سالم‌خبر: رئیس انجمن داروسازان تهران با اشاره به اینکه در دوره ای انسولین بخاطر تفاوت قیمت نرخ ارزی که وجود داشت قاچاق معکوس می شد، گفت: مقداری انسولین از کشور خارج می شد و در کشورهای اطراف مورد مصرف قرار می گرفت. همین مساله موجب شده بود که بحث توزیع انسولین به سمت انتخاب داروخانه های خاص و منتخب پیش برود.

آرش محبوبی، افزود: در کنار این مساله یک کاهش مارجین سود بخاطر قیمت بالای انسولین داشتیم که همه این ها را کنار هم بگذاریم تعداد مراکز عرضه کننده این فرآورده تزریقی کاهش یافت و همین موضوع ممکن است باعث شود که این حس ایجاد شود که دسترسی محدود شده است. این درحالی است که از این جهت کمبودی وجود ندارد و داروخانه های کمی هستن که داوطلب توزیع هستند یا برای توزیع منتخب شده اند.

محبوبی با اشاره به اینکه یک بحث دیگری که باعث می شود مردم احساس کنند در انسولین های تزریقی کمبود وجود دارد بحث برندها است افزود: در بحث انسولین چندین نوع برند مختلف را برای تزریق داریم که خیلی از این ها معادل هم هستند اما بیمار به مصرف یک برند و شرکت خاصی عادت می کند و بعد از مدتی هم می خواهد همان برند را مورد استفاده قرار دهد.

وی ادامه داد: در ادامه تولیدکنندگان داخلی هم داریم که وارد بازار تولید انسولین شده اند و هر چند حرکت مردم به سمت استفاده از فرآورده‌های داخلی انتظار می رفت اما متاسفانه به دلیل محبوبیت برندهای خارجی این اتفاق نیفتاد و بعضی از این داروها حتی مورد استفاده قرار نگرفت.

این داروساز تاکید کرد: نکته ای که وجود دارد و برخی اوقات باعث تفاوت نظر بین مصرف کنندگان می شود همین است که سازمان نگاه می کند این فرآورده دارویی در بازار با آن اسم علمی حضور دارد یا نه؟ می بیند موجود است اما مصرف کننده در آن لحظه دنبال یک برند خاص است و می خواهد به هر نحوی آن برند خاص را دریافت کند و مصرف کند. بنابراین گاهی این اتفاق رخ نمی دهد و این شبهه ایجاد می شود که دارو دچار کمبود شده است اما در صورتی که از نظر علمی و دسترسی بیمار کمبودی وجود ندارد. البته زمان هایی هم شاهد بودیم که واقعا کمبود بوده اما الان در بازده زمانی کمبود نیستیم.

حاشیه سود پایین انسولین و دامن زدن به مشکلات بیماران دیابتی
رئیس انجمن داروسازان بیان داشت: حاشیه سود داروخانه ها در حوزه انسولین بسیار آسیب رسان است و در عمل داروخانه هایی که انسولین توزیع می کنند با حاشیه سود بسیار کمی این کار را انجام می دهند و بعضا این رقم حتی پاسخگوی مالیات و شرایط نگهداری این فرآورده ها هم نیست. فرآورده های یخچالی که هزینه نگهداری بالایی را به داروخانه ها تحمیل می کنند.

وی افزود: امیدواریم تمهیداتی از طرف سازمان غذا و دارو اندیشیده شود و بازبینی ای بر روی اقلام یخچالی از جمله انسولین داشته باشد تا مارجین آن قابل قبول شود و همه داروخانه ها تمایل به عرضه آن را پیدا کنند. البته تمام داروخانه هایی که تعهد می دهند و در لیست داروخانه های منتخب قرار می گیرند نسبت به عرضه انسولین اقدام می کنند و اینجور نیست که داروساز بخاطر مارجین کم دارو، دست از عرضه آن بکشد.

این داروساز تاکید کرد: همکاران ما این فداکاری را می کنند و دارو را عرضه می کنند اما ممکن است ضرر و زیان کنند. چرا که فردی که فارغ التحصیل داروسازی است سوگند خورده مردم را از دارو محروم نکند و به ضرر خودش هم شده باشد این کار را انجام می دهد.

وی گفت: ممکن است برخی از داروخانه ها منتخب نباشند و دارو در اختیارشان نباشد. منتخب شدن هم به یکسری از شرایط و امتیازات نیاز دارد که یخچال، دیتالایر و غیره را داشته باشند و در این لیست قرار بگیرند. بنابراین کسانی که در این لیست قرار گرفته اند هم همگی شان داروخانه های خوش سابقه هستند و از این جهت مشکلی نیست. مارجین هم از این جهت مطرح می شود که همکاران ما در این حوزه متضرر می شوند.

محبوبی در پاسخ به این سوال که تولید داروی انسولین در کشور در چه جایگاهی است بیان داشت: نه تنها در مورد انسولین بلکه در مورد تمامی داروهایی که در سطح ملی توزیع می شود یک بحث کنترل کیفیت و استانداردهای بین المللی را داریم؛ یعنی هر فرآورده دارویی که استفاده می کنید و از سازمان غذا و دارو مجوز می گیرد و یک سری آزمون های کیفی یبن المللی مطابق اتحادیه اروپا، آمریکا یا ژاپن را پاس کرده است.

رئیس انجمن داروسازان تهران با اشاره به اینکه داروهای ایرانی استانداردهای بین المللی کشورهای رده اول را دارند افزود: تمام محصولاتی که در بازار هستند از حداقل کیفیت قابل قبول برخوردار هستند اما اینکه بخواهیم بگوییم همه هم کیفیت هستند و همه مثل هم هستند چنین چیزی وجود ندارد.

وی افزود: بنابراین واقعیت این است که همه مثل هم نیستند و برخی ممکن است کیفیت بالاتری داشته باشند. اما در مجموع داروها حداقل کیفیت را برای ورود به بازار را دارند. همین هم باعث می شود محصولات ایرانی در استانداردهای بین المللی حتی جنبه صادراتی داشته باشد و اگر غیر از این بود هیچ وقت زمینه صادرات برای آن ها فراهم نمی شد./بازار