200 مولکول دارو از چرخه دارویی جهان عقب افتاده ایم

سالم خبر: واکنش منفی مسوولان و تصمیم گیران تاثیر گذار در حوزه دارو با هر نوع فناوری نوین دارویی ، به رغم اعلام حمایت آنان از تولید و خودکفایی ملی در زمینه دارو موجب شده است کشور نه تنها از چرخه تولید ، که از ورود داروها برای بیماری های خاص و جدید نیز بازبماند.
این در حالیست که از زمانی که داروی جدیدی تاییدیه FDA آمریکا را دریافت می کند، تا زمانی که بتواند تاییدیه FDA ایران را اخذ کرده و وارد فهرست دارویی کشور شود، تقریبا 7 سال طول می کشد. نتیجه این نوع سیاست نیز بازماندن بیماران COPD، دیابت، بیماری های قلبی و عروقی و انکولوژی از داروهای جدید و تاثیر گذار و عقب افتادن 200مولکول از FDA آمریکا طی 17 سال گذشته بوده  است.

تحقیقات ازمو در سال 2017 نشان می دهد طی سال های 2009 و 2013، از بین 18 مولکول و دارویی که تاییدیه های لازم را دریافت کردند تنها نیمی از آنها امتیاز لازم برای وارد شدن به لیست های دارویی را داشته اند. اما نتیجه عملکرد مسئولان وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو در کشور ما که دغدغه اصلی آنان تنها هزینه داروها و نه میزان اثرگذاری آنهاست این بوده است که از بین 9 داروی برتر این لیست، تنها یک دارو و از بین 9 داروی با امتیاز پایین 5 دارو را وارد لیست دارویی کشور کرده اند.

یک مسوول حوزه دارویی کشور درباره کیفیت داروهای داخلی و خارجی فهرست دارویی کشور و میزان رضایمتندی پزشکان و بیماران می گوید: هر صنعتی در جهان تنها زمانی می تواند به حیات پایدار خود ادامه دهد که بتواند به نیاز ذینفعان خود پاسخ دهد. ذینفعان صنعت دارو یعنی بیماران، پزشکان و داروسازان در کشور ما که اعتماد چندانی به تولیدات داخلی این صنعت ندارند.

وی افزود: مطالعه ای در سال 2015 نشان می دهد که 89 درصد بیماران معتقدند بین کیفیت داروهای خارجی و داخلی تفاوت فاحشی وجود دارد. این مطالعه همچنین نشان می دهد که 89 درصد بیماران و 79 درصد پزشکان به داروی ژنریک داخلی اعتماد نمی کنند و مصرف یا تجویز رقیب برند خارجی آن را ترجیح می دهند.



این مسوول و کارشناس حوزه دارویی با بیان اینکه مطالعه دیگری نشان می دهد 58 درصد بیماران معتقدند تفاوت فاحشی بین کیفیت محصولات دارویی تولید کنندگان داخلی وجود دارد همچنین گفت: جالب اینجاست که با افزایش سن جامعه آماری اعتقاد به تفاوت میان داروهای شرکت های مختلف بیشتر می شود. کارشناسان، بخشی از این اتفاق را به مصرف و تنوع داروهای مصرفی بیشتر در سنین بالاتر و در نتیجه مشاهده آثار مصرف این داروها، مربوط می دانند.

وی در پاسخ به اینکه دلیل این عقب افتادگی تکنولوژیکی و تفاوت در کیفیت را در کجا باید جستجو کرد؟ اظهار داشت: نوع نگاه و نحوه سیاست گذاری ها و تصمیم گیری های مسئولان در ایجاد چنین فضایی بسیار اثرگذار است. برای مثال در باب قیمت گذاری داروها، وقتی داروی تولید داخل در برابر رقیب خارجی خود یک پنجاهم قیمت گذاری می شود، در واقع دو ضربه مهلک به صنعت وارد می شود؛ یکی اینکه پالسی که چنین قیمت هایی به مشتریان این صنعت می دهد این است که کیفیت داروی داخلی به حدی نازل است که ارزش قیمت بالاتر را ندارد و آنها را به مصرف یا تجویز دارو بی میل می کند؛ دوما با کاهش حاشیه سود، توان سرمایه گذاری برای بازاریابی، ارتقا کیفیت خطوط و داوری تولید شده نهایی را از تولیدکننده سلب می کند.

وی افزود: این در حالی است که طبق همین نظرسنجی ها، 72 درصد پزشکان اعلام کرده اند که در صورت اثبات کیفیت و تاثیرات بالینی مناسب داروهای تولیدی داخلی توسط شرکت های مزبور، حاضر به تجویز آنها برای بیماران خود هستند.

این مدیر و مسوول یکی از بزرگترین شرکت های دارویی کشور، تاکید کرد: شرکت های داروساز که از اصلاح روند قیمت گذاری برای داروهای قدیمی خسته شده اند برای مواجه با وضع موجود تلاش می کنند تا قیمت محصولات جدیدتر آنها به گونه ای انجام شود که دست آنها را برای ارتقای کیفیت محصولات باز کند. با این حال در این مسیر هم موانع زیادی پیش پای آنان قرار دارد.