یک و تا حدودی خدمات سرپایی سطح دوم باقی مانده است و به هیچ عنوان شبکه بیمارستانی و مراقبتهای بعد ازآن را شامل نگردیده است .
این نماینده مردم درمجلس دهم، افزود: توزیع منابع بهداشتی ( اعم از پرسنل ماهر و نیز سایر منابع) از عدالت مناسبی برای تامین دسترسی مناسب برخوردار نیست. توضیح اینکه در مناطق با تراکم جمعیتی کم که شعاع دسترسی طولانی است دیگر نمی توان منابع را تنها بر اساس جمعیت توزیع نمود، این مهم در سطح بندی خدمات درمانی مد نظر بوده ولی بطور کامل به آن پرداخته نشده است و در بسیاری از مناطق (دارای مراکز آموزشی ) ، منابع غیر ضرور مسقر شده در حالی که در سایر مناطق از منابع مورد نیاز هم محروم هستند.
خاتمی تصریح کرد: وضعیت بد پوشش بیمه ای از نظر تعهدات موجب نامناسب شدن شاخصهای حمایت مالی گردیده است. در واقع بیمه با شبکه همخوانی لازم را نداشته و بخصوص در سطح دوم خدمات، تکلیف بیمه و خدمات شبکه روشن نمی باشد.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، گفت: بخش بزرگی از منابع مالی تامین کننده هزینه ها ( بخصوص قبل از طرح تحول سلامت) در اختیار بیمه ها بوده و عدم تحقق و تامین مالی مناسب، ارائه خدمات را با مشکل روبرو می نماید و نهایتا تکلیف پزشک خانواده هنوز که هنوز است مشخص نمی باشد.
نماینده مردم ماهنشان درمجلس شورای اسلامی، افزود: درشاخص های مراقبت بهداشتی اولیه ( مرگ و میر مادران ، مرگ نوزادان ، مرگ و میر کودکان زیر پنج سال ) ایران کماکان رتبه متوسط ۱۰ را داراست.
وی تصریح کرد: در دسترسی به آب سالم و نیز بهداشت محیط و در خصوص پوشش واکسیناسیون، کشور در رتبه های اول و دوم قرار دارد .
این نماینده مردم درمجلس دهم، تاکید کرد: در مورد شیوع بیماریهای واگیردار ، کشور رتبه اول را داشته و نیز مرگ از بیماریهای غیر واگیردار رتبه ایران در منطقه دررتبه دوم از نظر مطلوبیت قرار دارد، بنابراین آنچه مسلم است این موفقیتهای بهداشتی حاصل فعالیت شبکه بهداشتی مناسب کشور می باشد؛ همچنین در عین حال با رشد سایر کشورها به نظر می رسد ایران به تدریج رتبه ممتاز خود را از دست می دهد، کما اینکه در دهه های اول فعالیت و استقرار شبکه همواره رتبه اول تا سوم منطقه را دارا بوده است .
خاتمی با بیان اینکه ایران از نظر شاخص های مراقبت های بهداشتی اولیه در بعضی از شاخص ها به رتبه دهم در منطقه تنزل نموده است، گفت: به نظر می رسد سایر کشورها به پیشرفت بیشتری دست پیدا نموده اند و کشور ما در همان شرائط قبلی خود ایستاده است، البته این مورد را در شاخص توزیع پرسنل بهداشتی ماهر بطور مشخص در رتبه دهم منطقه ای قرار دارد.
وی تاکید کرد: همچنین در شاخص پوشش سرویس های مراقبت بهداشتی، ایران در محدوده62-69 درصد پوشش و در حد متوسطی در دنیا قرارداشته که بیانگر وضعیت مطلوبی با توجه به انتظار ما از شبکه بهداشتی نمی باشد.
نایب رئیس فراکسیون خانواده مجلس شورای اسلامی گفت: درحال حاضر بدترین وضعیت کشور را در شاخص حمایت مالی و بیمه ای و شاخص هزینه کرد از جیب مردم ملاحظه می نمائیم، البته هدف از گسترش شبکه در ابتدا پوشش صد در صد آحاد جامعه اعم از روستاها، شهرها و حواشی شهرها بوده که این مهم در سطح روستا مطلوب ولی استقرار شبکه در شهرها و نیز حاشیه شهرها با مشکل روبرو گردیده است.
خاتمی گفت: به علاوه هدف از استقرار شبکه، پوشش هر سه مرحله از سطوح مراقبتهای بهداشتی سطح یک ( پیشگیری ) و نیز سطح دوم ( درمان) و نهایتا سطح سوم ( توانبخشی) بوده ولی این مهم در همان سطح یک و تا حدودی خدمات سرپایی سطح دوم باقی مانده است و به هیچ عنوان شبکه بیمارستانی و مراقبتهای بعد ازآن را شامل نگردیده است .
این نماینده مردم درمجلس دهم، افزود: توزیع منابع بهداشتی ( اعم از پرسنل ماهر و نیز سایر منابع) از عدالت مناسبی برای تامین دسترسی مناسب برخوردار نیست. توضیح اینکه در مناطق با تراکم جمعیتی کم که شعاع دسترسی طولانی است دیگر نمی توان منابع را تنها بر اساس جمعیت توزیع نمود، این مهم در سطح بندی خدمات درمانی مد نظر بوده ولی بطور کامل به آن پرداخته نشده است و در بسیاری از مناطق (دارای مراکز آموزشی ) ، منابع غیر ضرور مسقر شده در حالی که در سایر مناطق از منابع مورد نیاز هم محروم هستند.
خاتمی تصریح کرد: وضعیت بد پوشش بیمه ای از نظر تعهدات موجب نامناسب شدن شاخصهای حمایت مالی گردیده است. در واقع بیمه با شبکه همخوانی لازم را نداشته و بخصوص در سطح دوم خدمات، تکلیف بیمه و خدمات شبکه روشن نمی باشد.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، گفت: بخش بزرگی از منابع مالی تامین کننده هزینه ها ( بخصوص قبل از طرح تحول سلامت) در اختیار بیمه ها بوده و عدم تحقق و تامین مالی مناسب، ارائه خدمات را با مشکل روبرو می نماید و نهایتا تکلیف پزشک خانواده هنوز که هنوز است مشخص نمی باشد.
