در نقد نشست رئیسی با اقتصاددانان خاص؛
کاش رییسی با صاحبان صنایع نیز نشستی داشته باشد!
یادداشت سردبیر، معصومه شهریاری
تاریخ انتشار :
شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۳۷
کد مطلب : ۱۰۹۴۹
نقد شاخص به این نشست، حول گزینش و ترکیب اساتید و اقتصاددانان حاضر در این جلسه می‌چرخد که اکثر آنان از مدافعان متعصب نسبت به وجود ارز 4200 تومانی و تثبیت قیمت در اقتصاد کشور بودند و از اقتصاددانان مخالف ارز ترجیحی و حامی اقتصاد آزاد، خبری نبود.
احمد توکلی، حسین راغفر، پرویز داودی، غلامحسین مصباحی مقدم، خاندوزی، وزیر اقتصاد، ابراهیم شیبانی، رئیس پیشین بانک مرکزی، داود دانش جعفری، وزیر پیشین اقتصاد، محمدرضا پورابراهیمی، نماینده مجلس، علی اکبر کمیجانی، قائم مقام پیشین بانک مرکزی و شاپور محمدی، رئیس پیشین بورس و محمدحسین حسین‌زاده بحرینی اقتصاددانان حاضر در این نشست بودند که باید به چهار سوال اساسی رییسی پاسخ می گفتند. چرا شاخص های کلان اقتصاد کشور مطلوب نیست؟ چرا تورمی که قرار بود تک رقمی شود اتفاق نیفتاده است؟ چرا ده ها میلیارد دلار یارانه پنهانی که دولت پرداخت می کند، مردم آثار مطلوب آن را در زندگی خود نمی بینند؟ چرا باوجود هزاران هزار میلیارد تومان مصارف دولت در ۸ سال گذشته، رشد اقتصادی کمتر از یک درصد داشته ایم؟
براساس اظهارات مطرح شده از سوی برخی حاضران در این جلسه، اظهارنظرها و سخنان اقتصاددانان در این جلسه کارساز و راهگشا بوده است چرا که هریک از آنان طی سخنانی در مدح وجود و فواید ارز 4200 تومانی سخن گفته اند، که قاعدتا انتظاری غیر از این نمی رفت.
بازتاب اظهارنظرهای جاری در این نشست به گونه‌ای بود که محمد طبیبیان، اقتصاددان در یک پست تلگرامی نوشت: آقای رییسی اقتصاددانان را جمع کرده که لابد برای دولت نظر کارساز بدهند. اولاً این آقایان اکثراً از مسئولین سابق هستند. اگر کاری بلد بودند در زمان مسئولیت خودشان صورت داده بودند. دوماً همیشه بلندگو در اختیار داشته‌اند. اگر حرفی کارساز داشته‌اند بایستی قبلاً مطرح کرده باشند.
طبیبیان همچنین در نقد به ترکیب اقتصاددانان حاضر در این جلسه عنوان داشته است که "به جز آنچه خوشایند شما باشد یا آنچه رقبایشان را تخطئه کند مطلبی بر زبان نمی‌رانند. اما هرکس در رده مسئولیت بالا است باید به دنبال کسانی باشد که حقایق ناخوشایند را با جرات برایش بیان کنند.
آنچه از نتایج برگزاری این جلسه و ترکیب مدعوین برمی آید اینست که رییسی به حذف ارز 2400 تومانی چندان تمایلی ندارد درحالی که مجلس با انتشار گزارش های پرآمار و رقم و دلایل مستدل و مستند خود بر حذف این ارز اصرار دارد و اعلام می دارد که عمر این ارز در اقتصاد ایران به سر آمده است.
گزارش‌های اخیر و تکان‌دهنده‌ی سوءاستفاده های کلان و رانت و فساد ناشی از این ارز در برخی صنایع نشان از آن دارد که به رغم ادعای مدافعان این ارز در حمایت از مردم به ویژه قشر آسیب‌پذیر جامعه؛ ظاهرا تنها قشری که از وجود چنین ارزی بی نصیب مانده، همان مردم بوده‌اند.
اگرچه این جلسات قرار است ادامه یافته تا نتایج کاربردی حاصل از آن در جهت بکارگیری و اصلاح سیاست های اقتصادی دولت طی ماههای آینده بکار گرفته شود اما آنچه حال پس از این نشست خودنمایی می کند اظهارات برخی اقتصاددانان حاضر در این جلسه است که آب پاکی را روی دست مجلس، حامیان اقتصاد آزاد و حذف ارز 4200 تومانی ریخته است که این ارز تا ماههای آینده همچنان سرجای خود باقیست.
چنانچه حسین راغفر طی اظهاراتی عنوان داشته است که رئیس جمهوری در نشست اخیر، در راستای حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی سه خط قرمز دولت را اعلام کرد که شامل تورم، ارزش پول ملی و معیشت قشر ضعیف جامعه است. با توجه به خط قرمزهای دولت و جایگزین‌های حذف ارز ترجیحی و تاثیر آن بر رفاه خانوارها، در حال حاضر امکان حذف ارز ترجیحی وجود ندارد و با خط قرمزهای دولت در تعارض است. بنابراین، نتیجه نهایی نشست این شد تا فعلا برای ماههای آینده همچنان ارز ۴۲۰۰ تومانی در اقتصاد ایران باقی بماند و تغییری در این زمینه صورت نگیرد.
تخلفات 70 میلیون یورویی در یک واحد صنعتی غذا از دریافت ارز ترجیحی یا سود کلان 7 هزار میلیارد تومانی برخی صنایع مواد اولیه دارویی به رغم تخصیص ارز دولتی و فروش محصول با ارز آزاد، از واقعیات و سوءاستفاده های این ارز در برخی صنایع است که می تواند هر غیراقتصاددانی را نیز به این نتیجه برساند که ریالی از آن به دخل و خرج همین مردمی که برای این دریافت از آن دم می زنیم بهره نبرده اند.
بی تعارف؛ اقتصاددانان حاضر و حامی ارز ترجیحی در نشست خود با رییس‌جمهوری امتحان خود را از خیلی وقت پیش پس داده‌اند و حال اینکه در جلسات بعدی چه ایده های نوینی از خود برای بهبود اقتصاد علیل کشوربه رییس‌جمهوری ارائه دهند باید به انتظار نشست و نظاره‌گر بود. حتما که به نقل بزرگی ما نمی‌توانیم مشکلات را با همان تفکری که مشکل را ایجاد کردیم، حل کنیم.
اما ای کاش رییس جمهوری همزمان با این جلسات، نشست هایی را هم با صاحبان صنایع از جمله صنعت دارو نیز برگزار کند تا دریابد که همین ارز ترجیحی چه بر سر صنایع کشور آورده است. صنایعی که براساس شعار امسال مقام رهبری براساس تولید، پشتیبانی و مانع‌زدایی‌ها باید پیش می‌رفت که نرفت.
