سالم‌خبر: عباس عبدی، تحلیل‌گر سیاسی‌‌واجتماعی براساس آمارهای تازه‌ منتشرشده ثبت‌احوال کشور در یادداشتی نوشته است: براساس آمار اعلام شده، تعداد فوت برحسب هر فصل و سال طی سال‌های گذشته به شرح زیر بوده است: 

🔺سال                  تعداد مرگ 

۱۳۹۵             ۳۶۷ هزارنفر 

۱۳۹۶             ۳۷۴هزارنفر 

۱۳۹۷            ۳۷۶هزارنفر 

۱۳۹۸             ۳۹۴هزارنفر 

۱۳۹۹             ۵۰۸هزارنفر 

۱۴۰۰            ۲۰۰ هزارنفر(تا ۱۵ مرداد) 

در سال ۱۳۹۸ که اواخر آن کرونا وارد کشور شد نسبت به سال ۱۳۹۷ حدود ۱۸هزارنفر مرگ و میر افزایش یافت که حدود ۱۴ تا ۱۵ هزار نفر آنان ناشی از کرونا است. اگر با همین منطق فوتی‌های سال ۱۳۹۹ را نیز در نظر بگیریم، حدود ۱۲۶ هزار نفر بیش از رقمی است که در فقدان کرونا شاهد مرگ و میر می‌بودیم. 

در مجموع تا پایان سال ۱۳۹۹، حدود ۱۴۰هزار نفر فوت ناشی از کرونا داشته‌ایم، چون هیچ عامل دیگری وجود ندارد تا این افزایش فوت را به آن ربط دهیم. به علاوه در سال ۱۳۹۹ حدود ۱۵۰۰ مرگ و میر ناشی از تصادفات کم شده که به علت کاهش تردد بود و این رقم را هم باید در محاسبات فوت کرونایی‌ها منظور داشت. 

افزایش فوتی‌ها در ۴.۵ماه اول امسال نیز چشم‌گیر است. اگر کرونا نبود در این فاصله باید حداکثر ۱۴۶هزار نفر فوتی می‌داشتیم که در عمل ۲۰۰هزارنفر است، یعنی ۵۴هزارنفر افزایش است که با مجموع فوتی‌های سال ۱۳۹۸و ۱۳۹۹ناشی از کرونا حدود ۱۹۴هزار فوتی کرونا تا نیمه مرداد سال جاری داشته‌ایم. 

در حالی که آمار رسمی حکایت از مرگ و میر حدود ۹۳ هزار نفر تا این تاریخ است. یعنی آمار رسمی  ۱۰۱ هزار نفر کمتر از رقم واقعی است. البته این تفاوت در سال گذشته بیش‌تر بود، زیرا تعداد تست‌های کرونا کمتر بود و با افزایش تعداد تست‌ها فاصله مزبور نیز کم شده است. 

به طور کلی در ۱۸ ماه گذشته و به طور متوسط روزانه حدود ۳۵۰ نفر فوتی کرونایی داشته‌ایم، در حالی که متوسط آمار رسمی این رقم را حدود ۱۷۲ نفر اعلام می‌دارد. با توجه به اینکه بدترین شرایط کرونا معمولاً در پاییز و زمستان رخ می‌دهد، اگر با همین روند فعلی وضعیت ادامه پیدا کند، در پاییز امسال تعداد فوتی‌ها از پاییز ۹۹ به مراتب فراتر خواهد رفت و ممکن است به روزانه حدود ۸۳۰ فوتی هم برسد، که به طور قطع خارج از توان تحمل مردم و نظام بهداشت و درمان است.» 

عبدی در پایان نوشته:«مشکل حکومت این است که از ابتدا مسأله را در حدی که بایسته است جدی نگرفت، اکنون وارد وضعیت بحرانی شده و هزینه عبور از این وضعیت به‌مراتب سنگین‌تر از پیشگیری قبلی است. مدیریت بهداشتی کشور ضربه سنگینی را به اعتماد مردم زد و همه‌اش در پی تعریف و تمجیدهای دروغین از خود بود. 

با پنهان‌کاری آماری، خیال خود را راحت کردند، در ۱۸ماه گذشته، مرگ و میر روزانه به اندازه سقوط بیش از یک هواپیمای ایرباس بوده است. 

نظام بهداشتی و درمانی براساس این منطق پزشکی عمل نکرد، که پیشگیری بهتر از درمان است. این‌که امروز درمان کنید، بهتر از فردا است. فردا خیلی دیر بود.»