آموزش موجب کاهش هزینه‌های دیابت می‌شود
تاریخ انتشار :
يکشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۱۶
کد مطلب : ۳۵۲
به گزارش مهر، دکتر علیرضا استقامتی فوق تخصص غدد درون‌ریز و متابولیسم، مهم‌ترین چالش حوزه دیابت را رشد فزاینده این بیماری دانست و افزود: دیابت بیماری شایع در سراسر دنیاست و میلیون‌ها نفر بر روی زمین گرفتار این بیماری هستند. دغدغه شیوع روزافزون این بیماری در دنیا از چالش‌های عمده این بیماری در کشور ما نیز محسوب می‌شود و افراد بالای ۲۰ سال بسیاری را در کشور داریم که دیابت دارند و طبق آمار، احتمالا ۵ میلیون ایرانی دیابت دارند.
وی ادامه داد: طبق مطالعات، میزان ابتلا به دیابت طی ۷ سال اخیر ۳۵ درصد رشد داشته است. یکی دیگر از چالش‌های دیابت مشکلات ناشی از عوارض این بیماری است که ارگان‌های حیاتی بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و اعضای حیاتی بدن را درگیر می‌کند و برای بیماران مشکل‌آفرین می‌شود.
استقامتی گفت: مشکل دیگری که درباره دیابت وجود دارد مزمن بودن این بیماری است. دیابت بیماری حاد و کوتاه‌مدت است، اما در مورد یک بیماری مزمن مانند دیابت بهبودی کامل معنا ندارد و کنترل بیماری در طول زمان مهم است و برای این کار به آموزش نیاز است. خودتوانمندسازی بیمار، یعنی آگاه و توانمند کردن این افراد برای اینکه بدانند چگونه در شرایط خاص از خود مراقبت کنند، بسیار مهم است. رعایت دوز داروها، رژیم غذایی و ورزشی مناسب و همه اینها نیاز به اطلاعات کامل وی از شرایط خود و بیماری دیابت دارد تا بتواند در موقعیت‌های مختلف برای خود تصمیم درست بگیرد. آگاهی نداشتن از بیماری باعث ایجاد عوارض شدیدتر در بیماران می‌شود.
وی نقش مدیران و مسئولان کشور را با توجه به رشد فزاینده شیوع این بیماری بسیار مهم خواند و افزود: رشد روزافزون دیابت چالشی جدی است که مقابله با آن حتی در برنامه کار سازمان بهداشت جهانی نیز قرار دارد. چگونگی انجام آن در جامعه‌ای مثل ایران که چاقی و کم‌تحرکی در آن رو به افزایش است بسیار اهمیت دارد. ما باید امکان تغذیه سالم و فرصت انجام فعالیت‌های بدنی مناسب را برای افراد جامعه و بیماران دیابتی فراهم کنیم. باید فضاهای ورزشی با هزینه و امکان دسترسی مناسب برای همه اقشار جامعه ایجاد شود و امکان برخورداری افراد از هوای سالم و دسترسی به تغذیه مناسب به وجود آید که همه اینها به مباحث مدیریتی برمی‌گردد. اما بخشی از این موضوع هم به خود افراد یک جامعه بستگی دارد و باید در این مورد یک اراده ملی وجود داشته‌باشد. یک عزم ملی می‌طلبد تا چاقی، کم‌تحرکی و آلودگی هوا و تغذیه ناسالم را با اصلاح شیوه زندگی خود کنترل کنیم و بتوانیم از این راه، روند رشد دیابت را متوقف یا کُند کنیم. ایجاد یک فرهنگ غذایی سالم، بسترساز کاهش این رشد فزاینده خواهدبود و مردم و مسئولان باید برای آن تلاش کنند.
استقامتی ادامه داد: مشکلات اجتماعی و برخی بیماری‌ها، قابل کنترل نیستند مگر اینکه هرکسی در جایگاه خود در این مسیر گامی بردارد. سازمان‌های مردم‌نهاد می‌توانند با ایجاد کمپین‌های مختلف، تاثیرگذاری بالایی در زمینه اطلاع‌رسانی و تشویق مردم به زندگی سالم داشته‌باشند. همچنین هنرمندان و ورزشکاران که افرادی پیشرو در جامعه محسوب می‌شوند می‌توانند با ارائه یک الگوی خوب رفتاری به اصلاح سبک زندگی جامعه در جهت بهبود و افزایش سلامتی کمک کنند. ضمن اینکه خانواده بیماران و اطرافیان آنها با روش‌های تشویقی و حمایتی خود می‌توانند جایگاه بسیار مهمی در یاری رساندن به این بیماران داشته‌باشند. نهادهای مدیریتی و تقنینی نیز با وضع قوانین مناسب می‌توانند در جایگاه مدیریتی کمک‌کننده باشند. به هر صورت مهم است که در مورد رشد فزاینده بیماری دیابت دغدغه داشته‌باشیم و تا وقتی که به عمق اهمیت این موضوع پی نبریم نمی‌توانیم کاری برای آن انجام دهیم و همه چیز در حد شعار باقی می‌ماند.
وی به نقشه راه ملی کنترل دیابت اشاره کرد و افزود: کمیته ملی بیماری‌های غیرواگیر، نقشه راه را تدوین کرده‌است و این برنامه‌ها باید در جای خود انجام شود، اما هنوز راه زیادی برای اجرای آن در پیش رو داریم. در این مسیر سند و برنامه کافی داریم، اما مهم اجرای آنهاست. تدوین، بخش اول این راه است و باید در مسیر انجام آنها حرکت کنیم، اما این حرکت متاسفانه کُند و گاهی متوقف می‌شود و در مواقعی حتی با پسرفت مواجه هستیم.
استقامتی ادامه داد: موضوع مهم دیگر این است که بیمه‌ها باید آموزش را به‌عنوان بخشی از روند درمان این بیماری بپذیرند و برای آموزش، پوشش بیمه‌ای داشته‌باشیم، اما متاسفانه بیمه‌ها در این مورد بی‌توجهی می‌کنند که آموزش صحیح بیماران دیابتی می‌تواند از عوارض بیشتر برای آنها جلوگیری کند و این امر درنهایت منجر به کاهش هزینه‌های ناشی از این بیماری در جامعه می‌شود و این کاهش هزینه‌ها درنهایت به نفع بیمه نیز هست. ما با آموزش صحیح می‌توانیم جامعه سالم‌تری داشته‌باشیم که افراد بیمار در آن به جای رنج بردن از عوارض بیماری و از دست دادن بینایی و قطع عضو، حضور فعال و مفید در جامعه داشته‌باشند.
وی تاکید کرد: در کنترل بیماری دیابت و سایر بیماری‌ها، عزم ملی در همه ابعاد و مسئولیت‌پذیری همه ارکان تقنینی، مجریه و سازمان‌های مردم‌نهاد، بیمه‌ها و تمامی جامعه از خود بیماران گرفته تا خانواده آنها و سایر شهروندان ضرورت دارد و در این صورت است که به نتیجه موردنظر نزدیک می‌شویم.
