جمعیت بیماران مبتلا به آلزایمر تا 30 سال دیگر 130 میلیون نفر می شود

سالم خبر: تعداد بیماران آلزایمری به سرعت در حال افزایش است. محققان با اعلام تعداد مبتلایان به این بیماری در سال 2015، که در حدود 46 میلیون و 800 نفر در جهان بوده است، پیش بینی کردند که این تعداد در سال 2050 به بیش از 130 میلیون نفر برسد.

افزایش بار هزینه های مربوط به این بیماری در حالیست که کشف داروی جدید پیشگیری کننده این بیماری هنوز راه به جایی نبرده است و هزینه های سنگین تحقیق و توسعه برای کشف داروی جدید موجب شده است که غول های صنعت دارو تحقیقات خود را متوقف کنند.
اما به تازگی دانشمندان بریتانیایی و چینی دارویی جدید برای بیماران دیابت نوع 2 کشف کردند که خطرات و آسیب های ناشی از بیماری آلزایمر به مغز را نیز از بین می برد.

محققان در یک مقاله جدید که در مجله Brain Research منتشر کرده اند،  آورده اند که چگونه این دارو «سه گانه» منجر به تغییر قابل توجهی در بازگشت حافظه موش ها که از قبل به طور ژنتیکی دچار بیماری آلزایمر شده اند ، داشته است.

کریستین هاولچر، استاد دانشکده بهداشت و پزشکی در دانشگاه لنکستر در انگلستان می گوید: "داروهای جدید" تاثیرات به سزایی در درمان های جدید برای اختلالات مزمن نورودرژنتیک مانند بیماری آلزایمرداشته اند.

علل دقیق بروز آلزایمر در حال حاضر ناشناخته است، اما براساس آزمایش های میکروسکوپی از بافت های آسیب دیده مغز دو نشانه را بیان می کند: تجمع غیر طبیعی نوعی از پروتئین ها که به عنوان  "پلاک" و "تنگل" شناخته می شوند.

آلزایمر یک بیماری انسداد مغزی است که 50 تا 75 درصد موارد ابتلا به زوال عقل را تشکیل می دهد و شرایطی را برای بیماران ایجاد می کند که افراد به تدریج توانایی فکر کردن، به یاد آوردن، تصمیم گیری، گفت وگو و مراقبت از خود را از دست می دهند.
با پیشرفت این بیماری، مغز تحت تغییرات بیولوژیکی و شیمیایی قرار می گیرد که مناطق خاص از مغز و سلول های عصبی یا نورون ها می میرند.

افزایش آلزایمر در ایالات متحده نیز در حال تبدیل به مشکل حاد اجتماعی است چنانچه آلزایمر در حال حاضر در این کشور به عنوان ششمین علت مرگ و میر محسوب شده و حدود 5 میلیون نفر بیمارمبتلا به آلزایمر وجود دارد. انتظار می رود این میزان تا سال 2050 به 16 میلیون نفر افزایش یابد که همراه با افزایش چشمگیر هزینه ها است.

در ایالات متحده، هزینه های های مربوط به  آلزایمر و سایر عوامل مربوط به زوال عقل در سال 2017 به 259 میلیارد دلار
می رسد و انتظار می رود تا سال 2050 به 1.1 تریلیون دلار برسد.

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد و درمان هایی که در حال حاضر وجود دارد ، تفاوتی در میزان کاهش آن در فرد مبتلا مشاهده نمی شود.

دیابت نوع 2 یک بیماری است که از مقاومت به انسولین منجر می شود، وضعیتی که سلول ها کمتر به انسولین دچار حساسیت می شوند  بنابراین جریان خون قادر به جذب گلوکز برای استفاده آن به  عنوان انرژی نیستند.

لوزالمعده بزای جبران کمبود انسولین ، مقدار بیشتری از آن را تولید می کند ، اما در نهایت قادر نخواهد بود که این مقدار را در خود نگه دارد و سطح قند خون افزایش یابد و منجر به  دیابت و سایر مشکلات می شود.

داروی که پروفسور هولچر و گروهش آزمایش کرده اند در مطالعه جدیدی که آن را به عنوان "آگونیست گیرنده سه گانه" خطاب می کنند ، پروتئین هایی را فعال می کند که سیگنال های سه عامل رشد را به وجود می آورد: پپتید 1 گلوکاگون، پلاکت پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز و گلوکاگون - که برای ورود به سلول ها مورد نیاز است.

مطالعات قبلی نشان داده است که دیابت نوع 2 یکی از عوامل خطر آفرین برای بیماران مبتلا به آلزایمر است و مشکلات مربوط به ارسال  سیگنال های مغزی به عامل رشد در مغز در فرد مبتلا را موجب می شود.
این مطالعه جدید ، اولین مطالعی است که نشان می دهد که آگونیست گیرنده سه گانه ، ممکن است مغز را از آسیب های بیماری آلزایمر ، محافظت کند .

پروفسور هولچر می گوید: "این نتایج بسیار امیدوار کننده است و اثربخشی این داروهای جدید ، درمان همزمان و چندگانه را نشان می دهد که در ابتدا برای درمان دیابت نوع 2 توسعه یافت بود، اما در مطالعات متعددی اثرات مربوط به حفاظت از سیستم عصبی مشاهده شده بود."
او خاطرنشان می کند که مطالعات بالینی که از نسخه های قدیمی تر از همان نوع دارو استفاده کرده اند، "نتایج بسیار مثبتی در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر یا اختلالات خلقی" نشان داده اند.