مقایسه ۳۰ سال درمان و کنترل سرطان سینه در ایران و آمریکا
تاریخ انتشار :
يکشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۵۷
کد مطلب : ۲۷۸۹
سالم خبر : رییس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با ارایه گزارش ۳۰ سال درمان و کنترل سرطان سینه در ایران، گفت: بر اساس این گزارش وضعیت درمان سرطان ایران در مقایسه با امریکا در وضعیت بهتری قرار دارد.
به گزارش سالم خبر از ایسنا، دکتر محمد اسماعیل اکبری با ارایه گزارش "۳۰ سال درمان و کنترل سرطان سینه در ایران" با بیان اینکه سرطان سینه شایع‌ترین سرطان در ایران حتی بین دو جنس مرد و زن است، گفت: در آخرین ثبت سرطان منتشرشده در سال ۱۳۹۳، جمعاً ۱۴ هزار و ۶۲۳ مورد سرطان جدید در کشور ثبت شده که رقم بالایی نیست اما هر سال بین ۶ تا۱۰ درصد رشد داشته و انتظار می‌رود این رشد همچنان بالا باقی بماند.
بیماران ایرانی در مقایسه با سایر کشورها جوان‌ترند
در ادامه این گزارش که توسط روابط عمومی مرکز تحقیقات سرطان منتشر شده است، وی با بیان اینکه حدود ۹۸ درصد این سرطان در زنان و حدود دو درصد یا کمتر در مردان ایرانی پیدا می‌شود، گفت: نکته جالب سن جوان‌تر بیماران ایرانی در مقایسه با بیماران کشورهای غربی است؛ در کشور ما قریب ۱۷ درصد از بیماران، زیر ۳۰ سال و ۲۵ درصد زیر ۴۰ سال سن دارند که این جوانی ناشی از جوان بودن جمعیت کشور ماست.
اغلب سرطان‌ها توسط خود بیمار کشف می‌شود
مشاور عالی وزیر بهداشت با بیان اینکه ماهیت سرطان سینه در کشور ما از نظر سلولی مولکولی کمی بدجنس‌تر از کشورهای دیگر است، تصریح کرد: اغلب این سرطان‌ها توسط خود بیماران کشف می‌شوند و آن هم زمانی که اندازه تومورشان حدود ۵ــ۲ سانتی‌متر است.
۴ مرحله معرفی و درمان بیماران
رییس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به معرفی و درمان بیماران در چهار مرحله بالینی، اظهار کرد: مرحله اول زمانی است که سرطان تنها در داخل پستان بوده و اندازه آن هم کمتر از ۲ سانتی‌متر است. مرحله دوم وقتی است که اندازه غده تا پنج سانتی‌متر رسیده یا از پستان بیرون آمده و به زیر بغل رفته است؛ مرحله سوم پیشرفته‌تر بوده و هم آلودگی زیر بغل بیشتر است و هم اندازه تومور بزرگ‌تر و در مرحله چهارم سرطان محدود به پستان و زیر بغل نبوده و به مناطق دوردست بدن، مثل استخوان‌ها، مهره‌ها، کبد، ریه، مغز و غیره دست‌اندازی کرده است.
مقایسه درمان بیماران در ایران و امریکا
عضو کمیته کشوری کنترل سرطان با اشاره به آمار منتشر شده در این رابطه، ادامه داد: در مبتلایان ایران، حدود ۱۹ درصد در مرحله اول، ۴۶ درصد مرحله دوم، ۳۲ درصد مرحله سوم و سه درصد در مرحله چهارم هستند. این تقسیم‌بندی به‌عنوان مثال در هند به‌ترتیب ۱ درصد، ۲۳ درصد، ۵۲ درصد و ۲۴ درصد است که خیلی وضعیت بدی نسبت به کشور ما دارند که قطعا به‌روی نتایج درمان آنها هم تاثیرگذار است.
به گفته وی، این مراحل بالینی در آمریکا ۵۶ درصد مرحله اول، ۳۴درصد مرحله دوم، ۶ درصد سوم و ۴ درصد چهارم است که با ما و هندی‌ها تفاوت زیادی دارند، اگرچه در نتیجه درمان اختلاف کم و بحمدالله ما وضعیت بهتری داریم که با اعداد دقیق گزارش داده می شود.
درصد بقای بیماران در ایران
اکبری با بیان اینکه همه تلاش ما با هدف زنده نگه داشتن بیمار است که به همین جهت میزان بقای پنج‌ساله و۱۰ ساله بعد از درمان شاخص‌های اندازه‌گیری و کنترل عملکرد به حساب می‌آید، عنوان کرد: اگر به مراحل مختلف بالینی توجه نکنیم، همه بیماران مبتلا به سرطان پستان که توسط ما معالجه شده‌اند، بیش از ۹۰درصد بقای پنج‌ساله و بیش از ۸۰ درصد بقای ۱۰ ساله دارند و این افتخار بزرگی است.
به گفته وی، اگر بیماران‌مان را به چهار مرحله بالینی تقسیم کنیم، امکان گزارش بهتر و مقایسه با سایر کشورهای جهان آسان‌تر می‌شود که نمودار زیر این وضعیت را نشان می‌دهد؛ یعنی به‌خوبی به ما می‌گوید که ماحصل همکاری گروه پزشکان با بیمار چقدر مثبت و غرورآفرین است.
وی می‌گوید: اگر بیماران در مرحله یک، مراجعه و تشخیص داده شوند و درمان علمی و درست شروع شود، حدود صد در صد آنها میزان بقای پنج‌ساله دارند و کسی از آنها فوت نمی‌کند. این درحالیست که در مرحله دوم این رقم به ۹۵درصد، در مرحله سوم به ۸۳ درصد و در مرحله چهارم به ۳۷ درصد می‌رسد. خوشبختانه در طی سال‌های اخیر مراجعه‌کنندگان آنانی بوده‌اند که قبلا مراجعه کرده و در مراحل ابتدایی بیماری، مورد تشخیص قرار گرفته‌اند.
وی معتقد است آنچه موجب تقریر این مقاله شده، مقایسه درمان‌های ما با آمریکاست و با بیان اینکه در امریکا با هزینه‌های زیاد بیماران زودتر مراجعه کرده و درمان می‌کنند، گفت: با این حال نتیجه درمان ما با افتخار بهتر از نتایج درمان آنهاست که دلایل زیادی در این امر دخالت دارد و جدول زیر این وضعیت درمان را در مرکز ما و آمریکا نشان می‌دهد:
این استاد پیشکسوت دانشگاه با بیان اینکه این نتایج در مرکز تحقیقات سرطان حداقل همراه با ۳۰ درصد هزینه کمتر از سایر مراکز بوده، ادامه داد: برای نتیجه‌گیری چند نکته را متذکر می‌شوم که شامل اقداماتی است که در مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام می‌شود یا مردم و دولت باید انجام دهند؛ ابتدا اینکه هرگز به تصویربرداری‌های مکرر و بعضا گران‌قیمت اکتفا نکنید و همچنینعکس‌برداری با "ام‌ارآی" جایی در تشخیص اولیه سرطان سینه ندارند.
اکبری با ارایه برخی توصیه‌ها در این راستا، افزود:ـ مردم باید زودتر مراجعه کنند و در این رابطه بسیج همگانی و آموزش علمی به مردم از مهم‌ترین اقدامات است که با شاخص‌های روشن و "همکاری رسانه‌های دلسوز" باید انجام شود. گروه پزشکی باید توانایی‌های بالینی خود را افزایش داده و از آن بیشتر بهره گیرد. اگر پزشکی شرح حال خوب نمی‌گیرد و معاینه انجام نمی‌دهد و به نوشتن عکس و آزمایش که اغلب هم غیرعلمی هستند، بسنده می‌کند، نباید به تشخیص و درمان درست و بموقع او مطمئن بود.
وی افزود: هیچ آزمایشی در جهان وجود ندارد که تشخیص سرطان سینه را بدهد، پس وقت و هزینه خود را بیهوده صرف نکنیم. هرگز به تصویربرداری‌های مکرر و بعضا گران قیمت اکتفا نکنید که گروه پژوهشی ما هفتگی شاهد این اشکالات تشخیصی هستند.
اکبری ادامه داد: عکس‌برداری با دستگاه ام آر آی جایی در تشخیص اولیه "سرطان سینه جز در موارد بسیار نادر ندارد" و اغلب گمراه کننده است و مردم باید در این موارد هوشیارانه سؤال کنند. مراجعه بالینی برای افراد عادی دو سال یک بار و برای آنها که سابقه فامیلی مثبت دارند، سالی یک بار کافی است. همچنین لازم است همکاران داده‌های مربوط به بیماران را ثبت کنند تا بهتر ارائه خدمت دهند و در طول سال‌های آینده به نکات قدرت و ضعف عملکرد خود پی برند.
بیماران ایرانی در مقایسه با سایر کشورها جوان‌ترند
در ادامه این گزارش که توسط روابط عمومی مرکز تحقیقات سرطان منتشر شده است، وی با بیان اینکه حدود ۹۸ درصد این سرطان در زنان و حدود دو درصد یا کمتر در مردان ایرانی پیدا می‌شود، گفت: نکته جالب سن جوان‌تر بیماران ایرانی در مقایسه با بیماران کشورهای غربی است؛ در کشور ما قریب ۱۷ درصد از بیماران، زیر ۳۰ سال و ۲۵ درصد زیر ۴۰ سال سن دارند که این جوانی ناشی از جوان بودن جمعیت کشور ماست.
اغلب سرطان‌ها توسط خود بیمار کشف می‌شود
مشاور عالی وزیر بهداشت با بیان اینکه ماهیت سرطان سینه در کشور ما از نظر سلولی مولکولی کمی بدجنس‌تر از کشورهای دیگر است، تصریح کرد: اغلب این سرطان‌ها توسط خود بیماران کشف می‌شوند و آن هم زمانی که اندازه تومورشان حدود ۵ــ۲ سانتی‌متر است.
۴ مرحله معرفی و درمان بیماران
رییس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به معرفی و درمان بیماران در چهار مرحله بالینی، اظهار کرد: مرحله اول زمانی است که سرطان تنها در داخل پستان بوده و اندازه آن هم کمتر از ۲ سانتی‌متر است. مرحله دوم وقتی است که اندازه غده تا پنج سانتی‌متر رسیده یا از پستان بیرون آمده و به زیر بغل رفته است؛ مرحله سوم پیشرفته‌تر بوده و هم آلودگی زیر بغل بیشتر است و هم اندازه تومور بزرگ‌تر و در مرحله چهارم سرطان محدود به پستان و زیر بغل نبوده و به مناطق دوردست بدن، مثل استخوان‌ها، مهره‌ها، کبد، ریه، مغز و غیره دست‌اندازی کرده است.
مقایسه درمان بیماران در ایران و امریکا
عضو کمیته کشوری کنترل سرطان با اشاره به آمار منتشر شده در این رابطه، ادامه داد: در مبتلایان ایران، حدود ۱۹ درصد در مرحله اول، ۴۶ درصد مرحله دوم، ۳۲ درصد مرحله سوم و سه درصد در مرحله چهارم هستند. این تقسیم‌بندی به‌عنوان مثال در هند به‌ترتیب ۱ درصد، ۲۳ درصد، ۵۲ درصد و ۲۴ درصد است که خیلی وضعیت بدی نسبت به کشور ما دارند که قطعا به‌روی نتایج درمان آنها هم تاثیرگذار است.
به گفته وی، این مراحل بالینی در آمریکا ۵۶ درصد مرحله اول، ۳۴درصد مرحله دوم، ۶ درصد سوم و ۴ درصد چهارم است که با ما و هندی‌ها تفاوت زیادی دارند، اگرچه در نتیجه درمان اختلاف کم و بحمدالله ما وضعیت بهتری داریم که با اعداد دقیق گزارش داده می شود.
درصد بقای بیماران در ایران
اکبری با بیان اینکه همه تلاش ما با هدف زنده نگه داشتن بیمار است که به همین جهت میزان بقای پنج‌ساله و۱۰ ساله بعد از درمان شاخص‌های اندازه‌گیری و کنترل عملکرد به حساب می‌آید، عنوان کرد: اگر به مراحل مختلف بالینی توجه نکنیم، همه بیماران مبتلا به سرطان پستان که توسط ما معالجه شده‌اند، بیش از ۹۰درصد بقای پنج‌ساله و بیش از ۸۰ درصد بقای ۱۰ ساله دارند و این افتخار بزرگی است.
به گفته وی، اگر بیماران‌مان را به چهار مرحله بالینی تقسیم کنیم، امکان گزارش بهتر و مقایسه با سایر کشورهای جهان آسان‌تر می‌شود که نمودار زیر این وضعیت را نشان می‌دهد؛ یعنی به‌خوبی به ما می‌گوید که ماحصل همکاری گروه پزشکان با بیمار چقدر مثبت و غرورآفرین است.
وی می‌گوید: اگر بیماران در مرحله یک، مراجعه و تشخیص داده شوند و درمان علمی و درست شروع شود، حدود صد در صد آنها میزان بقای پنج‌ساله دارند و کسی از آنها فوت نمی‌کند. این درحالیست که در مرحله دوم این رقم به ۹۵درصد، در مرحله سوم به ۸۳ درصد و در مرحله چهارم به ۳۷ درصد می‌رسد. خوشبختانه در طی سال‌های اخیر مراجعه‌کنندگان آنانی بوده‌اند که قبلا مراجعه کرده و در مراحل ابتدایی بیماری، مورد تشخیص قرار گرفته‌اند.
وی معتقد است آنچه موجب تقریر این مقاله شده، مقایسه درمان‌های ما با آمریکاست و با بیان اینکه در امریکا با هزینه‌های زیاد بیماران زودتر مراجعه کرده و درمان می‌کنند، گفت: با این حال نتیجه درمان ما با افتخار بهتر از نتایج درمان آنهاست که دلایل زیادی در این امر دخالت دارد و جدول زیر این وضعیت درمان را در مرکز ما و آمریکا نشان می‌دهد:این استاد پیشکسوت دانشگاه با بیان اینکه این نتایج در مرکز تحقیقات سرطان حداقل همراه با ۳۰ درصد هزینه کمتر از سایر مراکز بوده، ادامه داد: برای نتیجه‌گیری چند نکته را متذکر می‌شوم که شامل اقداماتی است که در مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام می‌شود یا مردم و دولت باید انجام دهند؛ ابتدا اینکه هرگز به تصویربرداری‌های مکرر و بعضا گران‌قیمت اکتفا نکنید و همچنینعکس‌برداری با "ام‌ارآی" جایی در تشخیص اولیه سرطان سینه ندارند.
اکبری با ارایه برخی توصیه‌ها در این راستا، افزود:ـ مردم باید زودتر مراجعه کنند و در این رابطه بسیج همگانی و آموزش علمی به مردم از مهم‌ترین اقدامات است که با شاخص‌های روشن و "همکاری رسانه‌های دلسوز" باید انجام شود. گروه پزشکی باید توانایی‌های بالینی خود را افزایش داده و از آن بیشتر بهره گیرد. اگر پزشکی شرح حال خوب نمی‌گیرد و معاینه انجام نمی‌دهد و به نوشتن عکس و آزمایش که اغلب هم غیرعلمی هستند، بسنده می‌کند، نباید به تشخیص و درمان درست و بموقع او مطمئن بود.
وی افزود: هیچ آزمایشی در جهان وجود ندارد که تشخیص سرطان سینه را بدهد، پس وقت و هزینه خود را بیهوده صرف نکنیم. هرگز به تصویربرداری‌های مکرر و بعضا گران قیمت اکتفا نکنید که گروه پژوهشی ما هفتگی شاهد این اشکالات تشخیصی هستند.
اکبری ادامه داد: عکس‌برداری با دستگاه ام آر آی جایی در تشخیص اولیه "سرطان سینه جز در موارد بسیار نادر ندارد" و اغلب گمراه کننده است و مردم باید در این موارد هوشیارانه سؤال کنند. مراجعه بالینی برای افراد عادی دو سال یک بار و برای آنها که سابقه فامیلی مثبت دارند، سالی یک بار کافی است. همچنین لازم است همکاران داده‌های مربوط به بیماران را ثبت کنند تا بهتر ارائه خدمت دهند و در طول سال‌های آینده به نکات قدرت و ضعف عملکرد خود پی برند.
