سایه سنگین سرآمدان تضاد منافع بر رد و تایید گزینه‌های ریاست غذا و دارو

سالم‌خبر: این روزها محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت و درمان در معرض تصمیم‌گیری‌های سختی برای تکمیل حلقه‌ ای کارآمد از معاونان خود است. به ویژه معاونت‌های پرحاشیه ای که برای گزینش مسوول آن، باید موج سوار خوبی بود تا بتوان از موج‌های ایجاد شده از سوی لابی گران بنگاه‌های اقتصادی که حال مورد حمایت راکبان درهای گردان هستند، عبور کرد. شاید به دلیل همین حاشیه ها و و حساسیت‌های این جایگاه باشد که انتخاب رییس سازمان غذا و دارو فعلا به عنوان آخرین گزینه از سوی او باقی مانده است.

طی روزهای گذشته گزینه های محدود و انگشت‌شماری برای تصدی ریاست سازمان غذا و دارو مطرح و بر سر زبان‌ها بوده است. چرا که ریاست بر گود سازمان غذا و دارو شاخصه های خاص خود را داراست و این روزها یافتن گزینه های کارآمد برای ریاست این سازمان را کمی سخت کرده است.

یکی از شاخصه‌هایی که این روزها لق لقه‌ی زبان برخی طیف‌های مشخص و سواره‌های درهای گردان و لابی گران اقتصادی برای تاثیرگذاری در تایید یا رد برخی گزینه‌های موثر برای تصدی سازمان غذا و دارو شده است، مساله تضاد منافع است. تضاد منافع در حال حاضر به بهانه ای تبدیل شده است که کسانی که خود روزی بر مسند وزارت بهداشت و ریاست سازمان غذا و دارو با خطاهای سیاست‌گذاری‌هایشان از سرآمدان تضاد منافع به حساب می‌آمدند، امروز در رد و تایید برخی گزینه های پیشنهادی سازمان غذا و دارو سخن‌ها و ادعاهایی غیرمتعارفی مطرح و وامصیبتا سر می‌دهند.

بر هیچ کس پوشیده نیست که هم وزارت بهداشت و هم سازمان غذا و دارو دچار تعارض منافع ساختاری هستند ضمن آنکه ظفرقندی، وزیر بهداشت و درمان چندی پیش به این مساله اذعان داشت و تاکید کرد که بحث تعارض منافع یکی از مشکلات جدی حوزه دارو است و شخص رئیس جمهور هم به دنبال آن است که با حل مسئله تعارض منافع و ایجاد کانال سالم برای تهیه دارو، این مشکلات کمتر شود.

وی تاکید کرد که سابقا افراد مسئول دارو در فرآیند درب‌های چرخان بین صنعت، تشکل‌ها و دولت در حال جابجایی بودند.

صرفنظر از آنکه منظور وزیر بهداشت کدام مسوولان و طیف مشخص است اما براساس شنیده‌ها آنچه از رفتارها، لابی‌ها و رفت و آمدها و حتی هزینه‌های کلان از سوی برخی ذینفعان به نظر می‌رسد، اینست که تضاد منافع از سوی همان کسانی که روزی در قرارگاه سازمان غذا و دارو، برای خود یک امپراطوری با دیوارهای بلند به راه انداخته بودند و با سیاست های مخدوش خود صنعت دارو را تا سرحد نابودی کشانده بودند حال داعیه مبارزه با تعارض منافع دارند و با این رویه سعی در ترور شخصیت های مطرح برای به دست گیری ریاست سازمان غذا و دارو را دارند.

ناکارآمدی قرارگاه سازمان غذا و دارو و حکایت‌های ریز و درشت از اقدامات و تصمیم گیری های منفعت طلبانه اعضای آن، رانت‌های به حد و حصر و در پی آن تشکیل پرونده های قضایی در حوزه دارو به ویژه واکسن در دوره کرونا کتاب سربسته ای است، که اگر مفتوح شود نقطه سیاهی در دوره وزارت بهداشت سعید نمکی به حساب می آید اما برخی بازیگران، لابی‌گران و صاحبان منافع،  این روزها واژه " تعارض منافع" را تبدیل به چماقی کرده اند که آن را بر سر هر طیف یا گزینه ی منتخب برای ریاست سازمان غذا و دارو می کوبند و شرایط به شکلی شده که سرآمدان تضاد منافع که در بدترین نوع حکمرانی خود، حتی فرد خوشنامی نیافتند که به عنوان گزینه خود برای این مسند معرفی کنند برای ترور شخصیتی دیگران و تضاد منافع، فریادشان بلند است.

آنان که امروز در دوره تنفس خود با ترک مشاغل حاکمیتی حال مشغول فعاليت شغلي در بخش خصوصي هستند و این در نوع خود نهایت تضاد منافع محسوب می شود، امروز سعی در فرافکنی و خارج کردن برخی گزینه ها از فهرست ریاست سازمان غذا و دارو مشغولند و ظاهرا بار دیگر قصد دارند پدیده درب‌های گردان را به منصه ظهور بگذارند.

بعید است که محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت با پیشینه و نامی که از خود در مصدرهای ریاستی ‌اش به جای گذاشته است فرد یا افراد مورد تایید این طیف را در وضعیت ناپایدار و شکننده تامین و تولید دارو و صنایع نیمه ورشکسته ی صنعت دارویی کشور که متاثر از سیاست های آنان بوده است، بر مسند ریاست غذا و دارو بنشاند. اما از آنجا که حساسیت این مسند به گونه ای است که با کوچکترین خطاها در سیاست گذاری می تواند نفس انسان‌های بسیاری را نشانه گرفته و قطع کند پس وزیر بهداشت علاوه بر برگزیدن مدیری شایسته با بازگرداندن نظام غذا و دارو، تعیین تکلیف اساسنامه غذا و دارو و همچنین بازگرداندن نقش و جایگاه رگولاتوری این سازمان و شفاف سازی گسترده در این عرصه می تواند مرهمی برای نظام خسته دارویی کشور باشد.