۰
علیرضا یکتادوست حسینی، کارشناس اقتصاد و مدیریت دارو:

قیمت‌گذاری دارو با روش تشویق به استفاده از داروهای ژنریک دو روی سکه دارد

تاریخ انتشار :
شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۲۳
کد مطلب : ۵۶۷۰
قیمت‌گذاری دارو با روش تشویق به استفاده از داروهای ژنریک دو روی سکه دارد
سالم خبر: کشورهایی که درآمدهای پایین و متوسط دارند حدود 20 تا 60 درصد از هزینه های سلامت خود را صرف حوزه دارو می کنند در حالی که در کشورهای OECD این رقم حدود 18 درصد است که به نوعی نشان دهنده همین تفاوت در سیاست گذاری کشورهای مختلف دنیا در حوزه دارو است.

به گزارش سالم خبر، علیرضا یکتادوست حسینی، کارشناس اقتصاد و مدیریت دارو در پنل تخصصی شفافیت در قیمت گذاری دارو در نشست معرفی 10 روند برگزیده جهانی درسیاست های اقتصاد سلامت به تشریح سیاست های ارائه شده در اسناد سازمان بهداشت جهانی WHO در حوزه قیمت گذاری دارو پرداخت و گفت: در همه دولت ها و برای همه سیاست گذاران دسترسی به دارو و مباحث مرتبط با قیمت مورد توجه بوده و هست. از 86 تریلیون دلار جمع GDP کشورهای دنیا 8.5 تریلیون دلار در حوزه سلامت هزینه می شود و به طور متوسط 14 تا 15 درصد این هزینه به بخش دارو تعلق می گیرد.

وی افزود: بنابراین از منظر GDP سهم هزینه های دارو 1.4 درصد از کل GDP کشورهای دنیاست. با این حال در زمینه‌ی هزینه‌کرد برای دارو، روش کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارد.

یکتادوست ادامه داد: WHO طبق سندی
در حوزه قیمت گذاری، شش سیاست را به کشورهای دنیا توصیه می کند. اولین سیاست مربوط به مارک آپ ها و مداخلات و نظارت بر آنهاست. برخی از کشورها عدد ثابتی برای مارک آپ ها تخصیص می دهند اما WHO توصیه می کند مارک آپ ها در سطح تامین کننده، توزیع کننده و خرده فروشی کاهشی باشد؛ یعنی هرچه که قیمت دارو افزایش پیدا می کند باید مارک آپ کمتری به خود تخصیص دهد.

وی با بیان اینکه با ابراز خرسندی از مورد توجه قرار گرفتن این موضوع در ضابطه قیمتی که در سال 96 به تصویب ریاست سازمان و اعضای کمیسیون قیمت گذاری سازمان غذا و دارو رسیده است گفت: در حال حاضر جداولی تحت عنوان سطوح قیمتی در پنج لایه قیمتی تعریف شده که مارک آپ های آنها مشخص است. باید توجه داشت در تعیین این مارک آپ ها باید مشوق هایی دیده شود که از داروهای ژنریک حمایت کند تا داروهای ژنریک به جای داروهای برند استفاده شوند. البته ما به نوع دیگری این مساله را در ضابطه قیمت گذاری داریم و در مورد داروهای تولید داخل، مارک آپی که به آنها تخصیص پیدا می کند در هر سطح قیمتی چهار درصد برای داروخانه و دو درصد برای
شرکت های پخش در نظر گرفته شده است.

معاون نظارت بر زنجیره تامین گروه سرمایه گذاری دارویی تامین، سیاست بعدی درنظر گرفته شده در سند WHO را معافیت های مالیاتی و کاهش مالیاتی ای که به فراورده های دارویی تخصیص پیدا می کند عنوان کرد و افزود: این مساله در کشور ما که بحث تعرفه ها هم وجود دارد باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد زیرا عامل مهمی برای دسترسی محسوب می شود. نکته سوم روش های قیمت گذاری و سیاست های مرتبط با آن است. در این سند تصریح شده که هرچند روش کاست پلاس روشی ساده و قابل دسترسی برای همه کشورهاست اما به عنوان یک استراتژی قیمت گذاری از آن استفاده نکنند و در صورت استفاده به عنوان روش مکمل از روش های دیگر هم بهره ببرند.

یکتادوست در تشریح سیاست چهارم پیشنهاد شده در این سند یعنی استفاده از روش قیمت گذاری مرجع خارجی تاکید کرد: در حال حاضر در اتحادیه اروپا 20 کشور از این روش بهره می برند. از این روش که روشی ساده و اثرگذار است معمولا هم به عنوان معیار و بنچ مارکینگ و هم برای شکست قیمت ها و چانه زنی با تامین کننده ها استفاده می شود. با این حال این روش در اتحادیه
اروپا بیشتر برای داروهای un-patent استفاده می شود ولی در کشورهای در حال توسعه غیر از داروهای un-patent در مورد داروهای off-patent هم مورد استفاده است.

وی افزود: اما نکاتی در مورد انتخاب کشورهای مرجع باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد برای مثال کشورهایی که به عنوان مقایسه در نظر گرفته می شوند از نظر اقتصادی و هرم جمعیتی و اجتماعی و بار بیماری ها باید تشابه داشته باشند. در ضابطه قیمت گذاری هم ما پنج کشور به عنوان کشور مرجع برگزیده شده اند؛ اما نکته ای که در بحث مراجع قیمت گذاری خارجی مطرح است و می تواند موجب ایجاد مشکل شود این است که لیست قیمت هایی که کشورها ارائه می کنند واقعی نیست؛ زیرا گاه تامین کننده ها تخفیف هایی ارائه می کنند یا از مکانیزم هایی بهره می برند که قیمتی که در این لیست ها هست با قیمت واقعی دارو مطابقت ندارد.

یکتادوست تصریح کرد: نکته بعدی بحث هتروژنیسیتی و هتروژن بودن داده هاست که اگر به آن توجه نشود خود می تواند چالش آفرین باشد به طور مثال اگر بخواهیم قیمت عمده فروشی را مدنظر قراربدهیم نباید قیمت خرده فروشی را در کشور دیگری با قیمت عمده فروشی
قیاس کنیم. درواقع در سطح مشخصی از قیمت باید این مقایسه انجام بگیرد.

وی عنوان کرد: سیاست پنجم تشویق به استفاده از داروهای ژنریک است. اما این مساله خود دو روی سکه دارد؛ روی اول سطح تامین کننده است یعنی باید به در ثبت و مدت زمانی که ثبت یک داروی ژنریک طول می کشد و همین طور در مورد مدت زمانی که بررسی پرونده های ثبتی اتفاق می افتد توجه شود. بنابراین در تامین و تدارک داروی کشور باید به داروهای ژنریک تامین کننده های ملی توجه شود تا داروی تولیدی آنها مورد استفاده قرار بگیرد. اما در روی دوم سکه باید سطح تقاضا را مد نظر قرار داد تا بحث های مرتبط با جایگزینی داروهای ژنریک و نسخه نویسی با نام غیر برند مورد لحاظ و توجه قرار بگیرند.

این کارشناس اقتصاد و مدیریت دارو ادامه داد: آخرین سیاست ارائه شده در این سند استفاده از ابزارهایی مثل HDA و علم فارماکواکونومیک (اقتصاد دارو) در بحث قیمت گذاری داروست که می تواند مکمل روش های دیگر قیمت گذاری باشد. سیاست دوگانه ای که هم توجه به دسترسی دارد و هم تشویق شرکت ها به نوآوری را در دستور کار خود قرار می دهد.  
 
کد مطلب : ۵۶۷۰
نام شما

آدرس ايميل شما