ایازی استعفا کرد نمکی پذیرفت
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۱۴
کد مطلب : ۴۰۳۱
سالم خبر: معاون اجتماعی وزارت بهداشت و درمان پس از آنکه سعید نمکی وزیر بهداشت و درمان اعلام کرد که این وزارت نیازی به معاونت اجتماعی ندارد استعفا کرد. امروز وزیر بهداشت و درمان طی نامه ای به ایازی با پذیرش این استعفا و تقدیر از عملکرد او طی دوره ی معاونتش نقطه نظرات خود در مورد معاونت اجتماعی را نیز اعلام کرد.
به گزارش سالم خبر از وبدا نمکی در این نامه اعلام کرد که تنها وظیفه ی یک معاونت درون وزارت بهداشت نیست چون او معتقد است که طبیب باید جامعه محور تربیت شود و نه بیمارستان محور.
در متن نامه سعید نمکی در پاسخ به استعفای دکتر ایازی آمده است: «مرقومه جنابعالی که علاوه بر تبیین جایگاه معاونت اجتماعی، بیانگر عدم تمایل حضرتعالی به همکاری با اینجانب بود را دریافت نمودم. مستحضرید چند سال قبل در زمانی که در جایگاه معاون سازمان برنامه و بودجه بودم به دلیل سوابق ارزنده‌تان به عنوان مشاور در امور سالمندان از همراهی‌تان بهره‌مند شدم و در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز بنا داشتم از تجارب و تلاش‌تان محروم نمانم.
مع الوصف از آنجا که در تمام سال‌های خدمتگزاری‌ام هرگونه اعلام عدم تمایل به همکاری را بی‌پاسخ نگذاشته‌ام و متأسفانه ساعت‌ها قبل از بازکردن پاکت مرقومه ارسالی جنابعالی در بعضی از شبکه‌های خبری از متن آن مطلع شدم، لذا با استعفای حضرتعالی موافقت می‌شود و از آنجا که اجتماعی شدن ارائه خدمت در نظام سلامت همت همگان و هدایت بالاترین مقام اجرایی را می‌طلبد، لذا تا اطلاع ثانوی مسئولیت اداره آن مجموعه بعهده اینجانب خواهد بود. اینجانب با پرهیز جدی از بستن واگن وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به لوکوموتیو سیاست زدگی تلاش خواهم کرد از ظرفیت همه دلسوزان نظام و علاقه مندان به خدمت با هر گرایش سیاسی استفاده کنم.
مع الوصف به عنوان مدیری که حدود چهار دهه از عمرم را در جایگاه‌های مختلف اجرایی سپری کرده ام با بهره‌گیری از مشورت کارشناسان بی‌غرض و مجرب و بکارگیری توشه ایام گذشته می‌کوشم با اندیشه‌ای نظام‌مند و دور از رانش‌ها و کشش‌های مقطعی و تاثیر پذیری از هرگونه توصیه به ویترین آرایی، منطبق با مصلحت آینده مردم، انقلاب و نظام طی طریق نمایم. بدیهی است در این راه موافقان و مخالفانی نیز خواهم داشت که اگر موافقانمان فهیم، ثابت قدم و مومن به خدمت و مخالفانمان منصف، وطن دوست، بی غرض و خردمند باشند یقیناً راهی هموارتر خواهیم پیمود. گرچه زحمات چند سال اخیر حضرتعالی و همکاران‌تان در جلب مشارکت خیرین و به کارگیری سازمان‌های مردم نهاد در عرصه سلامت ستودنی است، مع الوصف اینجانب معتقدم اجتماعی شدن سلامت، تنها وظیفه یک معاونت درون وزارت بهداشت نیست، سی و چند سال پیش به اتفاق بعضی از عزیزان از پزشکی جامعه‌نگر نوشتیم و اجرا کردیم چون معتقد بودیم طبیب باید جامعه محور تربیت شود نه بیمارستان محور. امروز با توجه به مولفه‌های اجتماعی موثر بر سلامت، معتقدم همه همکاران، معاونت‌ها و دستگاه‌های زیر نظر ما باید جامعه محور تلاش کنند. ضروری است نگاه جامعه محور و اجتماعی کردن خدمات جزء لاینفک و ادغام یافته در کلیه معاونت‌ها و در نهایت همه کارگزاران جمهوری اسلامی باشد.
نیک می‌دانید در کشورهای در حال توسعه به جای تقویت، ادغام و نهادینه کردن نگرش و تغییر نگاه به ایجاد ساختار می‌پردازیم که این درد مزمن و علاج ناپذیر کشور ما نیز هست. ستادهای متعدد از اقامه نماز تا مبارزه با قاچاق و فساد و غیره چقدر در تغییر رویکردهای اجتماعی ما موثر بوده است؟
آیا فکر می‌کنید با ایجاد اداره کل و یا معاونت اخلاق پزشکی می‌توانیم خدمات همکارانمان را اخلاقی‌تر کنیم؟ یا راهکارهای دیگری نیاز است؟ که به قول همشهریم سهراب سپهری "چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید" این تغییر نگاه گرچه مردان و زنانی سخت کوش به عنوان پیام آوران تحول می‌خواهد اما بدون شک با تحمیل ساختار و هزینه‌ای جدید به بدنه سنگین و فربه نظام اداری میسور نخواهد شد.
می‌دانید چرا DMF در شاخص‌های بهداشت دهان و دندان غیرقابل قبول است؟ چون دانشجوی دندانپزشکی ما به جای Commuity based (جامعه محور) Unit based و Clinic based تربیت می‌شود .
می‌دانید چرا پرستار ما در نظام ارائه خدمت تک بعدی و آنهم در بالین بیمار به کار می‌آید؟ چون بیمارستان محور Hospital based آموزش می بیند و بالاتر می‌دانید چرا دانشجوی نخبه‌ای که از دبیرستان به عنوان دانشجوی پذیرفته شده کنکور تحویل می‌گیریم، اینهمه از جامعه بیگانه است؟ چون از روز اول مدرسه به او محفوظات سنگینی می‌آموزیم حافظه‌اش را پر می‌کنیم، Memorization اجرا می‌کنیم نه Socilization روز اول دبستان در کشورهای پیشرفته کودکان را به پارلمان می‌برند، با ترافیک درست و عبور از خط عابر پیاده آشنا می‌کنند، احترام به حقوق شهروندی را به او می‌آموزند ولی ما ...
اینجانب مصمم هستم تا اجتماعی شدن را به تغییر نگاه و آنهم نه به شکل جزیره‌ای منفک بلکه در همه اجزای وزارت بهداشت و نهایتاً بدنه دولت منتقل کنم و برای این هدف برنامه‌ای دارم که قرار بود با جنابعالی به عنوان دلسوزی اندیشمند در میان گذارم که متاسفانه حوصله نفرمودید.
از خداوند بزرگ برایتان هرکجا که هستید آرزوی توفیق و تندرستی دارم.»
به گزارش سالم خبر از وبدا نمکی در این نامه اعلام کرد که تنها وظیفه ی یک معاونت درون وزارت بهداشت نیست چون او معتقد است که طبیب باید جامعه محور تربیت شود و نه بیمارستان محور.
در متن نامه سعید نمکی در پاسخ به استعفای دکتر ایازی آمده است: «مرقومه جنابعالی که علاوه بر تبیین جایگاه معاونت اجتماعی، بیانگر عدم تمایل حضرتعالی به همکاری با اینجانب بود را دریافت نمودم. مستحضرید چند سال قبل در زمانی که در جایگاه معاون سازمان برنامه و بودجه بودم به دلیل سوابق ارزنده‌تان به عنوان مشاور در امور سالمندان از همراهی‌تان بهره‌مند شدم و در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز بنا داشتم از تجارب و تلاش‌تان محروم نمانم.
مع الوصف از آنجا که در تمام سال‌های خدمتگزاری‌ام هرگونه اعلام عدم تمایل به همکاری را بی‌پاسخ نگذاشته‌ام و متأسفانه ساعت‌ها قبل از بازکردن پاکت مرقومه ارسالی جنابعالی در بعضی از شبکه‌های خبری از متن آن مطلع شدم، لذا با استعفای حضرتعالی موافقت می‌شود و از آنجا که اجتماعی شدن ارائه خدمت در نظام سلامت همت همگان و هدایت بالاترین مقام اجرایی را می‌طلبد، لذا تا اطلاع ثانوی مسئولیت اداره آن مجموعه بعهده اینجانب خواهد بود. اینجانب با پرهیز جدی از بستن واگن وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به لوکوموتیو سیاست زدگی تلاش خواهم کرد از ظرفیت همه دلسوزان نظام و علاقه مندان به خدمت با هر گرایش سیاسی استفاده کنم.
مع الوصف به عنوان مدیری که حدود چهار دهه از عمرم را در جایگاه‌های مختلف اجرایی سپری کرده ام با بهره‌گیری از مشورت کارشناسان بی‌غرض و مجرب و بکارگیری توشه ایام گذشته می‌کوشم با اندیشه‌ای نظام‌مند و دور از رانش‌ها و کشش‌های مقطعی و تاثیر پذیری از هرگونه توصیه به ویترین آرایی، منطبق با مصلحت آینده مردم، انقلاب و نظام طی طریق نمایم. بدیهی است در این راه موافقان و مخالفانی نیز خواهم داشت که اگر موافقانمان فهیم، ثابت قدم و مومن به خدمت و مخالفانمان منصف، وطن دوست، بی غرض و خردمند باشند یقیناً راهی هموارتر خواهیم پیمود. گرچه زحمات چند سال اخیر حضرتعالی و همکاران‌تان در جلب مشارکت خیرین و به کارگیری سازمان‌های مردم نهاد در عرصه سلامت ستودنی است، مع الوصف اینجانب معتقدم اجتماعی شدن سلامت، تنها وظیفه یک معاونت درون وزارت بهداشت نیست، سی و چند سال پیش به اتفاق بعضی از عزیزان از پزشکی جامعه‌نگر نوشتیم و اجرا کردیم چون معتقد بودیم طبیب باید جامعه محور تربیت شود نه بیمارستان محور. امروز با توجه به مولفه‌های اجتماعی موثر بر سلامت، معتقدم همه همکاران، معاونت‌ها و دستگاه‌های زیر نظر ما باید جامعه محور تلاش کنند. ضروری است نگاه جامعه محور و اجتماعی کردن خدمات جزء لاینفک و ادغام یافته در کلیه معاونت‌ها و در نهایت همه کارگزاران جمهوری اسلامی باشد.
نیک می‌دانید در کشورهای در حال توسعه به جای تقویت، ادغام و نهادینه کردن نگرش و تغییر نگاه به ایجاد ساختار می‌پردازیم که این درد مزمن و علاج ناپذیر کشور ما نیز هست. ستادهای متعدد از اقامه نماز تا مبارزه با قاچاق و فساد و غیره چقدر در تغییر رویکردهای اجتماعی ما موثر بوده است؟
آیا فکر می‌کنید با ایجاد اداره کل و یا معاونت اخلاق پزشکی می‌توانیم خدمات همکارانمان را اخلاقی‌تر کنیم؟ یا راهکارهای دیگری نیاز است؟ که به قول همشهریم سهراب سپهری "چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید" این تغییر نگاه گرچه مردان و زنانی سخت کوش به عنوان پیام آوران تحول می‌خواهد اما بدون شک با تحمیل ساختار و هزینه‌ای جدید به بدنه سنگین و فربه نظام اداری میسور نخواهد شد.
می‌دانید چرا DMF در شاخص‌های بهداشت دهان و دندان غیرقابل قبول است؟ چون دانشجوی دندانپزشکی ما به جای Commuity based (جامعه محور) Unit based و Clinic based تربیت می‌شود .
می‌دانید چرا پرستار ما در نظام ارائه خدمت تک بعدی و آنهم در بالین بیمار به کار می‌آید؟ چون بیمارستان محور Hospital based آموزش می بیند و بالاتر می‌دانید چرا دانشجوی نخبه‌ای که از دبیرستان به عنوان دانشجوی پذیرفته شده کنکور تحویل می‌گیریم، اینهمه از جامعه بیگانه است؟ چون از روز اول مدرسه به او محفوظات سنگینی می‌آموزیم حافظه‌اش را پر می‌کنیم، Memorization اجرا می‌کنیم نه Socilization روز اول دبستان در کشورهای پیشرفته کودکان را به پارلمان می‌برند، با ترافیک درست و عبور از خط عابر پیاده آشنا می‌کنند، احترام به حقوق شهروندی را به او می‌آموزند ولی ما ...
اینجانب مصمم هستم تا اجتماعی شدن را به تغییر نگاه و آنهم نه به شکل جزیره‌ای منفک بلکه در همه اجزای وزارت بهداشت و نهایتاً بدنه دولت منتقل کنم و برای این هدف برنامه‌ای دارم که قرار بود با جنابعالی به عنوان دلسوزی اندیشمند در میان گذارم که متاسفانه حوصله نفرمودید.
از خداوند بزرگ برایتان هرکجا که هستید آرزوی توفیق و تندرستی دارم.»
