نگین شایگان در این زمینه با اشاره به صحبت‌های سعید جلیلی، یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری با اشاره به توصیه و تأکید او به کمتر کردن ارز وارداتی، گفته: این صحبت به عنوان شعار قابل استفاده است، اما چه اتفاقی می‌افتد؟ عملاً سفره مردم را کوچک می‌کنیم. ما صرفاً نمی‌توانیم با این شعار پیش برویم، اما نتایج آن را درنظر بگیریم. در دولت سیزدهم هم چنین اتفاقی افتاد و سعی کردند تنگنا‌ها را زیاد کنند. ما به شکلی با کمبود مواجه شدیم که در برخی از حوزه‌ها غیر قابل جبران است.
شعار خودکفایی و تولید
وی درباره ادعای تمرکز تندروها بر تولید داخلی گفته است که تندروها مدعی استقلال و تولید هستند، اما ما نمی‌توانیم چنین کاری را انجام دهیم. این کارشناس اقتصاد سلامت، توضیح داده: زمانی که کلنگ کارخانه برکت را می‌زندند، عده زیادی از مردم به خاطر فقدان واکسن می‌مردند.
شایگان افزود: ما اگر ۸۰ درصد دارو‌ها را تولید می‌کنیم با قیمت‌گذاری دستوری آن را دچار چالش می‌کنیم. ما تولید آنتی‌بیوتیک را به علت عدم قیمت واقعی، از دست دادیم و ناچار به واردات شدیم، واردات هم ۳ برابر بهای داخلی تمام شد.
وی گفت: در دوره قبلی که ترامپ رئیس‌جمهوری بود و اصلاح طلبان هم حضور داشتند، به مدتی حتی کوتاه ارسال وجه برای غذا و دارو هم بسته شد. جامعه جهانی آنقدر واکنش نشان داد که این دوره کوتاه برطرف شد. هرچند که او تصریح کرده، نگاه به شرق را رد نمی‌کند به این دلیل که به گفته او در تمامی زمان‌هایی که ارتباط منقطع با غرب داشتیم، ارتباط منقطع با شرق نداشتیم. نگاه به شرق نباید فراموش شود، چون تأمین بسیاری از کالا‌های ما حداقل در حوزه سلامت، از چین اتفاق می‌افتد. این مسأله امکان ناپذیر است که نقش چین را نادیده بگیریم.
وی گفت: «مردم در آغاز سال ۱۴۰۳برای تأمین داروهایشان از این داروخانه به آن داروخانه سرگردان شدند و البته همین الان هم با همین وضع داروهایشان را تهیه می‌کنند».
بنا به اظهارات تولیدکنندگان: بعضی از داروخانه‌ها به دلیل کمبود نقدینگی ناشی از انباشت مطالبات‌شان از سازمان‌های بیمه‌گر و ناتوانی در پرداخت بدهی شرکت‌های پخش دارو به مرز ورشکستگی رسیده‌اند.
در حال حاضر، همچنان با مشکل قیمت‌گذاری دستوری دارو‌ها مواجهیم و در چنین شرایطی تولید دارو برای تولید کننده مقرون به‌صرفه نیست و در صورت تداوم این وضع امسال باید شاهد ورشکستگی تعدادی از شرکت‌های تولید کننده دارو هم باشیم.
امروز کارخانه‌های بزرگ تولید دارو همچنان با صددرصد ظرفیت مشغول به کارند، اما نکته مهم این است که حتی این کارخانه‌های بزرگ هم ناچار به تغییر روند تولید شده‌اند به این معنا که مثلا اگر یک کارخانه بزرگ ۳۰۰ قلم دارو تولید می‌کرده، وقتی با ضرردهی تولید ۵۰ قلم دارو مواجه شده، آن ۵۰ قلم را از فهرست تولیدش حذف کرده و همین حذف، به کمبود و نایاب شدن دارو در بازار منجر می‌شود./آرمان ملی
