محققان دانشگاه هاروارد عنوان می کنند قرارگیری بلندمدت در معرض آلودگی ناشی از ترافیک خودروها خطر آسم را در کودکان، بخصوص در اوایل دوره کودکی، افزایش می دهد.

مری رایس ، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: تحقیق قبلی اثبات کرد زندگی در نزدیکی جاده های اصلی و قرارگیری در معرض آلاینده ها در طول عمر با کاهش عملکرد ریه در کودکان ۷ تا ۱۰ ساله مرتبط است. ما معتقدیم این شرایط با بروز آسم کودکی هم مرتبط باشد.

در این مطالعه، تیم تحقیق داده های مربوط به ۱۵۲۲ کودک منطقه بوستون که بین سال های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ به دنیا آمده بودند را بررسی کردند. داده ها مربوط به مادرانی بود که اطلاعات کامل پزشکی، اجتماعی-اقتصادی، و جمعیت شناسی از جمله سوابق مربوط به آدرس محل سکونت شان را ارائه کرده بودند.

محققان بر این اساس میزان قرارگیری کودکان در معرض ذرات ریز ناشی از احتراق سوخت از جمله ترافیک، نیروگاه های برق و سایر منابع ایجاد آلودگی را بررسی کردند.

تیم تحقیق همچنین میزان قرارگیری روزانه کودکان در معرض ذرات بسیار ریز دیگری موسوم به کربن سیاه را هم بررسی کردند. اشتعال ناقص سوخت های فسیلی در موتورهای ماشین و نیروگاه های برق موجب تولید کربن سیاه می شود.

بررسی دقیق این داده ها نشان داد زندگی نزدیک خیابان و جاده اصلی با احتمال ابتلا به آسم در کودکی در تمامی سنین مرتبط بود.

به گفته رایس، کودکانی که در فاصله کمتر از ۱۰۰ متر از جاده اصلی زندگی می کنند در مقایسه با کودکانی که در فاصله ۴۰۰ متر دورتر از جاده هستند، سه برابر بیشتر با احتمال ابتلا به آسم روبرو خواهند بود.

وی در ادامه می افزاید: قرارگیری در معرض کربن سیاه و ذرات ریز در طول زندگی با ابتلا به آسم در اوایل کودکی (سنین ۳ تا ۵ سال) مرتبط است، اما در اواسط دوره کودکی (سنین ۷ تا ۱۰ سال) این آلاینده ها با ابتلا به آسم فقط در دختران مرتبط هستند.

حال محققان قصد دارند به بررسی این موضوع بپردازند که چرا دختران بیش از پسران در برابر آلودگی ترافیکی آسیب پذیرتر هستند.