عضو هیاتمدیره انجمن واردکنندگان فرآوردههای آرایشی اعلام کرد:
تحقق رونق تولید ملی با مدیریت شایسته امکانپذیر است
سهم تولید داخل محصولات آرایشی بهداشتی در کشور تنها 20 درصد است
تاریخ انتشار :
شنبه ۲۲ تير ۱۳۹۸ ساعت ۱۵:۰۳
کد مطلب : ۵۱۵۶
وزارت صمت خردادماه سال جاری برای حمایت از رونق تولید ملی واردات هرگونه محصولات آرایشی بهداشتی را ممنوع کرد. این ممنوعیت در حالیست که سهم تولید داخل این محصولات در کشور تنها 20 درصد است.
محرومیت از کاهش درآمد دولت از محل دریافت گمرکی، تشدید افزایش قاچاق این محصولات و مهمتر تهدید سلامت مصرف کنندگان آن از جمله پیامدهای این محدودیت است که تاکنون وزارت صمت برای آن توجیه یا توضیحی نداده است.
عضو هیاتمدیره انجمن واردکنندگان فرآوردههای بهداشتی آرایشی و عطریات ایران با انتقاد از سیاستهای ممنوع و محدودکننده در روند واردات عنوان می کند که ممنوعیت واردات برای حمایت از تولید داخل سیاست اشتباهی است که ما را به سمت هدف هدایت نمیکند.
موسی احمدزاده، در گفتوگو
به گفتهی او سیاستهایی که گاهی دولت در برابر واردات کالا در پیش می گیرد، پیامهای نامطلوبی را برای طرفهای ما در دیگر کشورها، ارسال میکند. به هر دلیل و بهانهای که قرار است واردات یک محصول متوقف شود، پیش از اعمال قانون باید به بخش خصوصی اطلاع داده شود.
وی تصریح کرد: از زمان ممنوعیت واردات لوازم آرایشی و بهداشتی تا به امروز بارها به وزارت صنعت، معدن و تجارت مراجعه کردهایم. به ما میگویند که این اقدام در برابر خواسته بانک مرکزی و به دلیل کمبود ارز صادر شده است، وقتی به بانک مرکزی مراجعه میکنیم از صدور چنین بخشنامهای اظهار بیاطلاعی میکنند.
واردکنندگان نیازی به ارز دولتی ندارند
احمدزاده در تشریح مشکلی که حدود 70 هزار نفر را
طبق اظهارات احمدزاده، ایران هفتمین مصرفکننده لوازم آرایشی در دنیا و دومین در خاورمیانه است. عربستان هم به دلیل پذیرش گروههای قابلتوجهی از مسافران و زائران، مقام اول در مصرف لوازم آرایشی را در منطقه خاورمیانه به خود اختصاص میدهد.
حمایت از تولید با مدیریت شایسته ممکن است
وی در ادامه خواسته خود را رفتار هوشمند دولت و اتخاذ سیاستها و برنامههای
وی یادآور شد: ممنوعیتهای یکباره به دنیا این پیام را میدهد که ایران بینظم و بیبرنامه است و الگویی برای توسعه کشور دنبال نمیکند، در نتیجه به تدریج بازارهای بینالمللی را از دست میدهیم و دیگر هیچکس علاقهای به همکاری با ایرانیها ندارد. چون از ادامه فعالیتهای خود در این بازار اطمینان ندارد و نمیتواند چشماندازی برای خود تعریف کند. این مسئله، فعال اقتصادی داخلی راهم تهدید میکند و علاقه او را هم برای سرمایهگذاریهای جدید از بین میبرد.