به گزارش مهر ، مطالعه محققان دانشگاه بوفالو آمریکا نشان می دهد که روابط ژنتیکی در مورد شاخص توده بدنی در زنان یائسه دارای سبک زندگی بی تحرک بسیار قوی است درحالیکه در زنان دارای میزان بالا تحرک جسمی بسیار ضعیف است.

هیدر اوکس بالکوم، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: مطالعه ما برای اولین بار نشان می دهد که در زنان گروه سنی ۷۰ تا ۷۹ سال، ورزش می تواند تاثیرات ژنتیکی چاقی را کاهش دهد.

وی در ادامه می افزاید: پیام تحقیق ما این است که ریسک چاقی ناشی از ژنتیک فاکتوری کاملا تعیین کننده نیست. گزینه های ما در زندگی می توانند در تعیین وضعیت سلامت ما نقش مهمی داشته باشند.

این مطالعه شامل ۸۲۰۶ زن بود. محققان از مجموعه بزرگ تری از ۹۵ پلی مورفیسم ژنتیکی برای تعیین نمره مربوط به ریسک ژنتیکی شاخص توده بدنی برای مطالعه رابطه بین تحرک فیزیکی و چاقی استفاده کردند. سپس محققان به بررسی این موضوع پرداختند که آیا روابط ژنتیکی از طریق ورزش و سن قابل اصلاح هستند.

بالکوم در ادامه تاکید می کند: «تحقیق ما نشان می دهد که در سنین بالاتر، ما می توانیم بر سرنوشت چاقی مان از طریق ورزش تاثیرگذار باشیم.»