سالم خبر : یک پزشک سلامت روان می‌گوید کسانی که به بیماری خود زشت پنداری مبتلا هستند با جراحی نیز به آرامش نخواهند رسید.
هورا چیت ساز ، با بیان اینکه خود زشت‌پنداری یک اختلال محسوب می‌شود، به ایسنا گفت : فردی که دچار این بیماری است احساس می‌کند عضوی از بدن و یا صورتش نقص دارد یا زیبا نیست.
این پزشک سلامت روان خاطر نشان می‌کند: این در حالی است که شاید آن عضو واقعا مشکلی نداشته و یا نقص آن بسیار جزوی باشد. در این حالی است اظهار نظرهای اطرافیان بیمار نیز بر روی تصورات فرد تاثیری ندارد. در این حالت فرد سعی خواهد کرد با عمل جراحی متعدد نقص خود را برطرف کند.
چیت ساز با بیان اینکه معمولا افراد دارای این اختلال بر روی صورت خود حساس می‌شوند، ادامه می‌دهد: ممکن است بیمار تصور کند صورت‌اش تقارن ندارد و یا بینی بزرگی دارد. لب‌های نازیبایی دارد یا باید گونه‌های برجسته‌تری داشته باشد.
وی بر خلاف تصور عمومی باور دارد این بیماری در زنان بیشتر نیست و شیوع برابری دارد و اضافه می‌کند: البته معمولا همه افراد به طور طبیعی در زمان‌ها و در برخی گروه‌های سنی، به ویژه سن بلوغ دوست دارند که ظاهر جذاب و یا مناسبی داشته باشند.
چیت ساز تصریح می‌کند: این اختلال ممکن است با برخی مشکلات و اختلالات روان پزشکی دیگر از جمله وسواس، اضطراب‌های اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال‌های خوردن که به صورت بی‌اشتهایی مفرط یا پرخوری مفرط همراه باشد.
وی با بیان اینکه حتی ممکن است در اغلب موارد با مصرف مواد مخدر نیز ارتباط نزدیکی داشته باشد، ادامه داد: از لحاظ علت معمولا علت خاص و روشنی در این خصوص وجود ندارد و علل مختلفی برای آن مطرح شده است.
این پزشک سلامت روان معتقد است این اختلال می‌تواند ریشه در کودکی فرد داشته باشد و می‌گوید: کودکانی که دلبستگی درستی میان خود و مادرشان وجود نداشته، یا والدین منتقدی داشته‌اند که آنها را تحقیر می‌کرده‌اند و یا مورد آزار قرار گرفته‌اند ممکن است به این اختلال دچار شوند.
چیت ساز با اشاره به اینکه رسانه‌های جمعی و شبکه‌های مجازی می‌تواند بر این مساله تاثیرگذار باشد، می‌افزاید: یکی از علل بروز این اختلال این است که افراد خود را با بازیگران و مدل‌های تبلیغاتی مقایسه می‌کنند و تلاش دارند خود را به همان استانداردها برسانند.
این پزشک سلامت روان تصریح می‌کند: این افراد معمولا ابراز ناامیدی می‌کنند، مراجعه مکرر به جراح پلاستیک دارند و از آنجایی که به نتیجه دلخواه خود نمی‌رسند ممکن است دست به خودکشی بزنند.
وی تاکید می‌کند که باید از توصیه این افراد به انجام عمل جراحی پرهیز شود چرا که نتیجه‌ای برای آنها در بر نخواهد داشت.
این پزشک سلامت روان خاطر نشان می‌کند: این در حالی است که شاید آن عضو واقعا مشکلی نداشته و یا نقص آن بسیار جزوی باشد. در این حالی است اظهار نظرهای اطرافیان بیمار نیز بر روی تصورات فرد تاثیری ندارد. در این حالت فرد سعی خواهد کرد با عمل جراحی متعدد نقص خود را برطرف کند.
چیت ساز با بیان اینکه معمولا افراد دارای این اختلال بر روی صورت خود حساس می‌شوند، ادامه می‌دهد: ممکن است بیمار تصور کند صورت‌اش تقارن ندارد و یا بینی بزرگی دارد. لب‌های نازیبایی دارد یا باید گونه‌های برجسته‌تری داشته باشد.
وی بر خلاف تصور عمومی باور دارد این بیماری در زنان بیشتر نیست و شیوع برابری دارد و اضافه می‌کند: البته معمولا همه افراد به طور طبیعی در زمان‌ها و در برخی گروه‌های سنی، به ویژه سن بلوغ دوست دارند که ظاهر جذاب و یا مناسبی داشته باشند.
چیت ساز تصریح می‌کند: این اختلال ممکن است با برخی مشکلات و اختلالات روان پزشکی دیگر از جمله وسواس، اضطراب‌های اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال‌های خوردن که به صورت بی‌اشتهایی مفرط یا پرخوری مفرط همراه باشد.
وی با بیان اینکه حتی ممکن است در اغلب موارد با مصرف مواد مخدر نیز ارتباط نزدیکی داشته باشد، ادامه داد: از لحاظ علت معمولا علت خاص و روشنی در این خصوص وجود ندارد و علل مختلفی برای آن مطرح شده است.
این پزشک سلامت روان معتقد است این اختلال می‌تواند ریشه در کودکی فرد داشته باشد و می‌گوید: کودکانی که دلبستگی درستی میان خود و مادرشان وجود نداشته، یا والدین منتقدی داشته‌اند که آنها را تحقیر می‌کرده‌اند و یا مورد آزار قرار گرفته‌اند ممکن است به این اختلال دچار شوند.
چیت ساز با اشاره به اینکه رسانه‌های جمعی و شبکه‌های مجازی می‌تواند بر این مساله تاثیرگذار باشد، می‌افزاید: یکی از علل بروز این اختلال این است که افراد خود را با بازیگران و مدل‌های تبلیغاتی مقایسه می‌کنند و تلاش دارند خود را به همان استانداردها برسانند.
این پزشک سلامت روان تصریح می‌کند: این افراد معمولا ابراز ناامیدی می‌کنند، مراجعه مکرر به جراح پلاستیک دارند و از آنجایی که به نتیجه دلخواه خود نمی‌رسند ممکن است دست به خودکشی بزنند.
وی تاکید می‌کند که باید از توصیه این افراد به انجام عمل جراحی پرهیز شود چرا که نتیجه‌ای برای آنها در بر نخواهد داشت.