سالم خبر: دوستی می گفت؛ خیلی لذت بخش است که بگوییم 97 درصد از داروهای مورد نیاز در داخل تولید می شود. بله باید کیف کرد اما باید برای این سوال هم به دنبال پاسخ بود که چرا تا تقی به توقی می خورد همه کله پا می شوند؟ چرا با کوچکترین تغییری در نرخ دلار باید همه‌ی سیستم به هم بریزد؟ پس بپذیریم که این ادعا غلط است.  

عبدالمجید چراغعلی، مشاور سابق رییس سازمان غذا و دارو در پنل سیاستگذاران و آمارنامه در همایش تعامل اطلاعاتی وزارت بهداشت با کسب و کارهای دارویی در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این مطلب گفت: امروز وقت بازبینی در روش های تولید آمار دارویی است. قرار نیست اگر کاری را 30 سال پیش به خوبی انجام می‌دادیم امروز هم همان روش را ادامه دهیم بلکه باید بپذیریم که شیوه های نوینی وجود دارند که علمی تر و کاراتر هستند. حضور دارورسازان و نخبگان جوان در همین جلسه نشان می دهد که یک نسل IT بیسی در بدنه داروسازی وجود دارد که می تواند بهتر از گذشته عمل کند پس نباید نگران اصلاح شیوه های انجام کار باشیم.

وی در پاسخ به اینکه اگر این اعتقاد وجود دارد که بخش خصوصی خود باید اقدام به تولید و انتشار آمارنامه کند، چرا به سازمان هایی همچون IMS اجازه حضور در ایران داده نمی شود گفت: من هیچ گاه مخالف انتشار آمارنامه نبوده ام و فکر می کردم آمار نامه باید به همین شیوه پی بی منتشر شود اما سوال من این بود که سازمان غذا و دارو با چه مجوز و اجازه می تواند اطلاعات مربوط به محصولات یک شرکت را منتشر کند. چه اهمیتی برای سازمان غذا و دارو باید داشته باشد که استامینوفن تولید شده در کشور چه تعداد در کارخانه داروپخش و چه تعداد در کارخانه عبیدی تولید شده است؟ در واقع برای سازمان غذا و دارو تنها تعداد تولیدات داروها در کشور باید مهم باشد.

چراغعلی افزود: سازمان غذا و دارو چرا باید به خود اجازه بدهد که اطلاعات تجاری یک شرکت را روی سایت خود قرار دهد؟ من معتقدم دولت به هر مقوله ای ورود کرده افتضاح به بار آورده است پس از این حوزه هم باید خارج شود و اجازه دهد اطلاعات آماری را خود شرکت های تامین کننده تولید کنند.

وی با بیان اینکه مجموعه سازمان غذا و دارو معتقد بود که انتشار آمارنامه از چند کانال موجب می شود که ایرادات کار پیدا شود و نگرانی از بابت اختلافات آماری نباید وجود داشته باشد چراکه نقص های هر سیستم را مشخص می کند، ادامه داد: دکتر دیناروند در سال آخر حضور در سازمان غذا و دارو تفاهم نامه ای با یکی از انجمن های شرکت پخش امضا و به آنها اعلام کردند که آمارنامه را خودشان منتشر کنند که باوجود وعده هایی که دادند، این کار را نکردند.

چراغعلی افزود: پس از آن ما به سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی اعلام کردیم که آمارهای مربوط به تولید داخل را انجام دهد، اما پس از مدتی سندیکا طی نامه ای اعلام کرد که سازمان آمارهای لازم را در اختیار ما قرار دهد تا ما آن را منتشر کنیم. خب مگر سازمان خودش علیل (چلاق) بود که آمار را بدین ترتیب منتشر کند؟ ما هدفمان از این برون سپاری این بود که سندیکا خود آمار را جمع آوری کند که با اطلاعات موجود در سازمان تطبیق داده شوند.

وی همچنین گفت: دکتر عبده زاده باید اجازه دهد تا سندیکاهای و انجمن های دارویی مختلف آمار خود را ارائه دهند و نگرانی از بابت اختلافات احتمالی نداشته باشد. به طور مثال در اسفند ماه برخی شرکت ها فروش های صوری انجام می دهند تا به بودجه های خود برسند و همه داروهایی که به لیست شرکت های پخش وارد شده اند دوباره بازمی گردند، اما اینها وارد لیست آماری سازمان غذا و دارو می شود و تنها شرکت ها از صحت و سقم و میزان آن مطلع اند.

مشاور رییس سازمان غذا و دارو گفت: آمارنامه منتشر شده از سوی سازمان غذا و دارو در حال حاضر به نام دکتر سجاد حسینی است. اما نظر من این است که زمانی قابل استناد و اتکا است که در زمان جنریشن استفاده شود، اما اگر قرار باشد آمار و اطلاعات تولید شوند و توسط فرد دیگری در جا وارد شود حتما همین وضعیت موجود تکرار خواهد شد و باید تاکید کنم که ما راهی جز استفاده از سیستم های الکترونیکی و دیجیتال نداریم.

وی تصریح کرد: البته توجه داشته باشید که بیش از خود اطلاعات، ترند و روند آمار و اطلاعات برای سیاست گذاران باید مهم باشد. بنابراین گرچه تنها آمار بهشت زهرا در ایران به روز و دقیق هستند و بروز خطاهای آماری در سایر حوزه ها غیر قابل اجتنابند؛ اما مساله این است که تا چه حد خطا قابل پذیرش است.  

چراغعلی با تاکید بر اینکه پایه گذاران آمارنامه دارویی در کشورما از همین جامعه داروسازی بوده اند و این مایه مباهات ماست، اما اگر در جایی از آن بد گفته می شود، باید بپذیریم که بخشی از آن به خود ما باز می گردد، تصریح کرد: اگر بدیهی است که بپذیریم نمی توان دو عدد صندلی را با دو عدد میز جمع کرد یا بادمجان و گوجه فرنگی با هم قابل جمع نیستند، آنگاه باید پرسید کدام آدم خوشفکری به این نتیجه رسیده که صرفنظر از نوع دارو باید تعداد داروهای ما را جمع بزند و بعد بگوید ما 97 درصد از داروهای مورد نیاز بازار اعم از سوسپانسیون و قرص و آمپول و غیره را تامین می کنیم.

وی با بیان اینکه ما خود این مساله را در دهان مردم و مسوولان انداخته ایم گفت: در جلسه ای که راجع به این مساله بحث می شد یکی از دوستان گفت که خیلی لذت بخش است که بگوییم 97 درصد داروهای مورد نیاز در داخل تولید می شود. بله باید کیف کرد اما باید برای این سوال هم به دنبال پاسخ بود که چرا تا تقی به توقی می خورد همه کله پا می شوند؟ چرا با کوچکترین تغییری در نرخ دلار باید همه سیستم به هم بریزد؟ پس بپذیریم که این ادعا غلط است