پزشکان کشور چه زمانی می‌توانند با خیالی‌آسوده داروهای کیفی تولید داخل را تجویز کنند؟

سالم خبر: تمرکز بر تولید داخلی در شرایط پرفشار و پرتنش دوره تحریم کشور، تنها یکی از دغدغه های صنعت داروسازی کشور در حال حاضر است. صاحبان این صنعت حساس در کشور باید بخشی از انرژی خود را صرف اثبات بر پاکدستی خود و نداشتن نیت لگد مال کردن رقبای خود در این عرصه کنند.

اظهارنظرها و سخنان گاه و بی گاه و پر از ابهام بزرگان بهداشت و درمان کشور و همچنین اعطای تریبون های مختلف به برخی تولیدگران خاص در عرصه‌ی دارویی، کار را برای صاحبان صنایع دارویی کشور آن هم در این شرایط سخت کرده است.

سامانه ی دارویی کشور در حالی باید تمامی هم و غم خود را بر تهیه و اقناع دارویی بیماران خرج کند که دچار حواشی لگدمالی شده است و هنوز نگاه‌ها به شفاف سازی این ابهامات از سوی اعضای اتاق شیشه ای قرارگاه غذا و داروست که بالاخره چه کسی در این عرصه  قصد لگدمال کردن هم طیفان خود را دارد.

در بحبوحه‌ی کمبود برخی اقلام دارویی؛دیگ ابهامات و اتهام زنی ها درصنعت داروی کشور در حالی همچنان جوش می خورد که بسیاری هنوز درباره اصل قضیه چیزی نمی‌دانند، شاید بهتر آنکه چیزی هم ندانند اما در فضای خاکستری و مسمومی که هیچ گزارش و اطلاعاتی برای شفاف سازی این فضا ،نشت نمی کند تنها بیماران و شهروندان انگشت به دهانند که بالاخره چه کسی گناهکار است؟

در شبی که گذشت سعید نمکی، وزیر بهداشت و درمان در برنامه "نگاه یک" سیما، توصیه ی رفاقتی می کند که پزشکان از تجویز داروهای خارجی خودداری و داروی مشابه داخلی را برای بیماران نسخه کنند. اما با توجه به سخنان وزیر این سوال مطرح می شود که پایه ی تصمیم پزشک در مورد بیمار خود اگر غیر از نجات و سلامت بیمار نیست چه می تواند باشد؟ آیا این فرمایش بی سابقه ی وزیر را نمی توان خواسته ای فوق وظایف پزشکی از سوی او دانست؟

در گشت و گذاری مجازی چنین توصیه ای از سوی وزیران و وزارت بهداشت کشورهای دنیا نسبت به سیاست های سلامت محور خود آن هم به این روش؛ موردی نیافتیم  اما اگر این روش کارساز است چرا وزیر محترم بهداشت به مجموعه های تحت مدیریت خود در الزام به رعایت قواعد GMP در تمامی زنجیره‌های تولید دارو از روش توصیه ای بهره نمی برند که این راه به مقصود نزدیک تر است
 
در این صورت است که پزشکان کشور نیز با خیالی آسوده داروهای تولید داخل و با کیفیت بالا را نسخه خواهند کرد و در این صورت وزارت محترم در پیشبرد سیاست سلامت محور خود به مقصود دست یافته است.

توجه و اساس مدیریت می تواند بر پایه بکاربردن تشویق هایی برای بالا بردن تولید با کیفیت در داخل و یا تسهیلات جهت سرمایه گذاری در زمینه تحقیقات و آموزش در زمینه ساخت داروهای با کیفیت که بتواند با داروی خارجی برابری کند بکار برده شود اما هیچ گاه این سوال از بزرگان بهداشت و سلامت و دولت نشده است که در توسعه، پیشبرد و حمایت از تولید داخل و صنعت داروی کشور به جز خط و نشان کشیدن چه بسته های حمایتی برای آنان تعریف و تحویل داده شده است.

بد نیست با بررسی 40 سال گذشته وزارت محترم بهداشت کارنامه ای از اعمال این گونه سیاست ها را برای مردم تشریح فرمایند و توضیح دهند اساسا برای حمایت ازبخش خصوصی برای تولید داروی با کیفیت که نیاز به واردات داروی خارجی و برندینگ را کم رنگ می کند چه اقداماتی انجام داده است و از کدام تولید کننده داخلی و به چه میزان و درچه زمینه هایی حمایت شده است؟

در پاسخ به سوال مجری گفت و گوی شب گذشته در شبکه یک سیما جناب وزیر جمله ای مطرح کردند که ایشان هیچ گاه از داروی خارجی در خانواده خود استفاده نمی کنند که البته بسیار جای شکر دارد که آقای دکتر و خانواده ایشان مجبور به استفاده از داروی خارجی نشده اند اما بیمارانی که به داروهای وارداتی نیاز پیدا می کنند، مطمئنا به دلایلی و طبق تجویز پزشک معالج از دارو برای سلامتی خود استفاده می کنند. و پزشکان محترم هم بنابر وجدان و وظیفه ی حرفه ای و انسانی و بدون توجیه علمی از داروی خارجی برای بیمار نسخه نمی پیچند.

و نکته آخراینکه؛ برای مدیریت و تضمین سلامت مردم ، ایجاد "پایگاه" ، "قرارگاه" ... و یا هرچه که نامش  گذاشته می شود  کافی نیست ، بلکه عنصر "اعتماد" به توانایی ، فکر و علم پزشکان ، داروسازان این کشور و مدیریت بخش خصوصی چه تولید کننده یا وارد کننده  به جای  رانت و توصیه های رفاقتی  به تضمین سلامت مردم بیشتر کمک خواهد کرد.