چای سیاه خطر ابتلا به دیابت را ۵۰ درصد کاهش می‌دهد
تاریخ انتشار :
چهارشنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۴:۱۲
کد مطلب : ۱۵۴۰۰
چای به دلیل مزایای سلامتی از جمله توانایی آن در مبارزه با التهاب، تقویت ایمنی بدن و محافظت در برابر انواع مختلف سرطان‌ها مورد توجه قرار گرفته است و اکنون محققان می‌گویند که نوشیدن منظم چای سیاه می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را تقریبا به نصف کاهش دهد.
نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان روزانه چای سیاه در مقایسه با افرادی که هرگز چای نمی‌نوشند، ۵۳ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به پیش دیابت و ۴۷ درصد خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارند.
چای سیاه، چای قدیمی است که در چین تهیه می‌شود و فرآیند تخمیر گسترده‌ای را پشت سر گذاشته و سرشار از باکتری‌های سالم یا پروبیوتیک‌هایی است که احتمالا سلامت روده را بهبود می‌بخشد.
دیابت نوع ۲ زمانی رخ می‌دهد که سلول‌ها، مقاومت به انسولین ایجاد می‌کنند، وضعیتی که در آن به‌طور طبیعی به انسولین، هورمون تولید شده توسط پانکراس برای تنظیم قند خون، پاسخ نمی‌دهند.
پیش دیابت، وضعیتی است که در آن سطح قند خون بالاست اما آنقدر بالا نیست که بتوان فرد را دیابتی محسوب کرد. بیش از ۳۰ درصد از بزرگسالان در ایالات‌متحده پیش دیابت هستند. شایان‌ذکر است، زمانی که سطح قند خون ناشتا در دو آزمایش جداگانه ۱۲۶ میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا بالاتر باشد، فرد دیابتی در نظر گرفته می‌شود، در حالی که زمانی که سطح قند خون ناشتا از ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد، پیش دیابتی است.
تونگژی وو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آدلاید استرالیا می‌گوید: «مزایای قابل توجه چای برای سلامتی ازجمله کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲، در چندین مطالعه در سال‌های اخیر گزارش شده است اما مکانیسم‌های زیربنایی این فواید نامشخص بوده است.»
محققان اثرات محافظتی بر مدیریت قند خون را به افزایش دفع گلوکز و بهبود مقاومت به انسولین مرتبط با نوشیدن همیشگی چای نسبت می‌دهند. این مطالعه مشاهده‌ای، ثابت نمی‌کند که نوشیدن هر روز چای، کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد اما نشان می‌دهد که احتمالا می‌تواند به کنترل بهتر قند کمک کند.
وو گفت: یافته‌های ما به اثرات محافظتی نوشیدن همیشگی چای بر مدیریت قند خون از طریق افزایش دفع گلوکز در ادرار، بهبود مقاومت به انسولین و در نتیجه کنترل بهتر قند خون اشاره می‌کند. این فواید در میان مصرف‌کنندگان روزانه چای سیاه بارزتر بود.
راز کنترل بهتر متابولیک در تخمیر میکروبی چای سیاه نهفته است. به گفته محققان، این فرآیند ترکیبات زیست فعال با اثرات آنتی‌اکسیدانی و التهابی را به ارمغان می‌آورد که باعث بهبود حساسیت به انسولین، عملکرد بهتر سلول‌های بتای پانکراس و تغییر ترکیب باکتری‌های روده می‌شود.
این مطالعه شامل ۱۹۲۳ بزرگسال از هشت استان چین بود. از این تعداد، ۴۳۶ شرکت‌کننده، دیابت، ۳۵۲ نفر پیش دیابت و بقیه سطح گلوکز خون طبیعی داشتند. این مطالعه فراوانی و نوع چای مصرف شده توسط شرکت‌کنندگان را بررسی کرد.
محققان میزان مصرف و دفع گلوکز در ادرار، مقاومت به انسولین و وضعیت گلیسمی (سطح گلوکز خون) شرکت‌کنندگان را اندازه‌گیری کردند. بیماران دیابتی تمایل به جذب مجدد گلوکز دارند که به افزایش سطح قند خون کمک می‌کند.
پس از محاسبه تفاوت‌ها در سن، جنس و عوامل بالینی و شیوه زندگی، نتایج آنالیز محققان نشان داد که نوشیدن روزانه چای با افزایش دفع گلوکز ادراری (UGCR به میزان ۰.۱۱ میلی‌مول در میلی‌مول) و کاهش مقاومت به انسولین (TyG منفی ۰.۲۳) همچنین ۱۵ درصد خطر ابتلا به پیش دیابت و ۲۸ درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با افرادی که هرگز چای نمی‌نوشند، کاهش می‌یابد.
برای تایید بیشتر این یافته‌ها، محققان کارآزمایی تصادفی دوسوکور را روی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام دادند.
یافته‌های ما نشان می‌دهد که نوشیدن روزانه چای سیاه از طریق کنترل بهتر قند خون، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و پیشرفت آن را کاهش می‌دهد. وقتی به تمام نشانگرهای زیستی مختلف مرتبط با نوشیدن همیشگی چای سیاه نگاه می‌کنید، درک می‌کنید که ممکن است این مورد قدمی ساده باشد؛ به راحتی می‌توانید با رژیم غذایی، سلامت خود را بهبود بخشید.
ادوین تورس، پرستار متخصص در مراقبت از دیابت موسسه فیشر دیابت و متابولیسم در مرکز پزشکی شهر نیویورک می‌گوید: «نکته اصلی این تحقیق این است که در بزرگسالان ساکن چین، مصرف منظم چای، به‌ویژه چای سیاه، با چندین پیامد مثبت برای سلامتی همراه است.»
وی افزود: این مطالعه دارای محدودیت‌هایی است ازجمله این واقعیت که داده‌ها را فقط در یک مقطع زمانی جمع‌آوری می‌کند و اطلاعات مربوط به مصرف چای را خود شرکت‌کنندگان گزارش می‌کنند. مردم همیشه عادت‌ها را به‌طور دقیق به خاطر نمی‌آورند یا گزارشی از آنها ارائه نمی‌دهند.
تورس گفت: علاوه بر این، یافته‌ها ممکن است لزوما در مورد سایر جمعیت‌ها با عادات غذایی، ژنتیک و سبک زندگی متفاوت صدق نکند.
با این حال، کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ انجام دهید؛ افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ می‌توانند خطرات را از طریق تغییر سبک زندگی، نظارت منظم بر سطح قند خون، مدیریت استرس، خواب کافی، اجتناب از استعمال دخانیات و نوشیدن الکل زیاد، در نظر گرفتن دارو یا مداخله پزشکی در صورت توصیه، آموزش مداوم و حمایت واکسیناسیون، معاینه منظم چشم و پا و حفظ آگاهی از علائم اولیه کاهش دهند.
یافته‌های این مطالعه در نشست سالانه انجمن اروپایی برای مطالعه دیابت (EASD) در هامبورگ آلمان ارائه شد.
