سالم خبر: از هر 10 بیمارمبتلا به سرطانی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند یک نفر با مشکلات جدی کلیوی از جمله دیالیز و پیوند کلیه دست و پنجه نرم می کند.
به گزارش سالم خبر از یورونیوزپژوهشگران کانادایی با مطالعه بر بیماران مبتلا به انواع سرطان‌ها که تحت شیمی‌درمانی بودند دریافتند که در معرض آسیب جدی کلیوی قرار گرفته اند.
در این مطالعه اطلاعات حدود ۱۶۳ هزار بیمار مبتلا به سرطان که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ در آنتاریو کانادا تحت شیمی‌درمانی بودند بررسی شده و مشخص شد نزدیک به ۱۱ هزار نفر یعنی ۹.۳ درصد از آنان در معرض آسیب جدی کلیوی یا دیالیز قرار گرفتند.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد افرادی که در مراحل سخت‌تر سرطان قرار دارند و دارای تومورهای پیشرفته هستند، ۴۱ درصد بیشتر از کسانی که سرطان آنها در مراحل اولیه است با آسیب کلیه‌هایشان مواجه می‌گردند.
همچنین در مقایسه با کل گروه، افرادی که پیش از شروع درمان به بیماری مزمن کلیه دچار بودند، ۸۰ درصد بیشتر در بیمارستان بستری شده و یا تحت دیالیز و پیوند قرار گرفتند.
ابهیجات کیتچلو، محقق دانشگاه تورنتو در این باره به رویترز گفت: «بیماران باید آگاه باشند که آسیب به کلیه‌ها در طول دوره درمان سرطان بسیار محتمل است که هم نتیجه خود بیماری و هم نتیجه روش‌های درمانی است.»
وی در ادامه افزود که بسیاری از داروهایی که تومورها را درمان می‌کنند از طریق کلیه‌ها از بدن دفع می‌شوند و می توانند به سلول‌ها و بافت‌های خاصی آسیب برسانند.
کیتچلو در ادامه افزود: «ممکن است بتوان با نوشیدن آب زیاد و همینطور پرهیز از داروهای دیگر خطر آسیب به کلیه‌ها را کاهش داد. به عنوان مثال ایبوپروفن و سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، برخی داروهای ضدفشارخون و داروهای ادرارآور به کلیه‌ها آسیب می‌زنند.»
وی همچنین به بیمارای که تحت شیمی‌درمانی هستند توصیه کرد که مراقب نشانه‌های کمبود آب بدن یا عفونت باشند، زیرا علائم مربوط به آسیب کلیه (کاهش میزان ادرار، تورم، تهوع، خستگی یا سردرگمی) ممکن است بعد از اینکه کلیه‌ها آسیب جدیدی دیدند، پدیدار شوند.
همچنین لئا سیسکایند، محقق دانشکده پزشکی دانشگاه لوییویل در کنتاکی، گفت: «بهتر است بیمارانی که در معرض خطر بالای آسیب کلیوی به علت مشکلات سلامتی مانند دیابت هستند، از داروهای جایگزین شیمی‌درمانی استفاده کنند.»
شیمی‌درمانی یکی از روش‌های درمان سرطان یا کاهش موقت آن با استفاده از برخی داروهای خاص است. کار اصلی این روش درمانی از بین بردن سلول‌های سرطانی بدون آسیب جدی به بافت‌های اطراف است. با این حال این نوع از درمان اثرات مخربی هم بر روی سلول‌ها و بافت‌های سالم بدن دارد.
