سالم خبر: تصمیم هایی مانند توقف خرید از شرکت های پخش دارو به نوعی انتقال بار مشکلات بردوش یکدیگر است بدون اینکه در نهایت خروجی مناسبی داشته باشد.
به گزارش سالم خبر، احمد شیبانی، رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی در گردهمایی صنفی داروسازان شاغل در داروخانه های تهران که به منظور چاره‌جویی و حل مشکلات داروخانه ها توسط انجمن داروسازان تهران برگزار شد با بیان این مطلب افزود: در حال حاضر شرکت های پخش، داروخانه ها و تامین کننده ها، همه مشکلات خود را دارند و اینکه داروخانه ها یا شرکت های پخش از یک سو و تامین کننده و شرکت های پخش از سوی دیگر یکدیگر را تحت فشار قرار دهند به نوعی خود زنی محسوب می شود در حالی که ما باید دست به دست هم بدهیم و آنقدر مطالبات درست و به حق خود را تکرار و فریاد کنیم تا بالاخره گوشی برای شنیدن آنها پیدا شود.
وی همچنین با اشاره به سوابق فعالیت خود در حوزه دارو عنوان کرد که در طول 43 سالی که من در حوزه دارو فعالیت داشته ام هیچ زمانی مانند امروز با چالش ها جدی مواجه نبودیم و اگر تدبیر خاصی اندیشیده نشود اطمینان دارم اوضاع از این هم بدتر خواهد شد. امروز اگرچه97 درصد از داروی مورد نیاز جامعه توسط 107 شرکت تولید داروی داخلی تولید می شود، اما تنها یک سوم ارز بخش دارو به آن اختصاص پیدا می کند.
وی افزود: پیش از انقلاب و در سال 57 برای بخش دارو حدود 570 میلیون دلار هزینه می شد. این در حالی است که امروز با جمعیتی چند برابر آن زمان و با شرایطی متفاوت، به لطف شرکت های تولید کننده داخلی، برای این بخش حداکثر حدود 600 تا 700 میلیون دلار هزینه می شود. ما افتخار می کنیم که توانسته ایم تا به امروز 22 قلم داروی بایوتک را که به تکنولوژی های پیشرفته نیاز دارند در کشور تولید می کنیم.
شیبانی تصریح کرد: قبل از انقلاب صنعت داروی ما ملی نبود و تولید ملی دارو به چند کارگاه تولیدی کوچک و خصوصی که گاهی یک آپارتمان یا سوله کوچک بودند، محدود می شد. شرکت های داروسازی در کشور توسط شرکت های چند ملیتی اداره می شدند و تنها 25 درصد از داروی مودر نیاز کشور در داخل تولید می شد و بقیه از راه واردات تامین می شد.
وی با بیان اینکه دولتمردان هنوز به این صنعت و به طور کلی به بخش دارو اهمیت چندانی نمی دهند، ادامه داد: آنها هنوز به این باور نرسیده اند که اگر داروسازی و دارو دچار مشکل شود کل چرخه درمان مختل خواهد شد بنابراین عزمی برای رفع مشکلات داروسازان کشور در آنها دیده نمی شود. امروز مشکل نقدینگی گریبان همه زنجیر تامین و عرضه دارو در کشور را گرفته است، اما من به عنوان یک داروساز و داروخانه دار اعلام می کنم اگر صنعت داروی کشور آسیب ببیند همه زنجیره تامین دارو و به طور کلی درمان متضرر خواهند شد و هر اتفاقی برای آن بیافتد، اعم از رکود یا رونق، اثرات آن به بقیه بخش های نظام سلامت کشور هم سرایت خواهد کرد.
شیبانی با تاکید بر اینکه دقیقا به همین دلیل است که امروز همه داروسازان کشور، در همه بخش های این زنجیره باید با هم یک دل و هم صدا بوده و اتحاد رویه داشته باشند، گفت: ما در حال حاضر 17 تشکل دارویی در کشور داریم که هریک بخشی از نیازهای نظام دارویی کشور را پوشش می دهند و هرچند ممکن است در بعضی موارد با هم تضاد منافع و مناقشاتی داشته باشند که طبیعی است، اما هدف همه آنها اعتلای وضعیت دارو و داروسازی در کشور است. در فرهنگستان علوم پزشکی پیشنهاد این بود که همه این تشکل ها با هم متحد و هم صدا شده و راهکارهای مناسب برای برون رفت از این وضعیت را در دستور کار خود قرار دهند.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی افزود: بنابراین اینکه هر گروه منافع و رونق خود را به تنهایی مد نظر قرار دهد و بخواهد با فشار آوردن و حتی تخریب بقیه حلقه های زنجیره دارویی کشور، رونق خود را تضمین کند، شاید در کوتاه مدت پاسخ بدهد اما در نهایت به کل نظام دارویی کشور آسیب خواهد زد.
وی تاکید کرد: برخی مسائل مانند آفرها و جوایز فقط در کوتاه مدت جواب می دهند و با تغییرات مدیریتی و حتی شرایط به سرعت تغییر می کنند. بنابراین داروخانه ها نباید دلشان را به این مسائل خوش کنند بلکه باید برای رفع مشکلات خود و به طورکلی برای نظام دارویی کشور چاره اساسی اندیشیده شود. برای مثال من در دوره مدیریت خود در سازمان غذا و دارو مساله آفرها را پیگیری و حذف کردم اما در دوره های بعدی این مساله دوباره ادامه پیدا کرد. پس به این موارد نباید دل بست و بر اجرای آنها مصر بود.
شیبانی گفت: ما باید مسائل حوزه دارو را جمعی ببینیم. من به عنوان کسی که هم داروخانه بیمارستانی و هم داروخانه شخصی ( این مطلب توسط دکتر خویی بدین گونه تصحیح شد که داروخانه ایشان هم بخش بستری دارد و هم بخش سرپایی، وگرنه طبق قانون کسی نمی تواند دو داروخانه داشته باشد) داشته از شما داروسازان تقاضا می کنم مطالبات خود را از مسیر درست و مناسب پیگیری کنید.
وی افزود: دوباره تاکید می کنم در حال حاضر صنعت داروسازی ما به شدت بیمار است و نیاز به احیا دارد. من در طول سال های فعالیت خود ندیده ام که کارخانه تولید دارویی در معرض ورشکستگی قرار بگیرد یا خطی از آن تعطیل شود اما امروز این اتفاق در حال وقوع است. زمانی دوره گردش کالا در صنعت حدود 141 روز بود اما امروز به 245 روز رسیده است. دوره وصول مطالبات در چند سال گذشته به طور میانگین حدود 100 روز بود اما امروز حدود 400 تا 420 روز است. گردش عملیاتی صنعت در سال 96، 557 روز بود که در سال جاری به دو سال رسید.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ادامه داد: هزینه های مالی شرکت های تولیدی که بیشتر به تسهیلات دریافتی از بانک ها بر می گردد در چهار، پنج سال گذشته بین سه تا پنج درصد بوده اما بر اساس صورت های مالی شرکت ها و کدال بورس این رقم به 13 تا 18 درصد رسیده است. مسلم است که صنعت بیش از این نمی تواند پایداری کند.
وی افزود: این شرایط ایجاب می کند دولت هرچه سریع تر در مورد قیمت و مارژین دارو تجدید نظر کند و برای افزایش آن اقدامات لازم را انجام دهد، و این باید مطالبه اصلی ما داروسازان باشد و دستیابی به آن نیازمند حمایت همه بدنه داروسازی کشور است وگرنه انتقال تکانه ها به یکدیگر و سرریز مشکلات به سایر بخش ها دردی را دوا نخواهد کرد.
شیبانی با بیان اینکه وضعیت موجود اصلا در شان داروسازان کشور نیست گفت: اگر دارو قیمت و مارژین مناسبی داشته باشد واقعا نیازی به چانه زدن برای دریافت مبالغ ناچیز تعرفه و حق فنی نخواهد بود، اما در حال حاضر برای نجات داروخانه ها از وضع موجود، چاره ای جز این نیست که این مساله هم به دلیل ابهامات موجود، با تغییرات مدیریتی مدام دستخوش تغییر می شود و به نظر می رسد مسوولان فعلی آنطور که باید و شاید به آن اعتقادی ندارند و آن را پیگیری نمی کنند.
