سالم خبر: برای تخصیص 500 میلیون دلار در نظر به بخش دارو بهتر است ابتدا آمار و اطلاعات صحیحی از میزان مطالبات شرکت های مختلف گردآوری شود و سپس به جای آنکه معادل ریالی این مبلغ را در اختیار شرکت های طلبکار قرار دهند، همان میزان ارز به نرخ ارز دولتی، در اختیار شرکت ها قرار بگیرد، به شرط آنکه شرکت ها این مبلغ را صرف خرید تکنولوژی و توسعه خطوط تولید خود استفاده کنند.

پیام دیندوست، کارشناس و فعال در حوزه دارو با بیان این مطلب به سالم خبر گفت: به عبارت دیگر اگر کارخانه ای با احتساب نرخ ارز دولتی و نه نیمایی، یعنی 4200 تومان به اندازه معادل ریالی پنج میلیون دلار طلبکار است، این پنج میلیون دلار را به شرط ورود تکنولوژی و کالا و تجهیزات سرمایه ای دریافت کند و ممنوعیت ها و نظارت های قانونی لازم برای جلوگیری از فروش این ارز در بازار نیمایی شکل بگیرد، زیرا اغلب کارخانه ها برای ارتقای سیستم های تولید خود نیاز به خطوط تولید به روز دارند.

وی با تاکید بر اینکه این کار باعث می شود با یک تیر دو نشان بزنیم و علاوه بر پرداخت بدهی نظام بیمه و سلامت به تامین کنندگان، برای ارتقاء سیستم های تولید و ورود تکنولوژی های نوین استفاده کرده ایم افزود: اگر وزارت بهداشت به نرخ ارز نیمایی این مبلغ را تبدیل به ریال کند و در اختیار شرکت های مطالبه گر قرار دهد با اطمینان می توان گفت این پول هدر خواهد رفت و تبدیل به تکنولوژی، خطوط تولید به روز و در نهایت توسعه بخش تولید دارو که نیاز به منابع مالی عظیم دارد، نخواهد شد.

دیندوست تاکید کرد: طبق قانون از منابع صندوق توسعه باید برای توسعه کشور استفاده شود. بنابراین هرچند سرمایه گذاری در حوزه سلامت و بهداشت به نحوی برای توسعه کشور لازم است ولی فکر نمی کنم از ابتدای شکل گیری این صندوق، قرار بوده باشد که ارز موجود در آن فروخته شده و به شکل ریال به سیستم های اقتصادی تزریق شود. 

تجربه طرح تحول سلامت نشان داد آمادگی لازم برای استفاده بهینه از منابع نداریم

این کارشناس دارویی در ادامه با اشاره به نحوه حکمرانی وزارت بهداشت در حوزه سلامت گفت: هیچ شکی نیست که ما برای ارائه خدمات بهتر در نظام سلامت، چه در حوزه دارو و چه در حوزه های دیگر، نظیر تجهیزات پزشکی ، خدمات درمانی و غیره، با کمبود منابع و به ویژه منابع مالی مواجه هستیم و این در حالی است که با توجه به رشد هزینه ها و ورورد تکنولوژی های جدید، نیاز به بودجه و منابع مالی بیشتر برای بخش سلامت بیش از بخش های دیگر است و توجه به این نیاز در رشد قابل توجه منابع مربوط به این بخش اغلب کشورها دیده می شود.

وی افزود: نکته اساسی اینجاست که مساله نظام سلامت تنها محدود به منابع مالی اختصاص یافته و مصوب برای آن نیست بلکه نظام جذب و هزینه کرد این منابع نیز بسیار پراهمیت است. تجربه طرح تحول سلامت در چند سال گذشته نشان داد که ما از قبل آمادگی لازم برای استفاده بهینه از منابع را در سیستم های خود نداشتیم و بخش زیادی از سرمایه های ورودی به هدر رفت.

دیندوست گفت: جای بسی تاسف است که طبق شنیده ها، برای هزینه همین 500 میلیون دلار هم همچون گذشته، طرح و برنامه مشخص از قبل کارشناسی شده ای وجود ندارد به طوری که اصلا معلوم نیست که این مبلغ به کجا خواهد رفت و با آن چه خواهند کرد و این مساله بسیار نگران کننده است.  

اتحادیه ها و سندیکاهای فعال بدنبال خواسته های گروهی خود هستند

وی در ادامه تاکید کرد: در این شرایط اتحادیه ها و سندیکاهای فعال در حوزه دارو به شدت در جزء جزء موارد و مسائل به دنبال منافع و خواسته های گروهی خود هستند و از نگاهی کل نگر فاصله گرفته اند. نگاهی که اگر وجود داشت به دولت و سازمان غذا و دارو کمک می کرد تا به یک مدل حکمرانی یا  governanceمطلوب برسند. به عبارت دیگر این تشکل ها آنقدر به دنبال منافع گروهی خود هستند و هر یک تنها از منظر خود به مسائل نگاه می کنند که از منافع کلان نظام دارویی و حتی جامعه غافل شده اند.

دیندوست ادامه داد: بنابراین به اعتقاد من، در چنین شرایطی همه سندیکاها پیش از هر اقدامی، ابتدا باید یکصدا و هماهنگ در کنار مسوولان وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو، به بررسی نقش و نحوه عملکرد این وزارتخانه و نهادهای مرتبط با آن در حوزه دارو بپردازند.

وی افزود: در چنینی شرایطی است که می توان امکان ارائه راهکارها و پیشنهادات عملیاتی را فراهم کرد و توقع داشت تا نقش و نحوه اداره وزارت بهداشت در این حوزه، به مسیر صحیح بازگردد. در واقع باید به این اندیشید که چه ساختاری به ایجاد شفافیت بیشتر، کاهش میزان تخلفات و تاثیرات تصمیم های خلق الساعه و سلیقه ای منجر خواهد شد.

دیندوست با تاکید بر اینکه در حال حاضر تصمیم گیری ها، مورد به مورد با یکدیگر متفاوت است و رویه صحیح و شفافی در بسیاری از مواقع وجود ندارد گفت: این به دلیل ساختار غلط موجودی است که بر نظارت فردی تکیه دارد و با کمال تاسف همه مدیرانی که در جایگاه تصمیم گیری قرار گرفته اند تلاش کرده اند تا این قدرت را برای خود حفظ کنند و اجازه بالندگی سیستم برای فعالیت در چارچوب قانونی مشخص و مدون را نداده اند.

وی تصریح کرد: بنابراین سندیکاها باید برای فعالیت در این جهت متمرکز شوند و علاوه بر آن، حد خواسته ها خود را بالاتر ببرند تا به نقطه حکمرانی خوب، حداقل در حوزه سلامت و به ویژه در بخش دارو برسیم.