تغییرات پی در پی مدیران یک عارضه عمومی و راهبردی در برنامه ریزی های کشور است

سالم خبر: تغییر مدیران ارشد برخی شرکت های زیرمجموعه هلدینگ های بزرگ دارویی در کشور در حالی طی ماه‌های اخیر بارها تکرار شد که در سایه بمباران اخبار و رویدادهای پی درپی در حوزه دارو و سلامت، به چشم نیامد.

به گزارش سالم خبر، به تعبیر کارشناسان حوزه علوم اقتصادی و اجتماعی این تغییرات پی در پی مدیران محصولی جز ناکارامدی و رانت و فساد در پی نخواهد داشت.

وحید محلاتی، مدیرعامل کارخانجات داروپخش در گفت و گو با سالم خبر، تغییرات پی در پی مدیران را یک عارضه عمومی و راهبردی در برنامه ریزی‌های کشور دانسته و می گوید: بازده و کارنامه کاری مدیری موفق که در بنگاهی به مدت طولانی سکان مدیریت را به دست داشته باشد با کارنامه مدیر موفقی که دوره مدیریت کوتاه مدت داشته باشد کاملا با یکدیگر متفاوت است.

وی افزود: برای روشن تر شدن موضوع می توان مثالی از شرکت توزیع داروی مکسون را مطرح کرد. این شرکت بزرگ ترین شرکت پخش دارو در آمریکای شمالی و به طورکلی در جهان است. این شرکت که در سال گذشته فروشی بالغ بر 240 میلیارد دلار داشت، بیستمین سالگرد مدیریت مدیرعامل خود را جشن گرفت.

محلاتی ادامه داد: تجربه مدیریتی بنده در شرکت پخش رازی در دوره ای اتفاق افتاد که در این مجموعه به مدت 14 تا 15 سال ثبات مدیریتی وجود داشت و موجب شد تا تفکرات استراتژیک شکل بگیرند و افراد و متخصصینی در دل این مجموعه تربیت شد که بسیار از آنها بعدها خود مدیریت بسیاری از شرکت ها را برعهده گرفتند.

محلاتی در پاسخ به این سوال که آیا تغییرات مدیریتی موجب نمی شود که افراد در سایه بی اعتمادی به آینده، از برنامه ریزی و تعیین استراتژی بلندمدت برای بنگاه تحت مدیریت خود باز بمانند، گفت: مدیران موفق در زمانی کمتر از سه تا پنج سال که دوره ای عادی در تغییرات مدیریتی محسوب می شود، همانطور که اشاره کردید نه می توانند برنامه ریزی طولانی مدت داشته باشند و نه می توانند تاثیر و نتیجه تصمیم های خود را ببینند. علاوه بر این پروژه هایی که شروع آنها کلید می خورد نا تمام خواهد ماند و نفرات بعدی هم در جریان تفکرات استراتژیک و جهت گیری های کلی و راهبردی نیستند. در این شرایط کارایی شرکت ها نیز در مسیر مطلوب قرار نخواهد گرفت.

وی در پاسخ به این سوال که آیا یکی از بدیهی ترین نتایج این تغییرات پی در پی به ویژه در بخش های دولتی و شبه دولتی این نیست که افراد از منابعی که در اختیار دارند برای حفظ موقعیت خود بهره برده و به تدریج ظابطه مندی و قانونمندی به یک شوخی تبدیل شود و توزیع رانت، لابی گری و فساد گسترش پیدا کند، عنوان کرد: باید این پرسش را باید از کسانی که این تغییرات پی در پی را رقم می زنند پرسید؛ اما این مساله تنها مختص بخش خصوصی یا دولتی و شبه دولتی نیست و شاید در بخش دولتی پررنگ تر باشد. درواقع این یک عارضه عمومی و راهبردی در برنامه ریزی های کشورماست.

محلاتی افزود: البته هلدینگ های شبه دولتی اقتضائاتی دارند که باید به آنها توجه شود و مدیرانی که در این مجموعه ها فعالیت می کنند باید این مسائل را در نظر بگیرند و به آنها توجه کنند.

وی با بیان اینکه در حال حاضر باید همه کمک کنیم تا مشکلاتی که شرکت های تولیدکننده دارو با آنها روبه رو هستند و سازمان و حتی وزارت بهداشت به تنهایی از عهده مقابله با آنها بر نمی آیند و همت بین بخشی و فراسازمانی می طلبد رفع شوند، گفت: به اعتقاد بنده در حال حاضر تامین کالا باید در اولویت قرار بگیرد و مسائل دیگر در درجات بعدی اهمیت قرار دارند. البته از نیمه های سال گذشته به تدریج این همکاری بین وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو، بانک مرکزی، وزرات صمت، گمرک و غیره بیشتر شد که باید از افرادی که در این راستا از تلاش شبانه روزی دریغ نکردند تقدیر کرد.