این قمار بر سر جان آدمیان چقدر هزینه دارد؟
یادداشت سردبیر، معصومه شهریاری
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۵۱
کد مطلب : ۸۴۴۰
مسوولان این حوزه این روزها در حالی از هرگونه پاسخگویی به چرایی و نحوه ی سیاست گذاریهای ابتر خود که جز حکمرانی و یکهتازی ویروس تاج داردر کشور و جان دادن صدها و شاید هزاران ایرانی حاصلی نداشته، استنکاف میکنند که این روزها از هر تریبونی بهره برده و از ویژگیهای شاخص یک یا چند واکسن ایرانی سخن می گویند که گاه ساختارش شبیه به واکسن چین و روسیه خوانده میشود و گاه با واکسن فایزر برابری میکند.
اگرچه با اظهارات عضو ارشد ستاد مبارزه با کرونا و صبوری برای به بار نشستن واکسن تولید داخل کرونا تا میانه ی تابستان، سرعت تولید، روال منطقی تری به خود گرفت و باوردستیابی به این واکسن در کشور کمی سهل تر شد اما سوال مهم و حیاتیتری که در این میان مطرح است اینست که تا تحقق تولید و ساخت واکسن ایرانی کرونا مسوولان وزارت بهداشت چه خوابی برای کنترل همه گیری و پاندمی کرونا و حفاظت از حیات و زندگی میلیونها ایرانی دیده اند؟ و سوال مهم تر آنکه آیا اصلا خوابی دیده اند؟
آنچه با رصد اظهارات، رفت و آمدها و نشست های این روزهای مسوولان حوزه های مختلف برای تصمیم گیری تامین یا عدم تامین واکسن کرونا به گوش می خورد، نادیده گرفتن ریسک بالای تصمیم گیریها در این حوزهی پرمخاطره است که ظاهرا ماجراجویی و رقابت های سیاسی و ایدئولوژیک بر حفاظت از جان آدمیان پیشی گرفته است.
دراین میان، سیاستهای نیم بند پیشگیری و کنترل پاندمی کرونا به اظهارنظرهای ناسنجیده و فارغ از هرگونه مسوولیتی از جمله؛ تلاش برای ممنوعیت واردات واکسن خارجی نیز آراسته شد؛" قرار است همت کنیم و فقط از واکسن تولید داخل استفاده کنیم."
کشورهای مختلف در حالی روزهای آغازین واکسیناسیون کرونا در کشور خود را اعلام می کنند که در کشور ما تفکری در حال جان گرفتن است که حاکی از آمیختن ملاحظات سیاسی با نیاز ضروری شهروندانی است که هر روز در نقطه نقطه ی این کشور زندگی را به کرونا می بازند.
این روزها که خرید واکسن از شرکت های معتبر خارجی تا به دست آمدن واکسن تولید داخل و فراهم آوردن شرایط خروج از بحران کرونا از سوی کارشناسان و متخصصان به جد توصیه می شود برخی مبنای تصمیم گیریهای خود را براساس فرضیاتی بنا نهاده اند حالا حالاها باید شهروندان ایرانی جان هزینه کنند.
برخی نمایندگان مجلس از تلاش برای طرحی مبنی بر ممنوعیت واردات واکسن خارجی تا به بار نشستن واکسن ایرانی سخن میگویند. این در حالیست که در تکمیل حلقه ی این حکمرانی نه چندان خوب در این حوزه، وزارت بهداشت نیز براساس شنیده ها هنوزهیچ اقدامی برای تامین واکسن انجام نداده است و برگ های برنده همچنان در خفاست.
اینکه برخی متفخرانه و فارغ از آنچه ویروس کرونا در گوشه گوشه ی کشور بر جان و روح و زندگی شهروندان ایرانی چنگ انداخته است حکم صادر کنیم که؛ همت ما اینست فقط از واکسن تولید داخل استفاده کنیم و تولید واکسن ایرانی را تا پایان سال وعده دهیم و تاکید کنیم باید قبل از کشورهای منطقه در رقابت تولید واکسن کووید-19 برگ برنده را رو کنیم، نشان از حاکمیت ناشایستی دارد که فارغ از محاسبه ی هزینه ی بالا آن بر سر جان آدمیان قمار می کنند.
بسیاری بدون پاسخ مانده است. اینکه مطالعات بالینی واکسن تولید داخل آیا تا پایان سال به نتیجه خواهد نشست؟ واینکه مسیر9 ماههی فازسوم کلینیکال ترایال واکسنهای غولهای داروسازی را بدون زیرساختهای لازم در صنعت واکسن سازی کشور چگونه ظرف سه ماه میخواهیم بدویم و طی کنیم و... سوالاتی است که مسوولیت پاسخ آن بر گرده ی مدعیان آن است. اما دراین میان یادآوری مسوولیت مسوولان وزارت بهداشت و نمایندگان در برابر جان آدمیانی که هر روز به مانند برگ خزان فرو می ریزند، از واجبات است.
راه دور نرویم. کشورهای ترکیه، امارات، پاکستان، کویت، عراق و کشورهای حوزهی خلیج فارس از پیش تر با شرکتهای مطرح در ساخت واکسن کرونا وارد مذاکره شدند و برای حفاظت از جان شهروندان خود و کنترل پاندمی کرونا اقدام به خرید واکسن کرده و سپس به موازات آن برای ساخت واکسن بومی کرونا اقدام کرده اند.
مسوولیت در برابر جان مردمان از ملزومات اصلی حکمرانی است. این مسوولیت را با رقابت های سیاسی و ایدئولوژیک نیامیزیم.