مردم سخنان ما را باور نکردند

سالم خبر: مشاور رییس جمهوری و رییس مرکز بررسی های استراتژیک هم از مقاومت و نبود اراده در کشور برای آگاهی بخشی و اطلاع رسانی در زمینه‌ی خود مراقبتی از جمله در برابر بیماری ایدز انتقاد کرد.

به گزارش سالم خبر؛ حسام الدین آشنا در مراسم روز جهانی ایدر در وزارت بهداشت و درمان گفت: اگر ما در مورد بیماری ایدز به اندازه کافی آگاهی داده بودیم، هیچکس نمی توانست ادعا کند که به دلیل اقدام یک بهورز و بر اثر آزمایش دیابت، مردم به HIV مبتلا شده اند. اگر آگاهی عمومی در این زمینه بالا بود، اولین باری که این شایعه پخش شد، مردم فقط به آن می خندیدند. در حالی که به دلیل نبود آگاهی عمومی و مهمتر از آن، نبود سرمایه اجتماعی دولت، مردم نه تنها این شایعه را باور کردند، بلکه سخنان ما را باور نکردند.

 

وی اظهار کرد: سیاست سلامت یکی از حوزه های اصلی سیاست گذاری عمومی در هر کشوری است. دولت ها، مسئولیت ویژه ای برای ایجاد شرایط بنیادین یک زندگی سالم و تسهیل انتخاب های سالم برای شهروندان خود دارند و نسبت به پیامد سیاست گذاری یا عدم سیاست گذاری صحیح برای سلامت عمومی، مسئول هستند. این مسئولیت دولت در جمهوری اسلامی ایران، ریشه در اصول 3، 21، 29،30 و 43 قانون اساسی دارد که در آن سلامت به عنوان حقی همگانی، مورد توجه و تاکید قرار گرفته است.

 

وی افزود: همه می ‌دانیم که حفظ و ارتقای سلامت در گروی همکاری بین بخشی و اراده ای فرابخشی است، با گذشت بیش از سه دهه از همه گیری جهانی ایدز و پاسخ کشوری به این بیماری، امروز در آستانه آغاز برنامه پنجم استراتژیک مواجهه با ایدز در کشور هستیم. ارزش های والای اسلامی، قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران و اسناد بالادستی نظام سلامت و تجربه جهانی، پشتیبان این دوره از فعالیت ها برای مهار و به پایان رساندن این بیماری، هستند، به نحوی که ایدز دیگر تهدیدی برای سلامت افراد و جامعه تلقی نشود.

 

 آشنا ادامه داد: اگر بپذیریم که ایدز محصول سلسله ای از عوامل اجتماعی است، ضمن توجه به مسائل پزشکی و بهداشتی، باید آن را از منظری راهبردی نیز مورد توجه قرار دهیم. بیماری که دربرگیرنده مسائل اجتماعی و اقتصادی نیز هست. تشکیل کمیته نظارت بر حسن اجرای برنامه های کنترل ایدز در سطوح کشوری و استانی و هدایت برنامه ها با هماهنگی مناسب بین بخشی، گام مهمی بود که در چارچوب گام کشوری چهارم برداشته شد. اکنون نیاز است که با تعیین اهداف روشن و استراتژی های مشخص و شاخص های مناسب، نقش هر دستگاه در راستای رسیدن به اهداف برنامه های کشوری، مشخص شود. شکاف بین بخشی یا عدم اطلاع و ارتباط مناسب در این حوزه، موجب دوباره کاری، همپوشانی غیرضروری و اتلاف منابع می‌شود. نظام سلامت باید بتواند به روشنی نتیجه و اثر اقدامات خود را در کاهش بار بیماری ها و افزایش سطح سلامت جامعه نشان دهد.

 

مشاور رییس جمهوری با اشاره به ۱۰ گزاره در برنامه کنترل ایدز، خاطرنشان کرد: اول اینکه در طول چند سال گذشته برنامه تشخیص به ‌موقع بیماری شتاب بیشتری گرفت و برنامه کنترل ایدز در برنامه نظام کلان سلامت ادغام شد. دوم اینکه پوشش درمان ایدز افزایش یافته و بخش قابل توجهی از افراد شناسایی شده، تحت درمان قرار گرفته اند. سوم، مطالعات حاکی از آن است که هنوز تعداد زیادی از بیماران شناسایی نشده اند؛ بنابراین نیازمند برنامه‌های اثربخش ‌تر هستیم و باید برنامه‌های تشخیص و درمان بیماران گسترش یابد.

 

وی ادامه داد: چهارم اینکه، هرگز بدون تاکید بر پیشگیری نمی‌توان به مهار این بیماری دست یافت. برنامه های پیشگیری نقش قابل توجهی در چهار برنامه استراتژیک قبلی ایدز داشتند و لازم است به منظور کاهش موارد جدید اچ آی وی سرمایه گذاری بیشتری در حوزه پیشگیری از آن انجام شود. نکته پنجم اینکه، خوشبختانه اطلاع پیدا کردیم طی سال‌های گذشته گام‌های خوبی در جهات پیشگیری از ابتلا به HIV  از مادر به جنین برداشته شده است. با در نظر گرفتن زیرساخت های بهداشتی و با توجه به اولویت داشتن مادران و کودکان در نظام بهداشتی انتظار می‌ رود که با اجرای برنامه پنجم استراتژیک ایدز، انتقال اچ آی وی از مادر مبتلا به جنین، طی چند سال آینده به شدت کاهش یابد.

 

وی اضافه کرد: نکته ششم این است که برنامه کاهش آسیب در مهار ایدز نقش مهمی ایفا می‌ کند، اما نیازمند تقویت، گسترش و ارتقا است. هفتم آنکه، در چارچوب سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی، توجه به میزان اثربخشی برنامه ها بسیار ضروری است. انتظار می ‌رود که با صرف هزینه کمتر به نتایج بهتری دست پیدا کنیم. از این جهت پیشنهاد می‌ کنم که اجزای اصلی این برنامه از نظر هزینه-اثربخشی، بررسی و راهکارهای موثر، جایگزین روش هایی که نتایج کارآمد ندارند، شود.‌

 

دکتر آشنا در ادامه بیان کرد: نکته هشتم، لزوم حفظ منزلت و کرامت در کلیه سطوح از ارتباطات اجتماعی تا ارائه خدمات برای مبتلایان است. بدون حفظ حرمت افراد نمی‌توان خدمات موثری برایشان فراهم کرد. کسی که با ویروس ایدز زندگی می‌ کند، بیش از دیگران از عواقب این بیماری آگاهی دارد و دست و پنجه نرم کردن با رنج بیماری به تنهایی کافی است تا حیات اجتماعی فرد تحت تاثیر قرار گیرد، اگر به این‌ موضوع تبعیض به ویژه در محیط های بهداشتی و درمانی هم افزون شود، دیگر امید چندانی برای بیماران باقی نمی ماند. همگی در این زمینه مسئول هستیم و باید تلاش کنیم که در راستای برقراری عدالت و کاهش تبعیض در بین بیماران، سهم خود را ادا کنیم.

 

وی گفت: مورد نهم اینکه ما نیازمند یک استراتژی ارتباطی و رسانه ‌ای موثر نه تنها در حوزه آموزش و اطلاع رسانی به بیماران، بلکه به سایر اقشار جامعه هستیم. بدون نظام ارتباطاتی شفاف، موثر و کارآمد نمی توان انتظار همکاری بین بخشی و دسترسی به اهداف تعیین شده را داشت. اگر ما به اندازه کافی آگاهی داده بودیم، هیچکس نمی توانست ادعا کند که به دلیل اقدام یک بهروز و در اثر آزمایش دیابت، مردم به اچ آی وی مبتلا شده اند. اگر آگاهی عمومی در این زمینه بالا بود، اولین باری که این شایعه پخش شد، مردم فقط به آن می خندیدند. در حالی که به دلیل فقدان آگاهی عمومی و مهمتر از آن، فقدان سرمایه اجتماعی دولت، مردم نه تنها این شایعه را باور کردند، بلکه سخنان ما را باور نکردند.

 

رییس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری تاکید کرد: کاهش سرمایه اجتماعی در جامعه همانند ایدز است، اما ایدز اجتماعی. توان دفاعی یک جامعه، با سرمایه اجتماعی اش مشخص می شود و اگر این سرمایه اجتماعی مخدوش شود، توانی باقی نمی ماند. همانند ایدز که با کاهش توان دفاعی بدن، آن را ضعیف و بیمار می سازد. سرمایه اجتماعی درواقع اعتماد مردم به یکدیگر، اعتماد مردم به نهادهای حاکمیتی و اعتماد نهادهای حاکمیتی به تک تک افراد و آحاد ملت است. باید بپذیریم که ما فقط با ایدز در سطح فردی روبرو نیستیم، باید نگران تضعیف سرمایه های اجتماعی و قدرت دفاعی جامعه در برابر شایعات و اخبار مخرب و بی اعتمادی های روزافزون، باشیم.

 

مشاور رییس جمهوری بیان کرد: نکته پایانی اینکه از همه کسانی که در حوزه مهارHIV کار می ‌کنند، درخواست می ‌کنم که با مرور دست آموخته ها و به خصوص آنچه در لردگان اتفاق افتاد، رویکرد جدیدی اتخاذ کنیم که موید مهار هرچه سریع‌ تر این بیماری باشد تا در آینده ای نزدیک، شاهد به پایان رسیدن این بیماری باشیم.