بیماری مزمن انسدادی ریه در زنان شدیدتر است

سالم خبر: یک مطالعه جدید نشان می دهد که زنان بیشتر از مردان به بیماری مزمن انسدادی ریه مبتلا می شوند و اندازه کوچکتر مجاری هوایی آنها ممکن است دلیل آن باشد.

به گزارش سالم خبر به نقل از هلث دی نیوز، محققان خاطرنشان کردند اگرچه در مردان هنوز میزان تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه و مرگ بیشتر است، اما هم تغییر در رفتار سیگار کشیدن و هم افزایش شهرنشینی باعث افزایش تعداد موارد این بیماری در زنان شده است.

دکتر سوریا بهات، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه آلاباما، گفت: «شیوع بیماری مزمن انسدادی ریه در زنان به سرعت به آنچه در مردان مشاهده می‌شود نزدیک شده است.»

بهات خاطرنشان کرد: «زمانی که مجاری هوایی به دلیل کشیدن سیگار باریک می‌شود، تأثیر آن بر علائم و بقا در زنان بیشتر از مردان است.»

وی در ادامه افزود: «تفاوت در ابعاد مجاری هوایی، و تأثیر بیشتر تغییرات در اندازه مجاری هوایی بر نتایج بالینی در زنان، قابل توجه بود، زیرا به نظر می‌رسد زنان محافظت کمتری در برابر ابتلاء به بیماری مجاری هوایی و بیماری مزمن انسدادی ریه دارند.»

بیماری مزمن انسدادی ریه گروهی از بیماری‌ها هستند که شامل آمفیزم و برونشیت مزمن است. آنها می‌توانند باعث انسداد جریان هوا و مشکلات تنفسی شوند.

در این مطالعه، محققان داده‌های نزدیک به ۱۰ هزار نفر را که سیگاری بودند، قبلاً سیگار می‌کشیدند و هرگز سیگاری نبودند، تجزیه و تحلیل کردند.

شرکت کنندگان ۴۵ تا ۸۰ ساله بودند و بین ژانویه ۲۰۰۸ تا ژوئن ۲۰۱۱ در ۲۱ مرکز بالینی در سراسر ایالات متحده تحت درمان قرار گرفتند و سپس تا نوامبر ۲۰۲۰ تحت پیگیری بودند.

سی تی اسکن از هفت معیار اندازه و عملکرد مجاری هوایی، از جمله ضخامت دیواره راه هوایی، درصد سطح دیواره، حجم راه هوایی و تعداد کل راه هوایی استفاده کرد. پس از محاسبه هر متریک راه هوایی، محققین سن، قد، نژاد، شاخص توده بدنی، مقدار بسته مصرف سیگار در سال، وضعیت فعلی سیگار کشیدن و ظرفیت کل ریه را بررسی کردند.

این تیم دریافت که در ۴۲۰ نفری که هرگز سیگار نکشیدند، مردان دیواره‌های راه هوایی ضخیم‌تری نسبت به زنان داشتند. بعد از محاسبه قد و ظرفیت کل ریه، ابعاد لومن راه هوایی در زنان کمتر از مردان بود.

در ۹۳۶۳ سیگاری فعلی و سابق، مردان ضخامت دیواره بیشتری داشتند و زنان قطر لومن باریک‌تری داشتند. تغییر واحد در هر یک از اندازه‌گیری‌های راه هوایی منجر به عملکرد پایین‌تر ریه، تنگی نفس بیشتر، کیفیت پایین‌تر زندگی، و بقای بدتر در زنان در مقایسه با مردان شد.

بهات گفت: «این تفاوت‌های جنسیتی باید در توسعه درمان‌های جدید برای بیماری‌های مجاری هوایی لحاظ شود.»