سالم خبر: محققان دانشگاه کلمبوس اوهایو آمریکا عواملی را شناسایی کردند که ممکن است ایمنی طبیعی را تضعیف کند.

سالم خبر: محققان دانشگاه کلمبوس اوهایو آمریکا عواملی را شناسایی کردند که ممکن است ایمنی طبیعی را تضعیف کند.

به گزارش سالم خبر به نقل از یورکالرت، نتایج این تحقیق جدید در بازماندگان سرطان سینه نشان داده اگر چه شیمی‌درمانی بخش مهمی از درمان سرطان سینه است اما ممکن است اثرات تضعیف‌کننده پایداری بر ایمنی طبیعی داشته باشد و بهبود آمادگی جسمانی به میزان متوسط می‌تواند در برابر این اثر از بدن محافظت کند.

محققان دانشگاه ایالتی اوهایو در این تحقیق پاسخ ایمنی شرکت‌کنندگان به واکسن حصبه را ارزیابی کردند و برای تحریک سیستم ایمنی از همان روشی که باکتری‌ها یا ویروس‌های ناآشنای بیماری‌زا عمل می‌کند، استفاده شد.

این تحقیق تغییرات یک روزه در پروتئین‌های التهابی و گلبول‌های سفید خون اولین خط دفاعی هنگام حمله یک ماده ناشناخته به بدن را اندازه‌گیری کرد که طی پاسخ ایمنی ذاتی زنان رخ می‌دهد. زمانی‌ که همه شرکت‌کنندگان در این تحقیق پس از دریافت واکسن علائم التهابی مورد انتظار را نشان دادند، سه حالت شیمی‌درمانی قبلی، چاقی شکمی بیشتر، یا چربی شکم و سطح آمادگی جسمانی پایین منجر به ارائه پاسخ کمتری شد.

با این حال یافته‌های مرتبط با آمادگی جسمانی نشان داد شرکت‌کنندگانی که سطح آمادگی جسمانی آنان که با حداکثر اکسیژن مصرفی حین ورزش اندازه‌گیری می‌شود، فقط کمی از میانگین فراتر رفت. در نتیجه پاسخ ایمنی به‌ طور قابل‌توجهی بزرگتری ایجاد کردند.

جانیس کیکولت گلیسر، محقق اصلی این تحقیق، مدیر موسسه تحقیقات پزشکی رفتاری(IBMR)، استاد روانپزشکی در کالج پزشکی و عضو مرکز جامع سرطان در ایالت اوهایو، در این خصوص گفت: به‌ عنوان یک گروه بازماندگان سرطان سینه به طور متوسط سطح آمادگی جسمانی پایین‌تری نسبت به همسالان خود دارند. در این تحقیق زنانی که در سطح میانگین بودند، در رده آمادگی جسمانی پایین قرار داشتند؛ حتی در این گروه تفاوت‌های متوسط در آمادگی جسمانی با پاسخ بهتر واکسن همراه بود.  

مهم است که به بازماندگان سرطان سینه و دیگران بگویید که لازم نیست که سطح آمادگی جسمانی به اندازه ورزشکاران نخبه‌ داشته باشند تا از ایمنی ذاتی بهره‌مند شوند. آمادگی جسمانی به نسبت کم نیز می‌تواند در پاسخ به واکسن و شاید در پاسخ به عفونت در زندگی واقعی تفاوت ایجاد کند.

از ۱۵۸ شرکت‌کننده یائسه ۱۰۸ نفر بین یک تا ۱۰ سال قبل از شروع تحقیق شیمی‌درمانی دریافت کرده بودند. محققان چاقی مرکزی زنان را بر اساس ترکیب چربی شکمی و سطح آمادگی قلبی تنفسی را بر اساس حداکثر اکسیژن مصرفی هنگام دوچرخه‌سواری ثابت ارزیابی کردند.

کیکولت گلیسر اظهار کرد: دوز یکنواخت واکسن حصبه به‌ عنوان یک چالش ایمنی نمونه عمل می‌کند که دریچه‌ای به نحوه پاسخ ایمنی ذاتی بازماندگان سرطان سینه به یک عامل بیماری‌زای ویروسی یا باکتریایی ارائه می‌دهد. شرکت‌کنندگان واکسن یا دارونما را طی ۲ دوره دریافت کردند و همانطور که انتظار می‌رفت واکسن به‌ طور قابل‌ توجهی پاسخ التهابی بالاتری نسبت به دارونما ایجاد کرد.

محققان برای سنجش پاسخ ایمنی طبیعی شرکت‌کنندگان در ۷.۵ ساعت پس از واکسیناسیون سطوح ۲ پروتئین پیش‌التهابی IL-۶ و IL-۱Ra و گلبول‌های سفید خون را در خون‌گیری که هر ۹۰ دقیقه انجام شد، اندازه‌گیری و آن را با سطوح قبل از واکسیناسیون مقایسه کردند.

جان شریدان، یکی از محققان این تحقیق، دستیار مدیر IBMR و استاد علوم زیستی در کالج دندانپزشکی ایالت اوهایو نیز در این‌باره بیان کرد: ما با مصونیت ذاتی به دنیا می‌آییم. به محض اینکه شما یک ماده خارجی را تزریق کنید، پاسخ‌های التهابی را تحریک خواهید کرد و شما به این پاسخ التهابی نیاز دارید که با محافظت فوری همراه است تا در نهایت اشکال دیگر پاسخ ایمنی تطبیقی را ایجاد کنید.

هر چیزی که پاسخ پیش‌التهابی اولیه را از بین ببرد، شما را در معرض خطر تاخیر در ایجاد ایمنی تطبیقی قرار می‌دهد. پاسخ ایمنی تطبیقی مختص عوامل بیماری‌زای مهاجم است و با خنثی کردن آنتی‌بادی‌ها و گلبول‌های سفید تخصصی به‌نام سلول‌های تی و بی انجام می‌شود.

پس از کنترل تفاوت‌های پایه شرکت‌کنندگان در نشانگرهای التهابی نتایج نشان داد شیمی‌درمانی قبلی، چاقی شکمی بیشتر و آمادگی جسمانی پایین‌تر با کاهش IL-۶ و پاسخ‌های گلبول‌های سفید خون همراه بود. شیمی‌درمانی قبلی قوی‌ترین اثر را داشت. این تاثیر صرف‌ نظر از مدت زمانی که زنان تحت درمان قرار گرفته بودند، ثابت بود.

با این حال نتایج امیدوارکننده‌تر نشان می‌دهد که سطح آمادگی جسمانی کمی بالاتر از میانگین IL-۶ و تعداد گلبول‌های سفید خون را حداقل تا ۳۳ درصد افزایش می‌دهد.

کیکولت گلیسر گفت: این تحقیق پیامدهای مهمی برای سلامت عمومی دارد؛ آگاهی بیشتر از اینکه ایمنی ذاتی در برابر عفونت‌ها ممکن است در بازماندگان سرطان سینه حتی ۱۰ سال بعد از شیمی‌درمانی کاهش یابد و سلامت بیشتر برای هر کسی است که به پیاده‌روی روزانه یا حتی کمتر نشستن مشغول باشد.

وی افزود: این تحقیق داده‌های بیشتری را از نظر اینکه چرا بازماندگان سرطان ممکن است خطرات بیشتری داشته باشد، به ما می‌دهد و این یافته‌ها حاوی پیام روشنی از اهمیت فعالیت بدنی و به حداقل رساندن چربی شکم برای عملکرد قوی سیستم ایمنی در میان بازماندگان سرطان سینه است؛ به‌ ویژه برای کسانی که شیمی‌درمانی دریافت کرده‌اند.

کیکولت گلیسر بیان کرد: واکسیناسیون‌ معمول همانطور که توسط یک پزشک توصیه می‌شود، برای به حداکثر رساندن ایمنی حفاظتی در بازماندگان سرطان سینه مهم است.

دکتر پیتر شیلدز، معاون مرکز جامع سرطان، اظهار کرد: شیمی‌درمانی برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان سینه نجات‌بخش است اما عوارض جانبی بلندمدتی نیز وجود دارد. در حالی که ما نمی‌دانیم آیا اثرات ایمنی در این تحقیق برای بیماری واقعی بعدی تفسیر می‌شود یا خیر ورزش یک پادزهر مهم است.

یافته‌های این تحقیق در مجله Brain Behavior and Immunity منتشر شده است.