سالمخبر: رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی ایران، گفت: افزایش سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی به رغم پیشرفت ۹درصدی از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۲، ظاهرا اکنون به ۵.۵ درصد رسیده است که پسرفتی قابلملاحظهای محسوب میشود.
اکبر عبدالهیاصل در هفدهمین نشست کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران که به بررسی وضعیت کلی صنعت دارو اختصاص داشت با ارائه گزارشی درباره اقتصاد دارو، افزود: بر اساس گزارش بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول، درآمد سرانه ناخالص ایران نسبت به میانگین دنیا رو به افزایش است درحالی که مردم چنین احساسی ندارند. جمعیت سالمند کشور در حال افزایش است اما شاخص امید به زندگی در بدو تولد از سال ۲۰۱۹ روند نزولی یافته که دلیل آن مشخص نیست. این نزول در حالی رخ داد که تا همین چند سال پیش، روند این شاخص در کشور ما نسبت به دنیا و خاورمیانه بهتر بود. همچنین از نظر مرگومیر به خصوص در بدو تولد آمار ایران نسبت به جهان نامناسبتر است.
عبداللهی آمار دیگری ارائه و بیان کرد: آمار تختهای بیمارستانی ایران تا سال ۲۰۱۷ وجود دارد اما پس از آن این آمار به شکل پراکنده یافت میشود. از نظر این شاخص کشور ما در محدوده ۱.۴ تا ۱.۵ قرار دارد اما از زمان وزارت آقای نمکی دیگر در ارائه آمار بسته شده اما بررسیها نشان میدهد عدد کنونی ۱.۷ است.
او همچنین خبر داد: شرکتهای پزشکی از حدود ۱۳۰۰ شرکت در حال ۲۰۱۴ به ۲۰۰۰ شرکت رسیده اما متاسفانه سازمان غذا و دارو به آیمد گزارش آماری نمیدهد. همچینین روند رشد شرکتهای مکمل نسبت به طبیعی صعودی است، یعنی اقبال به تولید مکملهاست.
عبداللهی اضافه کرد: مصرف دارو هم به صورت کلی و هم به لحاظ سرانه مصرف در حال رشد است. برهمین اساس تعداد برنامههای ساخت دارو از ۴ الی ۵ هزار به ۹ هزار رسیده است. از نظر شکل دارو، میزان مصرف به صورت ۸۰ درصد قرص، ۱۵ درصد کپسول، ۴ درصد تزریقی و یک درصد سایر اشکال دارویی است. از نظر ارزشی نیز ۸۴ درصد داروها جامد و تزریقی است.
قیمت دارو را به طور میانگین در سال ۱۳۹۱ معادل ۱۰۰ تومان اعلام کرد که اکنون به ۲۵۰۰ تومان رسیده است و توضیح داد: اما اگر بار دیگر تعدیل نرخ را برای رسیدن به قیمت واقعی انجام دهیم، بر اساس قدرت خرید این شاخص کمتر شده و به ۶۰ تومان رسیده است.
رئیس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی ایران به بحث دیگری با اشاره به سهم مولفههای مختلف در قیمت تمام شده دارو گفت: سهم حقوق و دستمزد از قیمت تمام شده دارو در حال کم شدن و سهم نهادهها و مواد اولیه رو به افزایش است. اما نکته جالبی که وجود دارد واقعا قیمت تمام شده خیلی تغییری نکرده است. تعداد شاغلان در صنعت دارو در سال ۱۳۹۱ حدود ۱۵ هزار نفر و در سال ۱۴۰۲ بیش از ۴۰ هزار نفر برآورد میشود که میتوان گفت با توجه به شاخصهای کلان اقتصادی کشور، میانگین حقوق آنها به قیمتهای واقعی کاهش یافته است.
اکبر عبداللهی اصل بخش دیگری از یافتههای گزارش را این چنین عنوان کرد: از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۲ سهم شرکتهای خصوصی بورسی و هلدینگهای شبهدولتی کمتر و سهم بخش خصوصی بیشتر شده است. حتی از نظر عددی هم سهم بخش خصوصی بیشتر شده است. پیشبینی برای دهه آینده رشد ۱۰ درصدی است که ممکن است بر اساس تغییرات مختلف از فناوری و هوش مصنوعی تا بیماریهایی نظیر کووید و نیز تغییر پیک جمعیت تفاوتهایی در آن ایجاد شود.
او ادامه داد: اگر برای همه کشور یک کارخانه فرضی دارو وجود داشته باشد برای بهروزرسانی آن ۱.۱ میلیارد دلار لازم است و اگر خطوط واقعی فعلی را بخواهیم آپگرید کنیم ۱.۸ میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز داریم. در مقام مقایسه میتوان گفت که یارانه روغن و پختوپز دو برابر این میزان و فروش یک سال نوشابه تقریباً به همین میزان است.
اکبر عبداللهی در پایان بیان کرد: سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی تا ۹درصد پیش رفت؛ اما ظاهرا اکنون به ۵.۵ درصد رسیده است که پسرفتی قابلملاحظهای محسوب میشود.
او تاکید کرد که این گزارش به زودی تکمیل خواهد شد و بعد از نهایی شدن مجدد ارائه خواهد شد. عبداللهی بر شفافیت و سادگي ارائه مساله برای ارائه به مقامات مسئول تاکید کرد.