سالم خبر: نایب رییس انجمن داروسازان ایران طی یادداشتی در سالم خبر خطاب به وزیر بهداشت و درمان به بررسی برخی اشکالات موجود در سیستم اداری کشور به ویژه بخش خصوصی و نظام سلامت و ارائه ی راه حل های آن پرداخته است.

مشروح کامل یادداشت در پی می آید:

وزیر محترم بهداشت در بهمن ماه سال گذشته در همایشی گفتند: "شکارچیان می گویند: اگر میخواهی پرنده را بزنی، باید جلویش را نشانه بگیری، اگر خودش را نشانه بگیری، گلوله به جای خالی پرنده خواهد خورد. در حوزه سلامت ما همیشه به جای خالی می زنیم"

اگربه مصاحبه های جناب وزیر در چهار ماه اخیر توجه کنیم، می بینیم که ایشان در مواردی درست نشانه نگرفته اند. البته به جای خالی نزده اند، اما تیر صحبت ها گاهی به همکاران شان در سازمان غذا و دارو برخورد کرد و در جایی دیگر به همکاران داروساز ایشان در داروخانه ها:

"در سازمان غذا و دارو رانت و امضای طلایی وجود دارد"

"پای کسی که چوب لای چرخ مردم بگذارد، می شکنم"

"تکلیف خود را روشن کنید، داروخانه هستید یا مرکز عرضه لوازم آرایشی"

"ببندید در داروخانه ای را که به صنعت داخل بی احترامی می کند"

 

این نشانه گیری نادرست، به جای اصلاح امور فقط جامعه را نسبت به همکاران شان بدبین می کند.

در دوره وزیر پیشین هم دیدیم که انتقاد علنی از پزشکان چه تبعاتی را برای جامعه پزشکی و در نهایت برای خود مردم به همراه داشت.

وجود اشکال در سیستم اداری کشور، بخش خصوصی و نظام سلامت، بر کسی پوشیده نیست اما مهم، ارائه راه حل درست رفع این اشکالات است.

در یک نظام مردم سالار واقعی هیچ کدام از این اشکال ها وجود ندارد.

بر اساس تعریف، مردم سالاری چهار رکن دارد:

۱.قانون اساسی

۲.نظام پارلمانی

۳.احزاب و سازمان های مردم نهاد

۴.رسانه های آزاد

 

خوشبختانه قانون اساسی و قوانین مصوب مجلس ایران، همگی در راستای حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش است و بر جلوگیری از ایجاد رانت، ‌فساد و تخلف از قوانین و‌ مقررات تاکید دارند. به مدد شبکه های اجتماعی، امروزه کمتر فساد و تخلفی از مردم پوشیده می ماند. اما شاید از چهار رکن دموکراسی، رکن سوم آن در ایران مغفول مانده است.

 

امروزه در نظام های مردم سالار واقعی، احزاب و به ویژه سازمان های مردم نهاد نقش بسیار اساسی برای نظارت بر عملکرد دستگاه ها و جلوگیری از فساد ایفا می کنند.

جناب آقای وزیر اگر می خواهند طلیعه دار اصلاح ساختار در وزارت بهداشت و موسسات پزشکی باشند، بهتر است با شیوه های مدیریتی، ابتدا نتایج مورد نظر اصلاحات شان را تبیین کنند، رویکرد های مناسبی را با کمک همکاران شان در وزارت بهداشت در پیش بگیرند، این رویکردها را با جدیت و با کمک انجمن های علمی و صنفی در موسسات پزشکی جاری سازی کنند و در فواصل زمانی مناسب ارزیابی و اصلاح لازم را با هدف بهبود مستمر انجام دهند.

اگر از همه پتانسیل های موجود در کشور و نظر صاحب نظران استفاده شود و فقط روی خود هدف تمرکز نمایند، دیگر نیازی به توصیه شکارچیان نیست. جایی که فردوسی حکیم می فرماید:

 

بزرگی سراسر به گفتار نیست                      دو صد گفته چون نیم کردار نیست