سالم خبر : دبیر انجمن علمی داروسازان ایران کاهش میل و قدرت جنسی را از عوارض مصرف حدود ۱۰۰ دارو عنوان کرد.
حمید خوئی دبیر انجمن علمی داروسازان ایران در رابطه با عوامل تاثیرگذار در بروز اختلالات جنسی به ایلنا گفت: اختلالات جنسی از عوارض بیش از ۵۰ بیماری است، بسیاری از بیماری‌های زمینه‌ای همچون مشکلات قلبی و عروقی، پرفشاری، دیابت، افسردگی، اختلالات هورمونی همچون اختلال در غده تیروئید می‌تواند، سبب اختلالات جنسی شود.
دبیر انجمن علمی داروسازان ایران همچنین با اشاره به عوارض داوهایی که باعث کاهش میل جنسی می‌شوند، گفت: شاید بتوان گفت؛ عواص مصرف حدود ۱۰۰ دارو کاهش میل و قدرت جنسی است.
او همچنین درباره داروهایی که برای افزایش میل جنسی تبلیغ می‌شود، گفت: داروها و موادی که در شبکه‌های اجتماعی و ماهواره‌‌ای در این زمینه تبلیغ می‌شود، کاملاً کذب است، چرا که نه تنها اثرات درمانی آنها تأیید نشده، بلکه قدرت جنسی را می‌تواند کاملاً به صورت برگشت‌ناپذیر از بین ببرد.
خوئی تصریح کرد: سردمزاجی به ویژه در زنان در کشور زیاد است، شاید هیچگاه این افراد حاضر به مراجعه به پزشک نباشند، در حالی که مشکل اختلالات جنسی نه تنها مرتبط با سلامت است، بلکه یک مشکل اجتماعی نیز به شمار می‌رود و به طور کلی یک اختلال فراگیر در دنیا است.
دبیر انجمن علمی داروسازان ایران تاکید کرد: زندگی در جوامع صنعتی ماشینی، استرس بالا در شهرهای بزرگ، آلودگی هوا و افزایش مصرف دارو می‌تواند شیوع اختلالات جنسی را در جامعه افزایش دهد؛ همچنین شیوع مصرف سیگار در خانم‌های جوان از عوامل مهم در تاثیرگذاری در قدرت باروری زنان و میل جنسی است و این ظرفیت را کاهش می‌دهد.
وی ادامه داد: از طرفی سوء مصرف مواد و آلودگی هوا می‌تواند در ظرفیت باروری و میل و قدرت جنسی زنان و مردان تاثیر نامطلوب بگذارد، عملا سلامت جنسی رکن اساسی سلامت در انسان‌ها است، وقتی ظرفیت جنسی و باروری کاهش پیدا می‌کند، می‌تواند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد.
خویی در پاسخ به این سوال که آیا در رابطه با ضرورت تولید داروی بیماران SMA نامه‌ای از سوی انجمن‌ها ارائه شده است؟ گفت: این سوال را باید از سازمان غذا و دارو پرسید که آیا درخواستی بوده یا خیر، اما معمولا اگر تیراژ تولید از یک حداقلی کمتر باشد، هزینه‌های تولید را به شدت بالا می‌برد و ممکن است؛ داروی تولید داخلی از مشابه خارجی گران‌تر تمام شود.
او تاکید کرد: به طور کلی به نظر نمی‌رسد؛ دارویی در سطح جهان باشد و ما ظرفیت تولید آن را در داخل نداشته باشیم، البته بحث مقرون به صرفه‌بودن هزینه‌ها، حمایت‌های دولت و فراهم شدن زمینه‌های لازم مطرح است.
