مجموعه ارقام و آمار در حوزه‌ی دارو کافی و مورد تایید همگان است

سالم خبر: آمارهای بازار دارو در سال 82 اگرچه فراز و فرودهای غیر قابل توجیهی را نشان می دهند که نشان از خطاهای داده ای دارند اما با این وجود نسبت آماردهی حوزه ی دارو نسبت به سایر دستگاه های اجرایی و دولتی، چه در حوزه مدیریت اطلاعات و انتشار آن و چه در نحوه استفاده و بهره وری اطلاعات، بهتر است.

رسول دیناروند، داروساز و استاد فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران در پنل سیاستگذاران و آمارنامه  در همایش تعامل اطلاعاتی وزارت بهداشت با کسب و کارهای دارویی در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این مطلب درباره نحوه تولید آمار و میزان خطاهای آماری در حوزه دارو گفت: درست است که در حوزه دارو برخی آمارها ممکن است اصلا وجود نداشته باشند یا بسیاری از آمارهای موجود منتشر نشوند و آنهایی که منتشر می شوند خالی از ایراد و اشکال نباشند، با این حال تسلطی که در مجموعه داروسازی کشور بر ارقام و آمار این حوزه وجود دارد کافی و مورد تایید همگان است.

وی تاکید کرد: همین الان بدون وجود یک دستگاه متمرکز و انبار استراتژیک دارو در وزارت بهداشت، دکتر عبده زاده با اطمینان بالایی می تواند بگوید موجودی دارویی کشور به طور میانگین کفاف نیاز چند ماه کشور را می دهد یا چند دارو موجودی زیر دوماه دارند و می تواند این مسائل را مدیریت کند. اما همین شرایط را با دستگاه های دیگر کشور مقایسه کنید که در حال تامین نیازهای دیگر بازار است.

دیناروند ادامه داد: برای مثال در حال حاضر باوجود آنکه بیش از دو میلیارد دلار صرف تامین خوراک دام می شود اما امکان کنترل قیمت و موجودی این محصولات به خوبی وجود ندارد. حال آنکه در دارو هم قیمت و موجودی و هم کمبودها مدیریت می شوند. بنابراین باید قدر زحماتی که در این چهار دهه کشیده شده است را بدانیم.

رییس پیشین سازمان غدا و دارو گفت: ما از سال 1361 با وجود همه مشکلات آن زمان توانستیم آمارنامه تولید کنیم و حتی کسانی که متولی تولید آمارها بوده اند به علت شفاف سازی های انجام شده دچار دردسرها و مشکلاتی شده اند، زیرا همین آمارها گاهی دست آویز بیماردلانی می شود که برای تخریب وجهه افراد و سازمان ها تلاش می کنند؛ اما با این حال ما هیچ گاه برای عدم انتشار آمارنامه یا دستکاری در آن وسوسه نشده ایم.

وی با بیان اینکه خطاهای موجود در اثر دستکاری های عامدانه بوجود نمی آیند، افزود: در حوزه تجهیزات پزشکی اصلا آماری منتشر نمی شد و کسی هم تاکنون شکایتی در مورد این قضیه نداشته است اما در حوزه دارو بیش از سی سال است که آمارنامه منتشر می شود.

دیناروند تصریح کرد: در حال حاضر سازمان غذا و دارو متاسفانه تنها رگولاتور در حوزه تحت امر خود نیست، بلکه وظیفه تنظیم بازار، قیمت گذاری و کنترل آن و به طورکلی وظایفی که در کشورهای دیگر برای چنین نهادی تعریف نشده است را بر عهده دارد. اما با همه اینها این توانسته به نحو شایسته ای حیطه تحت امر خود را مدیریت کند و فضایی را مهیا کند که اطلاعات و داده های تولید شده بهره وری مناسبی برای کنترل بازار، تعیین سرانه مصرف دارو، کنترل هزینه ها، مدیریت واردات و غیره داشته باشند.

وی گفت: من در سال 95 از سوی سازمان بهداشت جهانی WHO برای شرکت در برنامه ای با موضوع سیاست گذاری برای کاهش بیماری های غیرواگیردار و مدیریت دارویی و درمانی این بیماری ها دعوت شده بودم تا در مورد اقدامات و کارنامه درخشانی که ما طی چند سال اخیر در حوزه سیاست های غذایی و کنترل غذاهای آسیب زا (از جمله کنترل مصرف اسیدهای چرب ترانس و اشباع، نمک و پیشبرد سیاست زیروترانس که تا سال 1404 حتما در ایران عملیاتی خواهد شد) داشته ایم و همچنین سیاست های دارویی و درمانی مرتبط با کاهش و مقابله با این بیماری ها در  ایران صحبت کنم.

دیناروند ادامه داد: من برای شرکت در این برنامه اسلایدهایی تهیه کرده بودم که در آنجا بسیار مورد توجه قرار گرفت. به طور مثال در این اسلایدها مشخص شده بود که ما در کشورمان برای کنترل فشار خون یا سایر بیماری های غیرواگیر دار چند نوع دارو داریم و تعداد بیماران و سرانه مصرف داروهای ما در مورد هر بیماری چقدر است؛ همچنین نشان داده بودم که اگر این بیماری ها هر یک کنترل و مدیریت نشوند در صورت پیشرفت، در مراحل بعدی چه هزینه ای برای فرد و نظام سلامت کشور در پی خواهند داشت. شاید وجود این اطلاعات در کشورهای توسعه یافته تعجب برانگیز نباشد اما شرکت کنندگان آن برنامه از اینکه در ایران چنین داده هایی وجود دارند بسیار شگفت زده شده بودند.

وی افزود: من با کمک همین اسلایدها به مدیران بیمه ها که معترض افزایش سرانه مصرف داروهای مرتبط با بیماری دیابت، بودند نشان دادم که آنها باید از این افزایش مصرف خوشحال باشند چون در صورت پیشرفت بیماری و تبعات بعدی آن از جمله ابتلا به بیمارهای قلبی_ عروقی، کلیوی و غیره باید نظام سلامت و همچنین سازمان های بیمه گر، بیش از اینها هزینه کنند.